Κάλιο πέντε καί στό χέρι

Τού Παναγιώτη Καπλάνη Πολλοί άνθρωποι τελευταία, ενόψει της επικείμενης πτώχευσης, εκφράζουν διάφορες απορίες, όπως: • Τι θα γίνει με τις καταθέσεις τους. • Αν έχοντας τα χρήματά τους σε θυρίδες είναι εξασφαλισμένα. • Αν μετατρέποντας τα χρήματά τους σε άλλο νόμισμα, π.χ. δολάριο, τα εξασφαλίζουν. Αυτά δεν μπορεί να τα απαντήσει κανείς με βεβαιότητα. Υπάρχουν διάφορα σενάρια: • Αυτόματη μετατροπή καταθέσεων σε δραχμή και ουσιαστικά απαξίωση αυτών λόγω διολίσθησης – υποτίμησης • Δέσμευση καταθέσεων, με μηνιαίο όριο αναλήψεων • Δέσμευση τραπεζικών θυρίδων και αποσφράγιση αυτών παρουσία δικαστικού αντιπροσώπου. Αυτό που διδάσκει η πείρα αιώνων είναι ότι εξασφαλισμένο είναι μόνο ότι κρατάς στα χέρια σου. Όταν λοιπόν, ένα απόγευμα Παρασκευής, μας ξεφουρνίσουν την είδηση της πτώχευσης, η οποία βεβαίως είναι έξω από την πόρτα μας, όσοι έχουν φροντίσει να έχουν τα λεφτά τους κάτω από το μαξιλάρι ή θαμμένα στον κήπο τους, είναι εξασφαλισμένοι. Οι υπόλοιποι απλά ….. θα την έχουν πατήσει. Τώρα κάτι δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών, περί εγγυημένων καταθέσεων κλπ κλπ, είναι παραμύθια της Χαλιμάς, για να μη γίνει Bank Run, δηλαδή πανικόβλητοι καταθέτες, αποσύρουν τις καταθέσεις τους και καταρρεύσει το σύστημα. Ομοίως κάτι καθησυχαστικές τοποθετήσεις δημοσιογράφων – παπαγάλων, που είναι πληρωμένα όργανα του συστήματος, είναι χωρίς αξία. Μην ξεχνάμε, πως σε κάθε περίπτωση πτώχευσης κράτους, η ανώτατη τάξη, έχοντας πληροφόρηση από μέσα (πρόσβαση σε κυβερνητικούς και μεγαλοτραπεζίτες), πάντα βγάζει τα χρήματά της στο εξωτερικό. Αυτό έγινε, σε μεγάλη κλίμακα δυο μήνες πριν την πτώχευση, στην Αργεντινή και επαναλαμβάνεται εδώ και μήνες στην Ελλάδα. Μην ξεχνάμε, ότι εδώ και αρκετό καιρό, οι τράπεζες αδυνατούν να δώσουν χρήματα, όταν καταθέτες θέλουν να πραγματοποιήσουν ανάληψη. Και όποιος δεν το πιστεύει, ας πάει να κάνει μια ανάληψη π.χ. 20.000 ευρώ. Μέχρι να τα πάρει, θα τον αγανακτήσουν για αρκετές μέρες. Κάποιοι άλλοι, σπεύδουν να τοποθετήσουν χρήματα σε ακίνητα, θεωρώντας τα ως ασφαλές καταφύγιο. Και αυτό, κατά την ταπεινή μου άποψη είναι λάθος. Η ιδιοκτησία μπορεί μεν να προστατεύεται από το Σύνταγμα, αλλά σε κάθε στιγμή, το κράτος, μπορεί να την επιβαρύνει υπέρμετρα με φόρους, όπως έχει ήδη αρχίσει να το κάνει και να οδηγήσει τους ιδιοκτήτες σε απώλεια των ακινήτων τους. Κλείνω λοιπόν με την άποψη που εξέφρασα και πιο πάνω: Εξασφαλισμένο είναι μόνο ότι κρατάς στα χέρια σου!