Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2014

1η Παρουσίαση του βιβλίου "Ευρώ, ή Εθνικό Νόμισμα;"

Τη Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2014 θα γίνει η παρουσίαση του βιβλίου του Όθωνα Κουμαρέλλα "Ευρώ ή εθνικό νόμισμα;"  στο βιβλιοπωλείο "Αιγηϊς" στον Πειραιά, Βασ. Γεωργίου Α' 11.
 
Θα μιλήσουν η κ. Φλώρα Παπαδέδε οικονομολόγος και ο Γ. Γιωργής στέλεχος της ΔΕΗ και συνδικαλιστής.
 
Η κρίση στη χώρα βαθαίνει. Όλοι τώρα κατανοούν ότι ο δρόμος, που άλλοι διάλεξαν για μας να ακολουθήσουμε, οδηγεί στην καταστροφή.
 
Όλοι ψάχνονται. Πίσω από τη φαινομενική αισιοδοξία και τα «success stories» των κυβερνώντων υπάρχει τεράστια σύγχυση, προβληματισμός και αγωνία. Το ίδιο και στο χώρο της αντιπολίτευσης.

Απλά, όλοι προσπαθούν να κερδίσουν χρόνο, προσπαθώντας να εγκλωβίσουν για μια ακόμα φορά την κοινωνία σε νέα διλήμματα και νέους εμφύλιους διαχωρισμούς!
 
Το πολιτικό σύστημα, όμως, αποσαθρώνεται με την ίδια ταχύτητα, ίσως και μεγαλύτερη από τη διάλυση της ίδιας της κοινωνίας που προκαλούν τα μνημόνια και οι πολιτικές που επιβάλλονται. Ωστόσο:
 
Η ανεργία καλπάζει.
 
Η φτώχεια εξαπλώνεται με γεωμετρική πρόοδο.....
Οι νέοι μεταναστεύουν.
 
Οι περιουσίες ρευστοποιούνται.
 
Η Δημοκρατία βρίσκεται ξανά στο απόσπασμα.
 
Η χώρα διαλύεται.
Και όλα αυτά για να σωθούν οι τράπεζες και να μη διαταραχθεί το ευρωσύστημα.
Η ανάγκη για μια νέα Πολιτική, μια πολιτική ρήξης, αδήριτη.
 
Το μικρό αυτό βιβλίο του Όθωνα Κουμαρέλλα, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «ΕΣΟΠΤΡΟΝ» έχει αυτόν τον σκοπό: Να ξεδιαλύνει τα πράγματα, να σπάσει την άγνοια, την ανασφάλεια, τον φόβο και να προτείνει τον τρόπο που θα καταστήσει εφικτή την Αναγέννηση της Ελλάδας.
 
Γραμμένο με όσο το δυνατόν απλούστερη γλώσσα, με τη μέθοδο των πιο συχνών ερωτήσεων και απαντήσεων για το θέμα, -και παρά τις αναγκαστικά αναλυτικές αναφορές σε δύσκολα τεχνικοοικονομικά και πολιτικά ζητήματα, που προσπαθεί να εκλαϊκεύσει-, εκπληρώνει πειστικά το σκοπό της συγγραφής του.





Με συναγωνιστικούς χαιρετισμούς,

***************************************************************
*  Για την Επιτροπή Επικοινωνίας και Διαδικτύου του Ε.ΠΑ.Μ.   *
*  Δημήτρης Παπαϊωάννου                                       *
***************************************************************

Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2014

ΟΙ ΟΡΙΣΜΟΙ "ΑΠΕΘΧΕΣ", "ΕΠΑΧΘΕΣ" ΚΑΙ ..."ΣΕΙΣΑΧ​ΘΕΣ" ΧΡΕΟΣ

 
Γράφει ο Γιώργος Ιεροδιάκονος
 Πολλής λόγος γίνεται τελευταία για τον προσδιορισμό του χρέους. Και επειδή κατέστη «μόδα» η χρησιμοποίηση των λέξεων «απεχθές» ή «επαχθές», σε σημείο που πολλής κόσμος, λόγω άγνοιας ή αδυναμίας εντρύφησης σε ορισμούς και ετυμολογίες, διακατέχεται από πλήρη σύγχυση για το τι ακριβώς υποδηλώνει το ένα ή το άλλο, οφείλουμε να αποσαφηνίσουμε αυτές τις δύο έννοιες.
Βεβαίως πρόκειται για κάτι πολύ πιο σημαντικό και σημαδιακό από ένα απλό γλωσσικό «μπέρδεμα», δεδομένου ότι προσδίδει μια βαθύτερη άγνοια του προβλήματος. Όχι απλά άγνοια του διεθνούς δικαίου και βασικών νόμων της οικονομίας, αλλά και προδήλως άγνοια αυτής καθ’ αυτής της ελληνικής γλώσσας.
Βεβαίως, όλοι όσοι χρησιμοποιούν αυτούς τους δύο προσδιορισμούς, το κάνουν επιχειρώντας να καταδείξουν την αδυναμία εξυπηρέτησης ενός χρέους και, ως συνεπακόλουθο, το έννομο δικαίωμα ενός λαού να αρνηθεί την αποπληρωμή του. Όμως καλό είναι να ξέρουμε για τι πράγμα μιλάμε και κυρίως να το αποδίδουμε με ακριβείς έννοιες. Δηλαδή, τι σημαίνει απεχθές χρέος και τι επαχθές.
Ας δούμε λοιπόν τον πρώτο ορισμό (την λέξη «απεχθές»). Μια πανάρχαια ελληνική λέξη που καμία σχέση δεν έχει με τον ορισμό που πολλοί σύγχρονοι (λόγο άγνοιας) θέλουν να της προσδώσουν. Ετυμολογείται από την πρόθεση «από» και το ουσιαστικό «έχθος»=μίσος. Απεχθές κατ’ ακρίβεια υποδηλώνει κάτι που μας προκαλεί απέχθεια, αντιπάθεια. Ανεξάρτητα αν αυτό είναι νόμιμο ή ηθικό. Δεν ενέχει καμία νύξη ηθικής αναφοράς, ούτε επικαλείται έννομα συμφέρονται ή δικαιώματα. Απεχθάνομαι τον τάδε, όχι για κάποιον ιδιαίτερο λόγο. Μπορεί απλά να μη μου αρέσει η φάτσα του. Όσον δε αφορά ένα χρέος, σαφέστατα, και σε κάθε περίπτωση, είναι απεχθές για τον υπόχρεο, ανεξάρτητα αν αυτό είναι νόμιμο ή αποτέλεσμα εξαπάτησης. Το χρέος είναι πάντοτε βάρος για τον υπόχρεο και πάντοτε απεχθές.
Αντιθέτως, η λέξη «επαχθές», παρά του ότι ομοιάζει φωνητικά με την προηγούμενη, εντούτοις διαφέρει παρασάγγας απ’ αυτήν, μη έχοντας καμία εννοιολογική συγγένεια. Ετυμολογείται από την πρόθεση «επί» και το ουσιαστικό «άχθος»=βάρος. Επαχθές, ουσιαστικά, υποδηλώνει κάτι που επιβαρύνει ακόμα περισσότερο ένα ήδη υφιστάμενο βάρος. Επαχθές δηλαδή είναι αυτό που μας επιβαρύνει με ακόμα περισσότερο βάρος απ’ αυτό που ήδη σηκώνουμε. Στην περίπτωση ενός χρέους (που ουσιαστικά ενεργεί ως βάρος για τον υπόχρεο), υποδηλώνει την επιπλέον επιβάρυνση, υπονοουμένης της παράνομης. Όμως και εδώ χρειάζεται προσοχή. Η επίκληση ποσοστού επάχθειας από μεριάς κάποιου υπόχρεου, σημαίνει ότι αποδέχεται ένα μέρος του χρέους ως νόμιμο.
Κατά την άποψή μας, κανένας από τους δύο προσδιορισμούς δεν είναι αρκετοί για να υποδηλώσουν επ’ ακριβώς το χρέος της Ελλάδας. Το δημόσιο χρέος της χώρας σαφέστατα είναι απεχθές, όπως κάθε χρέος άλλωστε, ανεξάρτητα αν είναι νόμιμο ή όχι και επίσης επαχθές, στον βαθμό όμως που αναγνωρίζουμε και ύπαρξη μη επαχθούς μέρους αυτού.
Στον αντίποδα αυτών των δύο προσδιορισμών η αρχαιοελληνική δημοκρατική διανόηση θέσπισε έναν καινούργιο νομικό όρο που δίνει οριστική λύση στο πρόβλημα του αέναου χρέους. Την σεισάχθεια! Ένας πρωτοεμφανιζόμενος, τον 6ο π.Χ. αιώνα, νομικός όρος, με μια πρωτοδημιουργούμενη λέξη, που ετυμολογείται από το ρήμα «σείω» και το ουσιαστικό «άχθος», που ουσιαστικά σημαίνει την αποτίναξη του άχθους-χρέους. Μ’ αυτή την ονομασία  έμεινε γνωστή η νομοθετική ρύθμιση των χρεών από το Σόλωνα (639-559 π.Χ.), βάσει της οποίας διαγράφτηκαν όλα τα χρέη και απελευθερώθηκαν όλοι όσοι είχαν καταστεί δούλοι εξ αιτίας  των χρεών τους.
Ήδη από την απώτατη αρχαιότητα είχε διαπιστωθεί η τάση του κεφαλαίου να συσσωρεύεται σε όλο και λιγότερα χέρια, με αποτέλεσμα όχι μόνο την δουλοποίηση ευρείων μαζών προς τους πιστωτές τους, αλλά και την πλήρη τελμάτωση του εμπορίου, ακριβώς λόγω αυτής της συσσώρευσης. Ο Σόλων διαπίστωσε ότι αυτή η τελμάτωση αίρεται αυτομάτως με την διαγραφή όλων των χρεών (δημοσίων και ιδιωτικών). Μια τολμηρή πολιτική πράξη που ναι μεν φαινομενικά ωφελεί πρωτίστως τους χρεώστες, όμως σε βάθος χρόνου ωφελεί και τους ίδιους τους κεφαλαιοκράτες που επαναδιευρύνουν τον ορίζοντα των αγορών τους, ενώ συνάμα αποτρέπει και την δια-ταξική διαμάχη και τη διάλυση του κοινωνικού ιστού.
Στην ίδια διαπίστωση είχαν καταλήξει αργότερα και οι Εβραίοι προφήτες, οι οποίοι όμως, μη μπορώντας να εισηγηθούν έστω και κάποιας μορφής σεισάχθεια στην βαθειά εξουσιαστική δομή της κοινωνίας τους, την εισήγαγαν τελικά σαν νόμο του Θεού.
Στην δημοκρατική Αθήνα, όπου την εξουσία την είχαν οι πολίτες, τα πράγματα ήταν απλά. Όταν διαπίστωναν φαινόμενα συσσώρευσης του κεφαλαίου, με συνέπεια την τελμάτωση της παραγωγικής διαδικασίας και «μπούκωμα» του εμπορίου, είχαν την πολιτική ισχύ να επιβάλουν σεισάχθεια. Όμως στο Ισραήλ, που η πολιτική εξουσία ήταν συνυφασμένη με την οικονομική, ποιος θα μπορούσε να πάρει μια τόσο τολμηρή απόφαση; Έτσι, οι προφήτες την πέρασαν σαν θεϊκή επιταγή. Όρισαν τον κύκλο συσσώρευσης του κεφαλαίου στα 50 έτη και επέβαλαν έναν θεϊκό νόμο, όπου κάθε 50 χρόνια διαγράφονται όλα τα χρέη. Εκείνος ο χρόνος της απαλοιφής ονομάστηκε «έτος του Ιωβηλαίου» και αφορούσε βεβαίως αποκλειστικά και μόνο τις ενδοεβραϊκές σχέσεις. Αυτό τον ίδιο «θεϊκό» νόμο μπορούν μέχρι και σήμερα να επικαλεστούν ιουδαίοι χρεώστες προς επίσης ιουδαίους πιστωτές, οι οποίοι και είναι υποχρεωμένοι να υποταχθούν στην θεϊκή εντολή και να δεχθούν την διαγραφή των απαιτήσεών τους.
Να τονίσουμε βεβαίως ότι αυτή η υποχρέωση αφορά αποκλειστικά και μόνο απαιτήσεις από και προς ιουδαίους, χωρίς καμία υποχρέωση τήρησης του Ιωβηλαίου προς αλλόφυλους. Οπότε ας μην σπεύσει κάποιος μη Εβραίος να αποταθεί σε κάποια εβραϊκή τράπεζα και να απαιτήσει την τήρηση του θεϊκού νόμου και την διαγραφή των χρεών του. Είπαμε, εκείνος ο νόμος αφορά μόνο τους Ιουδαίους.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, εμείς θεωρούμε πως ήδη έχει επέλθει το πλήρωμα του χρόνου για την διαγραφή όλων των χρεών (δημοσίων και ιδιωτικών, καθώς επίσης και διακρατικών), ώστε να μηδενιστεί το …κοντέρ και να επανεκκινήσει η παγκόσμια οικονομία που εδώ και πολύ καιρό έφτασε σε πλήρη αδιέξοδο. Αυτή η παγκόσμια οικονομική κρίση που βιώνουμε όλοι μας, δεν μπορεί να ανακάμψει ποτέ, χωρίς γενικευμένη σεισάχθεια. Ή αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε την εβραϊκή ορολογία, χωρίς ένα παγκόσμιο έτος του Ιωβηλαίου. Και αυτή η πράξη δεν γίνεται ούτε με διαπραγματεύσεις, ούτε να παρακάλια, αλλά ούτε με επικλήσεις θεϊκών ή ηθικών κανόνων. Αυτή η πράξη επιβάλλεται μονομερώς από τους ίδιους τους καταπιεσμένους λαούς. Αυτή η δουλοπαροικία του χρέους έχει καταστεί πλέον βραχνάς σε ολόκληρο τον πλανήτη και δεν είναι δυνατόν να ανασταλεί χωρίς δραστικές και τολμηρές αποφάσεις.
Ας θυμηθούμε λοιπόν τους προγόνους μας κι ας συμβουλευτούμε την αλάθητη ιστορική παρακαταθήκη. Η μοναδική λύση που μας απομένει, αποτυπώνεται στους στοίχους ενός συνθήματος:
Δεν χρωστάμε,
δεν πληρώνουμε,
άμετε στο διάολο!
 
Γιώργος Ιεροδιάκονος

Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014

"ΜΕΤΑ ΤΗ ΛΑΜΠΕΝΤΟΥΖ​Α ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟΝΗΣ​Ι"


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
 
Δεν είναι ούτε οι πρώτοι, ούτε οι τελευταίοι, αφού μονάχα τον τελευταίο χρόνο μετράμε 162 χαμένες ανθρώπινες ψυχές στα νερά των δικών μας θαλασσών. Σ΄ αυτή την ίδια θάλασσα άλλοι ευρωπαίοι κλωτσούσαν, το ’22, τα ελληνόπουλα που προσπαθούσαν να επιβιβαστούν στα πλοία και στις βάρκες στην καταστροφή της Σμύρνης. Σε αυτά τα νερά έχουν πνιγεί κυνηγημένοι, εξαθλιωμένοι άνθρωποι πηγαίνοντας, είτε προς τη μια, είτε προς την άλλη κατεύθυνση.
 
Πρώτα πρώτα, ο πνιγμός ανθρώπων στη δική μας θάλασσα είναι δικό μας πρόβλημα και δικό μας κρίμα. Μόνο το γεγονός, ότι μπαίνουν σε βάρκες με τα μωρά τους Γενάρη μήνα, φτάνει για να αντιληφθεί ο καθένας σε τι κατάσταση εξαθλίωσης βρίσκονται οι άνθρωποι. Ο εκφασισμός της κοινωνίας μας, η παρότρυνση από τον ίδιο τον αρχηγό της ΕΛΑΣ "να τους κάνουμε το βίο αβίωτο", οι εντολές να τους ρυμουλκούν πίσω στη Τουρκία, αυτά είναι που έφεραν τον πνιγμό των παιδιών. Μόνο στραβός δε βλέπει, ότι κι εμάς θα μας φτάσουν σε ανάλογες συνθήκες, αν χάσουμε την ανθρωπιά μας και αν δεν αντισταθούμε στο φασισμό τους.
 
Το Ε.Πα.Μ. καταγγέλλει την αγαστή συνεργασία των κυκλωμάτων δουλεμπορίας, που έχουν αφεθεί ελεύθερα να αλωνίζουν, μετατρέποντας τη χώρα σε σκουπιδότοπο ψυχών και των δυνάμεων «ασφαλείας» που πότε διευκολύνουν και πότε παριστάνουν τους κέρβερους της «τάξης» και της «ασφάλειας» της χώρας, ανάλογα με τις συνθήκες και τις σκοπιμότητες.  
 
Το Ε.Πα.Μ. καταγγέλλει, ότι αυτό το έγκλημα το έκανε η προεδρεύουσα χώρα της ΕΕ, αυτής της ένωσης  που κατάντησε την Ευρώπη να ηγείται στην απανθρωπιά, στη καταπάτηση των δικαιωμάτων, στην εξαθλίωση των λαών. Ακολουθώντας τον δρόμο που χάραξε η Ευρώπη μαζί με τους αμερικανούς, όπου με τους πολέμους τους στο Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Συρία και αλλού, δημιούργησαν τις στρατιές των εξαθλιωμένων, τώρα η προεδρεία της Ευρώπης στο δρόμο του Φασισμού και στην υπηρεσία των σύγχρονων ναζί, δολοφονεί εν ψυχρώ. Μετά τη Λαμπεντούζα το Φαρμακονήσι  κι όπως κι εκεί έτσι κι εδώ τα κροκοδείλια δάκρυα περισσεύουν.
 
ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ
 
Αθήνα 24 Γενάρη 2014
Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Πα.Μ.
 

ΤΟ ΦΑΟΥΛ ΤΟΥ κ. ΑΛΑΒΑΝΟΥ


 
Σε εκπομπή του κ. Σ. Κοτρώτσου στο real FM, ο καλεσμένος του, επικεφαλής του «Σχεδίου Β’» κ. Αλαβάνος, σε ερώτηση του δημοσιογράφου γιατί δεν παρέστη στην εκδήλωση του Ε.Πα.Μ. στην Καλλιθέα για την παρουσίαση του προγράμματος του Μετώπου, μολονότι ήταν προσκεκλημένος, απάντησε επακριβώς: «όταν γίνεται ένα εγχείρημα έχει μια σημασία να έχεις μια συνάντηση στους στόχους που θέτεις, έχει σημασία όμως εάν θες να δώσεις κάτι καινούργιο, να μην έχεις επιβαρύνσεις οι οποίες είναι πάρα πολύ σημαντικές. Το ΕΠΑΜ στις προηγούμενες εκλογές κατέβηκε μαζί με τον κ. Παπαθεμελή, ο κ. Παπαθεμελής είναι ένας εκφραστής ενός εθνικισμού καθαρά και μιας έτσι πολύ, τι να την πω, μη, δεν να θέλω να χρησιμοποιήσω, έτσι πολύ συντηρητικής άποψης σε μια σειρά ζητήματα, ή όταν βλέπουμε εμείς το ΕΠΑΜ να λέει ότι θα τραβήξει στην δικαιοσύνη όχι μόνο τους υπεύθυνους της κυβέρνησης αλλά και τους υπεύθυνους της αξιωματικής αντιπολίτευσης, θεωρούμε ότι είναι μερικά πράγματα τα οποία εμείς δεν έχουμε καμία μα καμία σχέση καλό είναι να υπάρχουνε ενότητες αλλά όχι χωρίς κανένα όρο, καταλάβατε, έτσι θα κάνατε κι εσείς».

Καταρχάς οφείλουμε να ευχαριστήσουμε τον κ. Αλαβάνο για την δήλωσή του. Ο λόγος είναι απλός. Μετά από τόσα καλέσματα του ΕΠΑΜ, τα οποία απευθύνθηκαν και στο Σχέδιο Β΄ του κ. Αλαβάνου, μάθαμε τελικά τον λόγο που το συγκεκριμένο σχήμα ποτέ, μα ποτέ δεν ανταποκρίθηκε. Ούτε καν έκανε τον κόπο να μας απαντήσει. Τώρα, μας λύθηκε επιτέλους η εύλογη απορία.
Ωστόσο θα θέλαμε να επισημάνουμε τα εξής:

Συνεργασία δεν σημαίνει ταύτιση

Ο κ. Αλαβάνος δεν επιθυμεί καν επαφή με το ΕΠΑΜ διότι, όπως λέει, διαφωνεί με την εκλογική συνεργασία του ΕΠΑΜ με το κόμμα του κ. Παπαθεμελή στις εκλογές του 2012. Πολύ διαφωτιστικό. Κι ενδεχομένως πολύ ενδιαφέρον, αλλά παντελώς άσχετο. Συνεργασία δεν σημαίνει ταύτιση. Ούτε παντρειά, πολιτική ή εκλογική. Σημαίνει κάτι πολύ πιο απλό: διάθεση για τον από κοινού αγώνα για τον κοινό στόχο. Αν βέβαια υπάρχει τέτοια διάθεση και τέτοιος κοινός στόχος. Συνεργασία σημαίνει βαδίζουμε χώρια, αλλά χτυπάμε μαζί.

Επομένως δεν χρειάζεται να συμφωνούμε σε όλα, ούτε να ταυτιζόμαστε πλήρως σε τακτικές, ή άλλες επιλογές. Χρειάζεται απλά καλή πρόθεση, ειλικρίνεια και ανοιχτός πολιτικός διάλογος ώστε να αναμετρηθούν συγκλήσεις και αποκλίσεις. Έτσι εννοούμε εμείς στο ΕΠΑΜ το κάλεσμα για συνεργασία. Δεν ζητήσαμε ποτέ να ταυτιστεί κάποιος άλλος μαζί μας και πολύ περισσότερο ο κ. Αλαβάνος. Δεν ψάχνουμε για γιουσουφάκια, ούτε για υποτελείς με πρόσχημα την συνεργασία. Εμείς είμαστε ανοιχτοί στον πολιτικό διάλογο γιατί δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτε, ούτε διαθέτουμε κρυφές ατζέντες. Να γιατί το ΕΠΑΜ καλεί και θα καλεί διαρκώς σε διάλογο και συνεργασία πάνω σε κοινούς στόχους, ανεξάρτητα από επιμέρους ιδεολογικές, πολιτικές ή άλλες διαφορές, ενώ ο κ. Αλαβάνος όχι.

Ο πατριωτισμός δεν είναι εθνικισμός

Δεν γνωρίζουμε επακριβώς τι εννοεί εθνικισμό ο κ. Αλαβάνος. Ο κ. Αλαβάνος έχει εγκαταλείψει εδώ και πολλά χρόνια το αίτημα για εθνική αυτοδιάθεση και ανεξαρτησία ως πρώτιστο και αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα ενός λαού. Έχει από παλιά ενστερνιστεί την αποικιοκρατική ιδεολογία του ευρωπαϊσμού, την οποία και υπηρέτησε στην ευρωβουλή για δεκαετίες, αλλά και στην μετέπειτα πολιτική πορεία του. Έστω κι αν προσπαθεί να την μεταμφιέσει με αριστερή φρασεολογία.

Επομένως δεν είναι ο πλέον κατάλληλος να μας μιλήσει περί εθνικισμού, μιας και συνηθίζει – όπως όλες οι δεξιές και αριστερές ιδεολογίες της αποικιοκρατίας – να ταυτίζει τον πατριωτισμό με τον εθνικισμό και να χαρίζει στην σκοταδισμό τα εθνικά σύμβολα ενότητας του ελληνικού λαού. Όταν ο λαός απειλείται από την πιο αδίστακτη καταπίεση και αφανισμό, όπως σήμερα με το καθεστώς του ευρώ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τότε η υπεράσπιση της πατρίδας εκτός από καθήκον αποτελεί βασικό πρόταγμα για όποιον θέλει να  μιλά από την σκοπιά των συμφερόντων των εργαζόμενων μαζών.

Προφανώς ο κ. Αλαβάνος δεν αγωνίζεται για τα ανεκπλήρωτα δίκαια του ελληνικού λαού, την εθνική ανεξαρτησία, την λαϊκή κυριαρχία και την κοινωνική χειραφέτηση, αλλά για το «σχέδιο β» της ευρωπαϊκής ολιγαρχίας. Ίσως γι’ αυτό να φοβάται τόσο πολύ ακόμη έναν ανοιχτό διάλογο με συμμετοχή και του ΕΠΑΜ. Πάντως εμείς δεν φοβόμαστε.

Αριστερός δεν σημαίνει και προοδευτικός

Δεν γνωρίζουμε επίσης τι εννοεί ο κ. Αλαβάνος συντηρητική άποψη. Προφανώς όποιος διαφωνεί με την προσωπική αριστερή ιδεολογία του κ. Αλαβάνου, εκλαμβάνεται ως συντηρητικός. Λυπούμαστε που η προσωπική του ιδεολογία αποτελεί μέτρο για όλους τους άλλους. Να γιατί αδυνατεί να κατανοήσει τι σημαίνει διάλογος και συνεργασία. Το να αναφέρεται κανείς μόνο σε ομοϊδεάτες του σημαίνει ότι δεν θέλει ανοιχτό διάλογο, αλλά μονόλογο σε παραλλαγές. Ούτε ψάχνει για ειλικρινή συνεργασία, αλλά για ακολούθους, ή οπαδούς.

Το δόγμα πας μη αριστερός, βάρβαρος, που φαίνεται να διαπερνά τη συλλογιστική του κ. Αλαβάνου δεν είναι παρά η άλλη όψη του Ιανού, που θέλει πας μη δεξιός, βάρβαρος. Μόνο που αυτή η λογική θέλει διασπασμένο τον λαό σε δεξιούς και αριστερούς και τον εμφύλιο μοναδική διέξοδο. Σε τι διαφέρει άλλωστε από την εθνικιστική παραλλαγή, πας μη Έλλην, βάρβαρος;

Επιπλέον δεν κατανοούμε τι σημαίνει συντηρητισμός για τον κ. Αλαβάνο. Συντηρητισμός δεν είναι να υποστηρίζει κανείς όλα αυτά τα χρόνια κάθε μεγάλη πολιτική επιλογή του κατεστημένου, όπως έκανε ως ευρωβουλευτής ο κ. Αλαβάνος; Συντηρητισμός δεν είναι να μιλά κανείς για εθνικό νόμισμα ως «σχέδιο β» για τις ίδιες δυνάμεις που σήμερα έχουν ως «σχέδιο α» το ευρώ; Συντηρητισμός δεν είναι να υιοθετεί κανείς τον παραδοσιακό χειρισμό του εθνικού νομίσματος μέσα από υποτιμήσεις, διολισθήσεις και πληθωρισμούς που ευνοούν μόνο τους κερδοσκόπους της αγοράς και τις μονοπωλιακές καταστάσεις; Συντηρητισμός δεν είναι και μάλιστα χειρίστου είδους, όταν αρνείται κανείς να δει το εθνικό νόμισμα από την σκοπιά της κατάκτησης της εθνικής ανεξαρτησίας και της δημοκρατίας για έναν λαό, όπως είναι ο ελληνικός;

Τιμωρία των ενόχων και των συνεργών τους

Δεν αρέσει στον κ. Αλαβάνο το πρόταγμα του ΕΠΑΜ που ζητά να λογοδοτήσουν όλοι όσοι συνέβαλαν στην σημερινή τραγωδία. Δικαίωμά του. Ας μην ενταχθεί στο ΕΠΑΜ. Δεν του το ζήτησε κανείς. Ζούμε, όπως αντιλαμβάνεται από την εμπειρία του κάθε λογικός και νοήμων άνθρωπος που κατοικεί σ’ αυτή την χώρα, σε περίοδο κατάφωρης πολιτικής ανωμαλίας. Προϊόν πραξικοπήματος και αλλοίωσης των θεμελιωδών βάσεων του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος της χώρας μετά από σφετερισμό της εξουσίας από τους κυβερνώντες. Το αποτέλεσμα είναι ένα σύστημα κατοχής αποικιοκρατικού τύπου, με τον λαό να χάνει κάθε δικαίωμα στην πατρίδα του και να μετατρέπεται σε σύγχρονο δουλοπάροικο του χρέους.

Προφανώς ο κ. Αλαβάνος δεν το έχει αντιληφθεί. Ή δεν τον ενοχλεί και τόσο που η χώρα τελεί υπό καθεστώς αποικιοκρατικής κατοχής με επιτρόπους να ελέγχουν ολόκληρο το κράτος. Ίσως όλα αυτά να του φαίνονται φυσιολογικά. Εμείς απλά θα ρωτήσουμε το εξής: Πώς είναι δυνατόν να μιλά κανείς για δικαιώματα και ανάγκες των εργαζομένων, για στροφή στην πολιτική και τα παρόμοια, όταν δεν καταδέχεται, ή δεν αντιλαμβάνεται ότι η προάσπιση, ανάκτηση και κατοχύρωση των πιο θεμελιωδών δικαιωμάτων αυθυπαρξίας ενός λαού και μιας χώρας είναι υπεράνω όλων; Πώς θα τα καταφέρει όλα τα άλλα; Με τη σύμφωνη γνώμη των αποικιοκρατών;

Ο κ. Αλαβάνος δεν έχει καμιά πρόθεση να αμφισβητήσει ούτε το χρέος, ούτε το καθεστώς δεσμεύσεων της χώρας. Διότι αν είχε τέτοια πρόθεση, θα ήξερε την καθοριστική σημασία του να λογοδοτήσουν οι υπαίτιοι της τραγωδίας. Δεν είναι μόνο η δίκαιη αγανάκτηση του λαού που ζητά λύτρωση. Χωρίς να καθίσουν στο σκαμνί αυτοί που προσυπέγραψαν την καταδίκη του ελληνικού λαού, αλλά και αυτοί που νομιμοποίησαν με την παρουσία τους στην Βουλή αυτή την διαδικασία σφετερισμού, δεν μπορούν να καταγγελθούν συμβάσεις και δεσμεύσεις. Η αντιπολίτευση νομιμοποίησε και νομιμοποιεί αυτή την διαδικασία, όχι μόνο με την παρουσία της, αλλά πρωτίστως με το γεγονός ότι αρνείται πεισματικά να προτάξει και να αγωνιστεί εναντίον του σφετερισμού και της εσχάτης προδοσίας. Και μάλιστα υιοθετώντας όλη την επιχειρηματολογία των σφετεριστών της εξουσίας.

Δεν ξέρουμε τι ενοχλεί τον κ. Αλαβάνο σε όλα αυτά. Ούτε τι έχει να φοβάται. Αυτό που εμείς ξέρουμε και το ξέρουμε καλύτερα από τον καθένα είναι ότι την ανατροπή αν δεν την επιφέρει ο ίδιος λαός με τις δικές του δυνάμεις, τότε είτε θα δεν θα έρθει ποτέ, είτε θα έρθει ως φάρσα εναντίον του λαού. Και για να γλυτώσουμε από την σημερινή κόλαση είναι αναγκαίο να ενωθεί όχι η όποια αριστερά ή όποια δεξιά, αλλά ο ίδιος ο λαός πάνω και πέρα από αριστερά και δεξιά. Όπως ακριβώς συνέβη την εποχή της εθνικής αντίστασης.

Αυτό είναι που αδυνατεί να κατανοήσει ο κ. Αλαβάνος και είναι απολύτως φυσιολογικό. Ποτέ δεν πολιτεύτηκε στην ζωή του με γνώμονα τα συμφέροντα του λαού, μέσα στον ίδιο τον λαό για να μάθει πως σκέφτεται και κυρίως πως ζει ο ίδιος ο λαός. Αυτό που τον ενδιαφέρει μόνο είναι οι εκλογές, υιοθετώντας αιτήματα που ποτέ του δεν πίστεψε και ούτε ξέρει να υπερασπιστεί. Δεν επενδύει στον μαζικό λαϊκό αγώνα, όπου είναι ανύπαρκτος, αλλά στην διάθεση συγκεκριμένων μέσων μαζικής ενημέρωσης να τον χρησιμοποιήσουν για να κόψουν ψήφους από τον ΣΥΡΙΖΑ. Δικαίωμά του. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του και κρίνεται γι’ αυτές.

 

Αθήνα 24 Ιανουαρίου 2014

Το Γραφείο Τύπου του Ε.Πα.Μ.

Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2014

ΕΠΕΙΓΟΝ !!! ΔΕΙΤΕ ΤΟ



https://www.youtube.com/watch?v=hkHWWL8lUM0

ΕΠΑΜ, Δημήτρης Καζάκης, εκδήλωση στην Καλλιθέα: ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ των ΠΡΩΤΩΝ 100 ΗΜΕΡΩΝ.

  Ο κόσμος γέμισε τον κινηματογράφο Καλυψώ στην Καλλιθέα, στις 22 Ιανουαρίου 2014, με καθιστούς και όρθιους, στην πλατεία και τον εξώστη, ενώ δεκάδες πολίτες, όλων των ηλικιών, παρέμεναν στο πεζοδρόμιο καθ΄όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης. Από την άλλη δεν μπορούν να μετρηθούν αυτοί που ήρθαν και δεν μπόρεσαν καν να μπουν μέσα στην αίθουσα, λόγω του κόσμου και αναγκάστηκαν να φύγουν.
Σε όλους αυτούς όμως το ΕΠΑΜ δίνει μια υπόσχεση: να βρεθεί σε κάθε συνοικία της Αθήνας και να συζητήσει το πρόγραμμα του για μια κυβέρνηση παλλαϊκού Μετώπου και τη μετάβαση σε εθνικό νόμισμα.
Η επιτυχία αυτής της εκδήλωσης αποτελεί για το ΕΠΑΜ εναρκτήριο λάκτισμα σε μια πορεία ενημέρωσης του λαού για τη διέξοδο από την κρίση και ανατροπή αυτού του καθεστώτος με συγκεκριμένα βήματα και προτάσεις.

Δ.Καζάκης: «Δεν μπορεί να είναι φιλολαϊκή δύναμη όποιος αναγνωρίζει το χρέος»

«Η Ελλάδα βρίσκεται στην κοιλιά ενός θηρίου. Έχει αρχίσει η διαδικασία της πέψης και το θηρίο ετοιμάζεται να μας αφοδεύσει. Κάποιοι αυτό το θεωρούν επιτυχία γιατί θα βγεις αλλά φαντάσου σε τι κατάσταση θα βρίσκεσαι". Έτσι άρχισε την ομιλία ο γ.γ. του ΕΠΑΜ, Δημήτρης Καζάκης και συνέχισε: «προσπαθούν να μας πείσουν ότι επειδή χρωστάμε δεν έχουμε δικαιώματα. Ότι δε μας αξίζει αυτός ο τόπος άρα δεν οφείλουμε να τον υπερασπιστούμε».
«Λένε στον ελληνικό λαό πως επειδή χρωστά δεν έχει δικαιώματα και πολύ περισσότερο πως δεν μας αξίζει αυτό ο τόπος και άρα ορθώς δεν τον υπερασπιζόμαστε.... Μας κατατάσσουν στα αποτυχημένα κράτη, γιατί θέλουν τα μη βιώσιμα στοιχεία να τα δώσουν στους δανειστές. Δεν έχουν όμως υπολογίσει τον αστάθμητο παράγοντα που δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον λαό ο οποίος είναι ο μόνος που μπορεί να κάνει την ανατροπή» τόνισε για να συνεχίσει «Μπορούμε να απαλλαγούμε από το χρέος; Ναι μέσα από τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Δεν πρέπει να σώσεις μόνο την "πολυκατοικία" πρέπει να έχει και την κυριαρχία του οικοπέδου. Οικειοθελώς οι προδότες απεμπόλησαν την εθνική κυριαρχία γιατί χωρίς τα κυριαρχικά δικαιώματα δεν έχουμε λόγο να συζητούμε το οτιδήποτε. Όσοι το πράττουν έχουν περάσει στην αντίπερα όχθη του εχθρού. Αναγνώριση το χρέους σημαίνει αναγνώριση μεθοδεύσεων και μερική αθώωση όλων όσοι έβαλαν τη χώρα στο χρέος. Δε μπορεί λοιπόν σήμερα να υπάρχει φιλολαϊκή δύναμη που να αναγνωρίζει το χρέος, έστω και μερικά!»
http://www.epamhellas.gr/
http://www.facebook.com/metopo


 

Ε.ΠΑ.Μ. ΠΕΡΙ ΞΗΡΟΥ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
___________
Καλούμε την καταρρέουσα συγκυβέρνηση των σαμαροβενιζέλων, όσους κρύβονται πίσω απ’ αυτήν και τα γνωστά παπαγαλάκια τους, να σταματήσουν τα «καλαμπούρια» με την δήθεν απόδραση Ξηρού. Δεν πείθουν κανέναν. Δείχνουν την απελπισία τους μπροστά σε αυτό που τους επιφυλάσσει οσονούπω ο ελληνικός λαός.

Προειδοποιούμε: Κανένα σενάριο στρατηγικής της έντασης και τρομοκρατίας δεν πρόκειται να περάσει. Ο ελληνικός λαός παρά την σχεδόν απελπιστική κατάσταση που βιώνει με ευθύνη των δωσιλόγων και των ξένων αφεντάδων τους, είναι πολύ ώριμος πια, για να χάφτει τα ψέματα και τις προβοκάτσιες τους. Δεν φοβάται και δεν τρομοκρατείται. Προετοιμάζεται!

Γνωρίζει πολύ καλά, ότι το μαζικό λαϊκό κίνημα αντίστασης και αγώνα για την Απελευθέρωση της πατρίδας, τη Δημοκρατία και τη Δικαιοσύνη δεν έχει ανάγκη από νταήδες και κουμπουροφόρους ενός δήθεν ένοπλου αγώνα, ή μιας δήθεν ατομικής τρομοκρατίας, ούτε τους «μπρατσαράδες» μαστροπούς της νύκτας και τον υπόλοιπο συρφετό της «Χρυσής Αυγής». Είναι το βαθύ κράτος που επιστρατεύει, είτε ηλίθιους ψυχάκηδες, που νομίζουν ότι ανακάλυψαν τον τρόπο να γίνουν ήρωες, είτε γραφικούς τύπους σαν τον Χριστόδουλο Ξηρό, που προσπαθούν να τον παρουσιάσουν ως δήθεν σύμβολο της «επαναστατικής» πάλης και ο οποίος πρόθυμα δέχτηκε να παίξει το ρόλο του πρακτορίσκου, όπως προφανώς πάντα υπήρξε.

Είναι ολοφάνερο, ότι αυτό το κλίμα βίας και τρομοκρατίας, που με επιμέλεια εξυφαίνουν τον τελευταίο καιρό, είναι σχεδιασμένο και απόλυτα ελεγχόμενο από τις «μονταζιέρες» των μυστικών τους υπηρεσιών και με σκοπό να σπείρουν το φόβο και την σύγχυση στο λαό και ταυτόχρονα να ενοχοποιήσουν το ραγδαία διογκούμενο Εθνικοαπελευθερωτικό, Πατριωτικό και Δημοκρατικό κίνημα.

Επαναλαμβάνουμε: ματαιοπονούν και απλά, στον πανικό τους, επιβαρύνουν τη θέση τους. Η «απόδραση» Ξηρού και τα «διαγγέλματά» του προσβάλουν την κοινή λογική, των συμβόλων της ιστορίας, των ηρώων και αυτού ακόμα του καθημερινού λόγου του Λαού. Τα εξευτέλισε με το να τα καταβαραθρώσει στο ίδιο επίπεδο με την δικιά του άρρωστη και εγκληματική τρομοκρατία. Εξοργίζουν, πείθοντας και τον τελευταίο πολίτη για την οργανωμένη σκηνοθεσία σε βάρος του.

Το Ε.Πα.Μ μαζί με όλον το Λαό, δεν δέχεται από κανέναν "αδειοδοτούμενο" του κράτους κατοχής, να εκφράζεται για το Λαό, χωρίς αυτόν και να καπηλεύεται τα σύμβολα του Έθνους και της Πατρίδας μας, για να τον χειραγωγήσει προς την ίδια την καταστροφή του.

Η εθνικής ανεξαρτησία, η δημοκρατία και η αξιοπρέπεια είναι υπόθεση του ίδιου του Λαού, αυτοπροσώπως και μαζικά οργανωμένου, και όχι απατηλές φαντασιώσεις κάποιων φαμφαρόνων "παλληκαράδων" της κακιάς ώρας, που τείνουν τα "κουμπούρια" τους κάτω από την πλήρη καθοδήγηση των μυστικών υπηρεσιών.

ΤΟΥΤΟΣ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΘΑ ΔΟΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΛΑΟ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ!!!
Αθήνα 21 Ιανουαρίου 2014

Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Πα.Μ.

Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2014

''Εσύ στον καναπέ... ακούς τι σου λέει ο Καζάκης'';




  https://www.youtube.com/watch?v=NpG5w7VXuhc#t=196


Ο γ.γ. του Ε.ΠΑ.Μ. στην εκπομπή του Γιώργου Τράγκα ''Απαγορευμένη Ζώνη'' μέσα από τη συχνότητα του E-Channel το βράδυ της 21ης Ιανουαρίου 2014.
Ε.ΠΑ.Μ. ΣΕΛΙΔΑ - http://www.epam-hellas.gr/

Ε.ΠΑ.Μ. FACEBOOK - http://www.facebook.com/metopo

Ε.ΠΑ.Μ. YOUTUBE - http://www.youtube.com/user/EPAMvideo/

Δ.ΚΑΖΑΚΗΣ BLOG - http://dimitriskazakis.blogspot.com/

ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ - http://www.seisaxthia-epam.blogspot.com/

ΕΚΠΟΜΠΗ ΑΕ ΣΕΛΙΔΑ - http://www.ekpompiae.gr/

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ''ΤΟ ΧΩΝΙ'' - http://www.toxwni.gr/

ΡΑΔΙΟ ΧΩΡΙΣ FM - http://www.xorisfm.gr/

Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2014

Θα δώσεις ξανά την λευκή επιταγή που σου ζητούν;

Δευτέρα, 20 Ιανουαρίου 2014




Του Δημήτρη Καζάκη
Φαντάσου να σου χτυπά την πόρτα κάποιος και να σου ζητά να του δώσεις μια λευκή επιταγή στο όνομά σου, ώστε να την χρησιμοποιήσει όπως αυτός κρίνει καλύτερα. Θα το έκανες ποτέ; Θα έδινες μια τέτοια λευκή επιταγή στο όνομά σου χωρίς κανενός είδους εγγύηση; Και πώς θα σου φαινόταν αν αυτός που σου ζητά την λευκή επιταγή, απαιτεί τη δική σου ζωή και της οικογένειάς σου ως ενέχυρο; Δηλαδή αν αυτός αποδειχθεί απατεώνας, εσύ θα πρέπει να πληρώσεις τις ζημιές, όχι μόνο από την τσέπη σου, αλλά και με τη ζωή της οικογένειάς σου.
Κάτσε και σκέψου το λίγο. Θα το έκανες ποτέ; Και μάλιστα θα έδινες μια τέτοια λευκή επιταγή σε κάποιον για να ξεφορτωθεί τον προηγούμενο που σου ζήτησε μια ανάλογη λευκή επιταγή και αποδείχτηκε απατεώνας; Αλήθεια, πώς θα χαρακτήριζες αυτόν που το κάνει και μάλιστα κατ’ επανάληψη;

Το ίδιο δεν γίνεται επί δεκαετίες σε τούτη την χώρα;
Η κάθε επίδοξη κομματική φάρα δεν έρχεται να σου ζητήσει μια λευκή επιταγή, την ψήφο σου; Και κάθε φορά τι αποδεικνύεται; Ότι πρόκειται για απατεώνες, ληστές και επιεικώς ανεπρόκοπους. Ποιος όμως καλείται να πληρώσει τα σπασμένα; Εσύ! Ποιος πληρώνει με την ζωή τη δική του και της οικογένειάς του; Εσύ! Σε ποιον ρίχνουν την ευθύνη ότι αυτός φταίει για όλα; Σ’ εσένα! Εσύ άλλωστε, σου λένε, δεν δέχτηκες να δώσεις αυτή την λευκή επιταγή; Γιατί τώρα ζητάς τα ρέστα;
Βέβαια, σου τάξανε λαγούς με πετραχήλια για να σου αρπάξουν την λευκή επιταγή. Σου είπανε κοίτα εσύ τη δουλειά σου κι άσε εμάς που ξέρουμε τι να κάνουμε. Και, ψιτ άκου, θα έχεις και συ το κάτι τι σου αν κάνεις τα στραβά μάτια. Κανά ρουσφετάκι, κανά δανειάκι, καμιά αρπαχτή, όλο και κάτι θα καθίσει. Στο κάτω-κάτω της γραφής τι ανησυχείς; Αν αποδειχθεί απατεώνας ο ένας, μπορείς κάλλιστα την επόμενη φορά να δώσεις μια νέα λευκή επιταγή σε έναν άλλον για να ξεφορτωθείς τον πρώτο.
Και ποιο ήταν τελικά το αποτέλεσμα;
Δίνοντας μια στον ένα και μια στον άλλο λευκές επιταγές σ’ άφησαν ταπί σε μια χρεοκοπημένη χώρα να μην μπορείς να πιστέψεις αυτό που γίνεται. Να μην μπορείς να πιστέψεις ότι εσύ, τα παιδιά σου και τα παιδιά των παιδιών σου έχετε γίνει πια πεόν, δουλοπάροικοι για τα χρέη που σου φόρτωσαν όσοι σου ζητούσαν τόσα χρόνια λευκές επιταγές. Δεν μπορείς να πιστέψεις ότι τίποτε δεν σου ανήκει, ούτε η χώρα σου, ούτε καν το σπίτι των γονιών σου. Δεν μπορείς να πιστέψεις πώς η ίδια η επιβίωσή σου τώρα πια κρέμεται από μια τόσο λεπτή κλωστή που ανά πάσα στιγμή θα κοπεί. 
Και τώρα; Τι σου λένε τώρα; Μια από τα ίδια. Αυτοί που κυβερνάνε και που τόσα χρόνια σε λεηλάτησαν με εργαλείο την δική σου λευκή επιταγή, τι σου λένε; Μην τυχόν και δεν πληρώσεις τα χρέη που εμείς σου φορτώσαμε, γιατί ουαί κι αλλοίμονό σου. Κι εσύ λουφάζεις. Ο θυμός βράζει μέσα σου, αλλά εσύ λουφάζεις. Έχεις κρυφτεί σπίτι σου και περιμένεις να τους τιμωρήσεις με την ψήφο σου.
Πώς; Ψάχνοντας να βρεις κάποιον άλλον να του δώσεις μια νέα λευκή επιταγή; Τόσα χρόνια, τέτοια κατάντια κι ακόμη να μάθεις; Όποιος σου ζητά λευκή επιταγή είναι τουλάχιστον ύποπτος και πρέπει να τον αποφεύγεις όπως ο διάολος το λιβάνι.
Θέλει πολύ μυαλό για να το καταλάβεις;
Ειδικά σήμερα. Πόσο αντέχεις να πειραματιστείς με μια ακόμη λευκή επιταγή; Πόσο μπορείς να παίξεις την ζωή σου και την ζωή των δικών σου κορώνα γράμματα, δίνοντας μια ακόμη λευκή επιταγή;
Θα μου πεις, τουλάχιστον θα ξεφορτωθώ αυτούς που κυβερνάνε. Ναι, αλλά αυτό δεν έλεγες πάντα; Κάτσε να ψηφίσω, δηλαδή να δώσω λευκή επιταγή, στους μεν μπας και γλυτώσω από τους δε. Και τελικά τι έγινε; Και οι μεν και οι δε μας οδήγησαν όχι μόνο σε μια πρωτοφανή καταστροφή, αλλά πούλησαν εμάς σαν δουλοπάροικους και την χώρα σαν οικόπεδο.
Τους βλέπεις σήμερα πόσο καλά κυβερνούν από κοινού; Θυμάσαι τα «χρονοντούλαπα της ιστορίας» που το ΠΑΣΟΚ θα έκλεινε το «κράτος της δεξιάς»; Θυμάσαι την «χούντα του ΠΑΣΟΚ» που θα ανέτρεπε η ΝΔ; Τελικά αποκαλύφθηκε ότι δεν ήταν τίποτε περισσότερο από συνεταιράκια στην λεηλασία του τόπου στη δούλεψη των ίδιων αφεντικών, πρωτίστως των μεγάλων αφεντικών της «Ευρώπης» και του «ανήκομεν εις την Δύσιν».
Ναι, αλλά τώρα είναι διαφορετικά, θα μου αντιτείνεις.
Ναι, τώρα έχουμε αυθεντικούς αντιμνημονιακούς, αριστερούς και δεξιούς. Τα πιάσαμε τα λεφτά μας. Και δεν μου λες γιατί αυτοί οι αντιμνημονιακοί σου ζητάνε επίσης λευκή επιταγή;
Γιατί εντοπίζουν το πρόβλημα σχεδόν αποκλειστικά στο μνημόνιο, όταν βιώνουμε ένα ολόκληρο καθεστώς αποικιακής κατοχής πρωτίστως από τους Ευρωπαίους; Γιατί δεν λένε κουβέντα για το νέο δημοσιονομικό σύμφωνο της ΕΕ που κάνει αχρείαστα τα μνημόνια, μιας και όσα προβλέπει είναι πολύ πιο σκληρά για τους λαούς και τις χώρες απ’ ότι εφαρμόστηκε έως τώρα με τα μνημόνια; Δεν γνωρίζουν, δεν τους ενδιαφέρει, ή τα έχουν βρει με τους κατακτητές αποικιοκράτες;
Γιατί δεν παραιτούνται από την Βουλή ως έσχατο μέτρο ανάγκης προκειμένου να προκαλέσουν έστω εκλογές και μένουν εκεί άβουλοι θεατές της συνεχιζόμενης κατεδάφισης της χώρας; Τι είναι γι’ αυτούς πιο πολύτιμο; Η δική σου ζωή, ή δική τους παρουσία σε μια ατιμασμένη και ουσιαστικά ανύπαρκτη Βουλή;
Γιατί παραλύουν όταν τους ρωτούν, που θα βρείτε τα λεφτά; Γιατί έστω δεν πρωτοστατούν στο άνοιγμα ενός δημόσιου διαλόγου για να αναμετρηθούν απόψεις και επιχειρήματα για το καλό του λαού και της χώρας; Τι φοβούνται και δεν το επιτρέπουν ούτε καν μέσα στο κόμμα τους;
Γιατί μιλάνε για πατρίδα μόνο όταν θέλουν να καπηλευθούν τα αισθήματα του λαού, αλλά κανείς τους δεν είναι έτοιμος να την υπερασπιστεί μέχρις εσχάτων; Γιατί όποτε γίνεται λόγος για ρήξεις, ανατροπές και αναμετρήσεις με τα συμφέροντα και τους θεσμούς που μας οδήγησαν σ’ αυτήν την κατάντια, αυτοί ανακαλύπτουν μόνο το τι θα πάθουμε αν τα βάλουμε μαζί τους; Γιατί έχουν υποκαταστήσει τον αγνό λαϊκό πατριωτισμό με τον κομματικό πατριωτισμό που ανέκαθεν ήταν το τελευταίο καταφύγιο των παλιανθρώπων;
Η παρέλαση έχει αρχίσει.
Όλοι οι απατεώνες επί σκηνής. Ο μαριονετίστες της επίσημης πολιτικής σκηνής έχουν αραδιάσει τον θίασο τους. Κι εσύ σαν άμοιρος θεατής πρέπει να ταυτιστείς μ’ έναν από δαύτους. Ο θίασος διαθέτει «ήρωες» για κάθε ρόλο και για κάθε γούστο.
Υπάρχουν δεξιοί και αριστεροί. Υπάρχουν μνημονιακοί και αντιμνημονιακοί. Υπάρχουν κεντροδεξιές πολυκατοικίες και κεντροαριστερές. Υπάρχουν κόμματα του ευρώ και κόμματα της δραχμής. Υπάρχουν καλοί φασίστες με κουστούμι και γραβάτα και κακοί φασίστες που τρέμουν την εισαγγελική αρχή.
Απ’ όλα έχει ο μπαξές. Ποντάρουν στο πώς είσαι μαθημένος να σκέφτεσαι. Ο λαός αγωνίζεται για να αλλάξει τα πράγματα. Ο όχλος θέλει απλά να εκδικηθεί με όποιον τρόπο μπορεί. Ο λαός σκέφτεται τι τον συμφέρει καλύτερα. Ο όχλος σκέφτεται τι τον έχει εντυπωσιάσει περισσότερο. Ο λαός ζει για την πατρίδα. Ο όχλος γι’ αυτόν που φαίνεται να δίνει τα περισσότερα.
Σε ποια κατηγορία ανήκεις;
Θα απαλλαγείς επιτέλους από την νοοτροπία του όχλου; Θα αποκτήσεις την αξιοπρέπεια του πολίτη ενός λαού που αξίζει να ζήσει; Θα δεις επιτέλους στην ψήφο σου ένα όπλο στον αγώνα για την απελευθέρωση της Ελλάδας από το χειρότερο καθεστώς κατοχής που έχει βιώσει στην ιστορία της; Ή θα συρθείς για μια ακόμη φορά να δώσεις λευκή επιταγή;
Αναρωτιέμαι μερικές φορές πώς είναι δυνατόν κανονικοί άνθρωποι, επαγγελματίες, άνθρωποι της δουλειάς, που ξέρουν πώς βγαίνει το μεροκάματο στην αληθινή ζωή, να αποδέχονται την λευκή επιταγή στην πολιτική. Ιδίως όταν στην προσωπική τους επαγγελματική ζωή κάτι τέτοιο θα τους έκανε να βγουν από τα ρούχα τους. Κι όμως όταν νιώθουν ότι φτάνει η ώρα των εκλογών, λες και μεταμορφώνονται στα αυτόματα του Αριστοτέλη. Ψάχνουν να βρουν ποιος θα τους εξαπατήσει εκ νέου. Σε ποιον πρέπει να δώσουν πάλι λευκή επιταγή. Κι έτσι η καταστροφή θα κάνει τον κύκλο της και οι απατεώνες να βρεθούν πάλι από πάνω.
Μου είναι δύσκολο να εξηγήσω μια τέτοια συμπεριφορά. Είναι σαν τον αγράμματο που αρνείται να μάθει γραφή κι ανάγνωση. Άνθρωπος αγράμματος, ξύλο απελέκητο, λέγανε οι παλιοί. Και να σκεφτεί κανείς πώς αυτός ο λαός έχυσε ποταμούς αίματος για να λυτρωθεί από την αγραμματοσύνη τόσο στην ζωή του, όσο και στην πολιτική του. Να γιατί ο λαός μας, όσο κανείς άλλος, είχε σαν πιο τιμητική προσφώνηση, όχι το πρίγκιπας, αλλά το δάσκαλε.
Και τώρα; Που κατάντησε τώρα;
Δεν είναι η πρώτη φορά. Ο Παλαμάς το 1908 έγραφε:
Σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιός και δασκαλοκρατιέται.
Δεν έχεις, Όλυμπε, θεούς, μηδέ λεβέντες η Όσσα
ραγιάδες έχεις, μάνα γη, σκυφτούς για το χαράτσι
κούφιοι και οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα
των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι.
Ο Παλαμάς το έγραψε αυτό το 1908 για την συντριμμένη Ελλάδα της κατοχής από τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο, όπου οι ξένοι επίτροποι έλυναν κι έδεναν σε μια χώρα που κανείς δεν υποληπτόταν. Ούτε καν ο ίδιος της ο λαός. Χρειάστηκαν δεκαετίες για να βρει ο Έλληνας τον εαυτό του μέσα από διαρκείς πολέμους, επαναστάσεις, δικτατορίες και κατοχές. Μέσα σ’ αυτές τις δεκαετίες ο ελληνισμός βίωσε ανείπωτες καταστροφές, προδοσίες και εθνικούς ακρωτηριασμούς μέχρι να βρει τον εαυτό του και να αποδείξει ότι του αξίζει η πατρίδα του καθώς την υπεράσπιζε εναντίον της Ενωμένης Ευρώπης των ναζί.
Σήμερα κινδυνεύουμε να τα χάσουμε όλα.
Κάτσε λοιπόν και σκέψου. Εδώ παίζεται η δική σου ζωή, η οικογένεια και τα παιδιά σου. Μην τα προδώσεις. Δεν υπάρχουν πια περιθώρια για αυταπάτες και παιδιάστικες δικαιολογίες. Μην προφασίζεσαι ότι δεν έχεις άλλη επιλογή. Γιατί έχεις. Ίσως για πρώτη φορά στην μεταπολίτευση έχεις άλλη επιλογή. Άσε τα κατινίστικα, «γιατί δεν τα βρίσκετε;» Το αίμα νερό δεν γίνεται. Η φωτιά δεν μπορεί να καίει στα βουρκόνερα. Ούτε το φως στο σκοτάδι. Η ώρα να κάνεις την επιλογή σου ήρθε.
Κι όσο κάνεις πώς δεν ακούς το κάλεσμα, τόσο θα ζεις μέσα στην ατελείωτη κόλαση. Σκέψου μόνο ποιος είναι ικανός να τα βάλει με Λαιστρυγόνες και Κύκλωπες προκειμένου να σωθεί η πατρίδα; Να σωθείς εσύ και τα παιδιά σου;
Είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι μέσα στο 2014 και στα λίγα χρόνια που μας μένουν ως χώρα, θα μάθουμε τι σημαίνει στην πράξη η Αποκάλυψη του Ιωάννη. Θα ζήσουμε εθνικούς ακρωτηριασμούς πολύ πιο επώδυνους από απ’ αυτούς της ιστορίας μας. Είναι σίγουρο ότι θα δούμε ακόμη και πολέμους σαν εκείνον του 1897, τον πόλεμο της ντροπής. Ίσως και μέσα στο 2014. Θα μάθεις να είσαι πρόσφυγας, ή μετανάστης μέσα στην ίδια σου την χώρα. Θα ζήσεις τις ιστορίες των παππούδων σου για την καταραμένη προσφυγιά, τον απεγνωσμένο αγώνα για ένα καρβέλι ψωμί. Όμως αυτή την φορά χωρίς ελπίδα. Η κατηφόρα που έχει πάρει η χώρα έχει μόνο μια σίγουρη κατάληξη. Την μαζική εξόντωση του πληθυσμού της και την ολοκληρωτική της καταστροφή.
Αν σε ξενίζουν όλα αυτά και τα νομίζεις υπερβολικά, τότε σκέψου τι νόμιζες όταν κάποιοι σαν κι εμένα σου έλεγαν το τι θα συμβεί πριν από τρία και πλέον χρόνια. Σκέψου πόσο έπεσες έξω και πόσο άσχημα πήγαν τα πράγματα. Σκέψου ποιος σου είπε την αλήθεια όταν ακόμη ήταν νωρίς για να κάνεις κάτι και να αποφύγεις την κόλαση στην οποία σε καταδίκασαν.
Δεν είναι ώρα για κλαίμε την μοίρα μας, αλλά μόνο για δράση.
Τώρα, τώρα πριν έρθουν τα πολύ χειρότερα. Μόνο εσύ μπορείς να αλλάξεις αυτή την καταδίκη. Μόνο εσύ μπορείς να τα αποτρέψεις όλα αυτά. Και το πρώτο βήμα είναι να ξεφύγεις από την λογική της λευκής επιταγής και να γυρίσεις την πλάτη στους ενορχηστρωτές της επίσημης πολιτικής.
Μπορούμε να συνθέσουμε και να πούμε το δικό μας τραγούδι. Κι αυτή την φορά θα είναι ένα τραγούδι αναστεναγμού και ελπίδας, δύναμης και αποφασιστικότητας σαν τους αρχαίους πυρρίχιους που συνόδευαν πάντα τους Έλληνες στη μάχη για την πατρίδα. Δώστους να καταλάβουν ότι δεν ανήκεις στον όχλο, ότι παρά το στημένο πολιτικό σκηνικό ανήκεις σ’ έναν λαό που ξέρει, ίσως όσο κανείς άλλος, από απροσδόκητες ανατροπές. Και τότε θα δεις πόσο γρήγορα και εύκολα ξεμπερδεύουμε με τα προβλήματα, αλλά και μ’ αυτούς που τα δημιουργούν.

Πηγή: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ

Τρίτη 14 Ιανουαρίου 2014

ΕΣΣ ΑΝΑΦΟΡΑ ΠΡΟΕΔΡΕΙΟΥ - Π.Γ. - Ο.Γ.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΕΙΟΥ ΤΗΣ 3ης ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ Ε.ΠΑ.Μ.
 
Έληξαν το απόγευμα της Κυριακής 12 Ιανουαρίου 2014 οι διήμερες εργασίες της 3ης Συνόδου του 58μελούς Εθνικού Συντονιστικού Συμβουλίου της περιόδου μετά το 2ο Συνέδριο του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου.
 
Οι εργασίες εξελίχθηκαν μέσα σε ένα αισιόδοξο κλίμα για την επιτυχημένη πορεία του Μετώπου όλο αυτό το διάστημα.
 
Μετά την ολοκλήρωση της πολιτικής εισήγησης του Γενικού Γραμματέα σ. Δ. Καζάκη και της Πολιτικής Γραμματείας στην αρχή της πρώτης ημέρας των εργασιών, ακολούθησε αναλυτική συζήτηση αναφορικά με τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις και την αποτίμηση των δράσεων του Μετώπου μέχρι σήμερα. Επίσης, κατατέθηκαν πολλές προτάσεις για την από εδώ και πέρα πορεία, οι οποίες μετά από λεπτομερή συζήτηση έγιναν αποδεκτές από το Σώμα του Οργάνου σχεδόν στο σύνολό τους.
 
Αναπτύχθηκε γόνιμος διάλογος στον οποίο συμμετείχαν όλα τα μέλη του σώματος μέσα σε δημιουργικό, ενωτικό και συναγωνιστικό πνεύμα. Οι προβληματισμοί υπήρξαν εύστοχοι και παραγωγικοί, αποδεικνύοντας την ωριμότητα που χαρακτηρίζει πλέον την οργάνωση του Ε.Πα.Μ. μόλις δυόμισι χρόνια μετά την ίδρυσή του και την ετοιμότητά της να αντιμετωπίσει τις νέες προκλήσεις που βρίσκονται μπροστά μας.
 
Τέλος, εγκρίθηκε με συντριπτική πλειοψηφία η εισήγηση της Πολιτικής Γραμματείας, η οποία δημοσιοποιείται ξεχωριστά και αποτελεί πλέον επίσημο ντοκουμέντο του Μετώπου.
 
Αθήνα 12 Ιανουαρίου 2014
Για το Ε.Σ.Σ. του Ε.Πα.Μ., το Προεδρείο της Συνόδου
 
ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ Ε.Πα.Μ.

 

ΕΙΣΗΓΗΣΗ - ΑΝΑΦΟΡΑ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΡΑΣΕΩΝ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ από την 2η Σύνοδο του ΕΣΣ μέχρι σήμερα

 

Αγαπητές συναγωνίστριες και συναγωνιστές του ΕΣΣ,

 

Η τρίτη Σύνοδος του κεντρικού οργάνου του Ε.Πα.Μ. μετά το δεύτερο Συνέδριο του Μετώπου συμπίπτει με το καινούργιο χρόνο και τις νέες προκλήσεις που βρίσκονται μπροστά μας ενόψει και των μεγάλων εκλογικών αναμετρήσεων τόσο σε επίπεδο δημοτικών και περιφερειακών αυτοδιοικήσεων, όσο και για το ευρωκοινοβούλιο.

 

Όλη η περίοδος μέχρι τη προηγούμενη δεύτερη Σύνοδο του Ε.Σ.Σ. σφραγίστηκε από τη μεγάλη κινητοποίηση γύρω από τη δημόσια ραδιοτηλεόραση, αλλά και από την στήριξή μας στις κινητοποιήσεις στο χώρο της Παιδείας, της Υγείας, στα εργοστάσια της Εύβοιας και αλλού, που ως ένα βαθμό έκανε πράξη τη δική μας στρατηγική επιλογή για λειτουργικές καταλήψεις, που επεκτεινόμενες σταδιακά σε πολλούς νευραλγικούς τομείς θα μπορούσε να οδηγήσει στη Γενική Πολιτική Απεργία, που αποτελεί την πεμπτουσία της δικής μας προσπάθειας και του αγώνα για την Ανατροπή και την απελευθέρωση της χώρας από τα δεσμά που της χάλκεψαν οι ξένοι επικυρίαρχοι και οι εγχώριοι υπάλληλοί τους. Δυστυχώς μια σειρά από γεγονότα, κατεστημένες νοοτροπίες που δύσκολα ξεπερνιούνται, αλλά και πολιτικές επιλογές που έχουν να κάνουν με τον εργατοπατερισμό και τις γραφειοκρατικές αντιλήψεις συνδικαλιστικών, αλλά και των πολιτικών ηγεσιών τόσο του ΚΚΕ, όσο και του ΣΥΡΙΖΑ, οδήγησαν το απεργιακό κύμα του φθινοπώρου σε σταδιακή ύφεση. Ενώ ήδη όλοι επικεντρώνονται στις επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις.

 

Πολλά και σημαντικά είναι τα γεγονότα που σημάδεψαν την περίοδο από την προηγούμενη Σύνοδο του οργάνου μέχρι τώρα.

 

Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα στάθηκε η αφορμή να ξετυλιχθεί το κουβάρι γύρω από τη δολοφονική παρακρατική δράση της Χρυσής Αυγής, που οδήγησε τα ηγετικά της στελέχη σε προφυλακίσεις. Παρ’ όλα αυτά, τα στοιχεία που μέχρι στιγμής έχουν δημοσιοποιηθεί δεν φαίνονται ικανά να στηρίξουν τις βαριές κατηγορίες εναντίον τους κι έτσι με τη βοήθεια της τρομοκρατικής, δήθεν, επίθεσης εναντίον των γραφείων της Χρυσής Αυγής στο Νέο Ηράκλειο, με τους δυό χρυσαυγίτες νεκρούς και τον ένα βαρύτατα τραυματισμένο έχουν οδηγήσει ως ένα βαθμό στην ηρωοποίηση του νεοναζιστικού μορφώματος και των στελεχών του.

 

Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Πα.Μ. τοποθετήθηκε απέναντι σε όλα αυτά τα γεγονότα με απόλυτη σαφήνεια, τόσο μέσω επισήμων ανακοινώσεων, όσο και με αντίστοιχη αρθρογραφία στελεχών της, ξεσκεπάζοντας το ρόλο της νεοναζιστικής οργάνωσης, αλλά και του καθεστώτος στη προσπάθειά του για αποπροσανατολισμό και τη δημιουργία εμφυλιοπολεμικού κλίματος.

 

Στην εισήγησή μας κατά τη δεύτερη σύνοδο του οργάνου είχαμε επισημάνει και δυστυχώς επαληθευθήκαμε: «Στη πράξη το καθεστώς με τους εμφανείς και αφανείς μηχανισμούς του, μπροστά στην επικίνδυνη κατάσταση, όπως αυτή εξελίσσεται σε βάρος του και με τα σημάδια μιας έντονης κοινωνικής έκρηξης που πιθανολογείται, αποφάσισε να παίξει δυνατά το χαρτί του διχασμού και της εμφύλιας διαμάχης. Τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής αποτελούν της αιχμή του δόρατος σε αυτή την προσπάθεια διασποράς του τρόμου και του αποπροσανατολισμού. Έτσι, ώστε τα κόμματα του λεγόμενου «συνταγματικού τόξου» να αποτινάξουν από πάνω τους τη ρετσινιά του καταστροφέα και να εμφανιστούν ως οι εγγυητές της ομαλότητας και της δημοκρατίας. Με βάση το ιδεολόγημα των δύο «άκρων» θα εντείνουν από τη μια πλευρά, τα μέτρα της κοινωνικής διάλυσης και από την άλλη με ολοένα αυξανόμενη την κρατική βία και τον αυταρχισμό θα προσπαθήσουν να καταστείλουν τις όποιες εστίες αντίστασης στο όνομα της ομαλότητας και της δημοκρατίας. Δεν θα αποτελεί για ‘μας έκπληξη αν το προσεχές διάστημα γίνουμε μάρτυρες θεαματικών τρομοκρατικών ενεργειών από δήθεν «επαναστατικές» οργανώσεις, για να έλθει να δέσει το γλυκό μαζί με τις έκνομες ενέργειες των νεοναζιστών.»

 

Η πραγματικότητα μας επαλήθευσε. Ευτυχώς, ο ελληνικός λαός δεν έπεσε στην παγίδα. Αντιμετώπισε με ψυχραιμία και νηφαλιότητα τις προκλήσεις κι έτσι η προσπάθεια διχασμού και κατατρομοκράτησής του έπεσε στο κενό, μολονότι οι ενέργειες αυτές συνέβαλαν ως ένα βαθμό στην υποχώρηση του κλίματος έντονης κοινωνικής αντίδρασης που έδειχνε να δημιουργείται στις αρχές του φθινοπώρου με τις απεργιακές κινητοποιήσεις.

 

Ωστόσο τίποτε δεν αποκλείει δεύτερο κύμα προβοκατόρικων ενεργειών και τη δημιουργία κλίματος φόβου και ανασφάλειας που θα αποσκοπεί, πέρα της περαιτέρω αυταρχικοποίησης και της εντατικοποίησης των μέτρων καταστολής,  στη συσπείρωση των όποιων φιλομνημονιακών δυνάμεων έχουν απομείνει μέσα στην κοινωνία και την εξώθηση σε αποχή όσο το δυνατό μεγαλύτερων τμημάτων του εκλογικού σώματος από τις ερχόμενες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, καθώς και τις ευρωεκλογές. Γιατί μόνο έτσι θα περισωθούν τα προσχήματα, όπου μαζί με ενέσεις αισιοδοξίας και κάποια υποτυπώδη στήριξη από τους επικυρίαρχους, θα μπορέσει να δοθεί παράταση ζωής σε αυτή την κυβέρνηση, όπου φαίνεται από την κοινωνική αντίδραση, όπως αυτή αποτυπώνεται σε ανεξάρτητες από τα μεγάλα ΜΜΕ δημοσκοπήσεις, να προσδιορίζεται η ημερομηνία λήξης της το βράδυ των ευρωεκλογών. Αυτό φάνηκε καθαρά και στις τοποθετήσεις των κορυφαίων ευρωπαίων αξιωματούχων που προσήλθαν στην Αθήνα για την τελετή ανάληψης της προεδρίας της ΕΕ από την χώρα μας. Όλων το μυαλό είναι στις ευρωεκλογές και το πώς θα αποφευχθεί μια μαζική αντίδραση στην ΕΕ μέσω της λαϊκής ψήφου σε όλες της χώρες της ευρωένωσης και κυρίως στην Ελλάδα.

 

Γι’ αυτό ένα κύριο και πρώτιστο καθήκον δικό μας είναι με τις ολοένα και πιο δυναμικές παρεμβάσεις μας να πείθουμε για την αναγκαιότητα της πιο μεγάλης δυνατής λαϊκής συμμετοχής στις επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις κι αυτό ανεξάρτητα από τον τρόπο που θα επιλέξουμε για τη δική μας συμμετοχή σε αυτές.

 

Σε αυτή τη λογική, ήλθαν να προστεθούν η επίθεση «τρομοκρατών» στο σπίτι του Γερμανού πρέσβη και η περίεργη απόδραση του Χριστόδουλου Ξηρού της 17ης Νοέμβρη.

 

Βεβαίως, τον τελευταίο καιρό παρατηρούμε και μια άλλη μεγάλη προσπάθεια του καθεστώτος με πολλαπλή στόχευση. Είναι η υποτιθέμενη επιχείρηση «κάθαρση». Πολλά γνωστά σκάνδαλα από παλιά έρχονται ξαφνικά στο προσκήνιο και την επικαιρότητα. Από το σκάνδαλο των εξοπλισμών, των υποβρυχίων μέχρι αυτό του ταχυδρομικού ταμιευτηρίου κτλ.. Αποκαλύψεις, δικογραφίες, έρευνες εισαγγελικών αρχών, συλλήψεις. Ο πρώτος στόχος είναι όπως πάντα ο αποπροσανατολισμός από τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος. Ο δεύτερος στόχος είναι να παρουσιαστεί ότι η συγκυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου έχει αποφασίσει να καθαρίσει το φαύλο παρελθόν, μη διστάζοντας να στείλει στη φυλακή υψηλόβαθμα στελέχη των δύο κομμάτων, αλλά και επιφανών επιχειρηματιών. Αφού τα success stories στην οικονομία αποτυγχάνουν το ένα μετά το άλλο, ένα success story στην υπόθεση «καθαρά χέρια» εξυπηρετεί τη δημόσια εικόνα της κυβέρνησης. Δεν αποκλείεται καθόλου οι αποκαλύψεις να συνεχιστούν με το μεγάλο φαγοπότι στα δημόσια έργα, στην Ολυμπιάδα κτλ.. Αυτό όμως που φαίνεται να κρύβεται προς το παρόν με επιμέλεια, είναι ο άγριος πόλεμος που έχει ξεσπάσει μεταξύ μερίδων της άρχουσας τάξης της χώρας μας, για το ποιος τελικά θα επικρατήσει την επόμενη ημέρα. Σημαντικό ρόλο σε αυτό το υπόγειο ξεκαθάρισμα λογαριασμών παίζουν οι ίδιοι οι ξένοι επικυρίαρχοι που αποδεικνύουν ότι δεν διστάζουν να εξοντώνουν και τον πιο πιστό τους υπηρέτη, όταν κρίνουν, ότι δεν τον χρειάζονται πλέον και άλλοι καινούργιοι υπηρέτες επιστρατεύονται, να ολοκληρώσουν τις βρώμικες δουλειές τους.

 

Εδώ, πρέπει να κρατάμε καθαρή στο μυαλό μας τη περίπτωση, όπου η συστηματική διάλυση των μηχανισμών του κράτους και η αποδόμηση του πολιτικού συστήματος, σε συνδυασμό με την έξαρση ενός κλίματος βίας και τρομοκρατίας, μαζί με τη συστηματική καλλιέργεια διεθνώς της εικόνας για τη χώρα μας ως ένα κράτος που καταρρέει (failed state), να αποσκοπεί στη δημιουργία κατάλληλου κλίματος και συνθηκών μιας απροκάλυπτης επέμβασης, ακόμα και στρατιωτικού τύπου από ξένες δυνάμεις, προκειμένου να υπάρξει «σταθεροποίηση». Αυτό βέβαια, χωρίς τίποτα να αποκλείουμε, είναι περισσότερο πιθανό να επισυμβεί σε βάθος χρόνου και μετά τη λήξη της περιόδου της άσκησης της προεδρίας της Ε.Ε. από την Ελλάδα και πιθανώς μετά τις ευρωεκλογές, εάν και εφ’ όσον διαπιστωθεί στη πράξη η ανατροπή των συσχετισμών δύναμης στο εσωτερικό της χώρας υπέρ των δυνάμεων που επιζητούν την ρήξη με την Ε.Ε.. Ένα τέτοιο εγχείρημά τους, όμως, είναι εξαιρετικά παρακινδυνευμένο και λόγω της ραγδαίας ανόδου του ευρωσκεπτικισμού σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, ενώ απαιτείται πολύ καλή προετοιμασία από την πλευρά τους.

 

Έχοντας αυτό στο μυαλό μας ως ακραίο, αλλά πολύ πιθανό σενάριο, θα πρέπει με τη σειρά μας να προετοιμαζόμαστε για τα χειρότερα. Στην προκειμένη περίπτωση σύμμαχός μας είναι ο χρόνος της δικής τους προετοιμασίας. Στη δική μας προσπάθεια αποτροπής εντάσσονται οι σχέσεις που αναπτύσσουμε με άλλα λαϊκά κινήματα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, με αρχή τη Διεθνή Συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα στις 30 Νοεμβρίου και 1η Δεκεμβρίου του ’13 και του συντονισμού που από κοινού αποφασίστηκε, προκειμένου να εκμεταλλευθούμε στο έπακρο αυτές τις σχέσεις για ενημέρωση των λαών παντού στην Ευρώπη. Στόχος μας η δημιουργία ενός πανευρωπαϊκού και στη συνέχεια παγκόσμιου κινήματος συμπαράστασης στον ελληνικό λαό και γι’ αυτό το σκοπό εργαζόμαστε συστηματικά. Ο Τομέας Διεθνών σχέσεων αξίζει τα καλύτερα συγχαρητήρια για αυτή μας τη προσπάθεια και τα μέχρι τώρα αποτελέσματα.

 

Σε αυτήν την ανάλυση έρχονται να προστεθούν, στη περίοδο από την προηγούμενη Σύνοδο του ΕΣΣ μέχρι σήμερα, πολλά καινούργια στοιχεία που ενισχύουν την τότε εκτίμησή μας, τον περασμένο Σεπτέμβρη, ότι το καθεστώς χάνει σταδιακά τα ερείσματά του τόσο στο εσωτερικό της χώρας, όσο και στο εξωτερικό, ενώ όλα τα προπαγανδιστικά τρυκ που χρησιμοποιεί για να καθησυχάσει τον κόσμο, ότι κάτι κινείται και ότι είμαστε στα πρόθυρα της εξόδου από την κρίση καταρρίπτονται το ένα μετά το άλλο. Η συγκυβέρνηση δείχνει να πνίγεται στην όλο και πιο πυκνή (αιθαλ)ομίχλη που προκαλεί η ίδια με τις πολιτικές της κι οι πρόσφατες φιέστες για την προεδρία της ΕΕ δεν φαίνεται ότι μπορούν να επηρεάσουν στο ελάχιστο το ολοένα και πιο βαρύ κλίμα μέσα στο οποίο καλείται να λειτουργήσει στο εσωτερικό, ενώ πυκνώνουν οι ομοβροντίες των αρνητικών και άκρως υποτιμητικών δημοσιευμάτων και σχολίων ξένων παραγόντων στο εξωτερικό.

 

Το πολιτικό σύστημα εξακολουθεί να ρευστοποιείται στον ίδιο βαθμό που διαλύει την κοινωνία και όλοι τέως και νυν προσπαθούν να βρουν στηρίγματα και να στοιχηθούν μπροστά στις εξελίξεις της επόμενης ημέρας, ενώ τα σενάρια συνεχίζονται, όπως ακριβώς είχαμε εκτιμήσει ότι συμβαίνει από τον Σεπτέμβρη. Οι προσπάθειες ανασυγκρότησης της «κεντροαριστεράς» με προσπάθειες σύγκλισης ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, η περίφημη κίνηση των «58», δίνουν και παίρνουν. Μέχρι το σενάριο ενός μεγάλου συνασπισμού ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, συζητείται κρυφά και φανερά.

 

Από την άλλη πλευρά στο λεγόμενο «αντιμνημονιακό» μέτωπο βλέπουμε ότι το μόρφωμα των ΑΝΕΛ εξακολουθεί να φυλλορροεί, με πρόσφατο δείγμα την αμφιλεγόμενη αποστασιοποίηση της βουλευτού κ. Ραχήλ Μακρή.

 

Για το ΚΚΕ, τίποτα δεν έχει αλλάξει. Κινείται πάντα στο γνωστό μοτίβο του αναχωρητισμού και δεν φαίνεται να ενοχλείται διόλου από τη μετατροπή του σε εν δυνάμει σύμμαχο του καθεστώτος με τη στάση του σε κάθε προσπάθεια λαϊκής κινητοποίησης και εισπράττει αυτάρεσκα τα εύσημα από τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ.

 

Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. εξακολουθεί να τσαλαβουτάει στα θολά νερά της σύγχυσης, ενώ είναι πιο φανερό από ποτέ, σε όλους, ότι ο δρόμος του «ιστορικού του συμβιβασμού» με το καθεστώς είναι πλέον χωρίς επιστροφή. Προοδευτικές δυνάμεις στο εσωτερικό του, που το Ε.Πα.Μ. διατηρεί επαφές, φαίνονται εντελώς αδύναμες να επηρεάσουν την πορεία που ακολουθεί το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ενώ δειλιάζουν να προχωρήσουν σε βήματα ρήξης με την ηγετική ομάδα, παρά τη διαφορετική ρητορική που εκφέρουν. Όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ προσδοκούν ένα πολύ θετικό γι’ αυτούς αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές, για να κατοχυρώσουν την πρωτοκαθεδρία τους. Πολύ φοβούμαστε όμως, ότι αν τελικά ένα τέτοιο αποτέλεσμα έλθει, δεν θα ξέρουν πώς να το χειριστούν, ή σκόπιμα θα το χειριστούν με τον χειρότερο τρόπο. Λειτουργώντας με τη λογική του ώριμου φρούτου, θέτουν ως απώτερο στόχο τις αρχές του 2015. Τότε, λόγω της αδυναμίας εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, το καθεστώς θα οδηγηθεί αναγκαστικά σε εθνικές εκλογές, έχοντας ήδη ανεπιστρεπτί δεσμευθεί η χώρα με τα πιο σκληρά μέτρα του 3ου μνημονίου που επίκειται και θα αποτελεί έτσι τη δικαιολογητική βάση για την πολιτική απόλυτου συμβιβασμού με τους επικυρίαρχους που έχει ήδη αποφασίσει, αφού πλέον όλες οι κρίσιμες αποφάσεις για τη χώρα θα έχουν ληφθεί και θα φαντάζει αδύνατη η οποιαδήποτε άλλη προοπτική.

 

Αλλά κι εδώ υπεισέρχεται αποφασιστικά ο ξένος παράγων. Αν οι επικυρίαρχοι κρίνουν ότι η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου έχει δώσει ό,τι μπορούσε να δώσει, τότε θα πρέπει να εκκαθαριστεί στον Καιάδα της ιστορίας και οι νέοι υπηρέτες να αναλάβουν την ολοκλήρωση του καταστροφικού για την πατρίδα μας έργου. Και αυτό θα επισυμβεί είτε μέσω δημοκρατικών δήθεν εξελίξεων με τον ΣΥΡΙΖΑ να αντικαθιστά στο ρόλο της την ΝΔ, είτε μέσω της άμεσης εξωτερικής παρέμβασης, είτε με συνδυασμό και των δύο. Παράδοση της διακυβέρνησης προσωρινά στον ΣΥΡΙΖΑ με σκοπό την γρήγορη κατάρρευσή του κάτω από τις αντιφάσεις και της ανακολουθίες της πολιτικής του, ανεξέλεγκτη χρεοκοπία, χάος και εν τέλει εξωτερική απ’ ευθείας παρέμβαση, με την παρεμβολή, ή όχι -κι ας ελπίσουμε όχι- κάποιας μεγάλης νέας Εθνικής τραγωδίας (π.χ. Θράκη, ή Αιγαίο), με παράλληλη εκτροπή του Κυπριακού με την εφαρμογή ενός νέου, χειρότερου του πρώτου, σχεδίου Ανάν, που βρίσκεται ήδη στα σκαριά….

 

Για το λόγο αυτό είναι αδήριτη η ανάγκη να υπάρξει ένα ισχυρό δημοκρατικό και πατριωτικό αντίβαρο στις ευρωεκλογές, έτσι ώστε να υπάρξουν ευνοϊκές εξελίξεις για τον λαό πριν από τα νέα τετελεσμένα. Κι εδώ το Ε.Πα.Μ. οφείλει να ανταποκριθεί στον ιστορικό του ρόλο.

 

Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η φετινή άνοιξη θα πρέπει να μας φέρει στο προσκήνιο και να μας καταστήσει καταλύτες για τη μεγάλη ανατροπή.

 

Η στρατηγική μας είναι αυτή ακριβώς. Η ανατροπή και η ανάληψη της εξουσίας από τις μαχόμενες δυνάμεις του ελληνικού λαού, για να μπορέσει να υλοποιηθεί το πρόγραμμά μας. Το πρόγραμμα που επίσημα θα καταθέσουμε εμπρός στην ελληνική κοινωνία στις 22 του μήνα στην Καλλιθέα, όπως ήδη όλοι γνωρίζουμε.

 

Εδώ και δύο περίπου χρόνια επεξεργαστήκαμε ένα σχέδιο για το σκοπό αυτό. Αναπόσπαστο κομμάτι αυτού του σχεδίου, ήταν η Γενική Πολιτική Απεργία διαρκείας. Αυτή την πολιτική που κατέτεινε στη δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών για Γενική Πολιτική Απεργία την υπηρετήσαμε με απαράμιλλη συνέπεια, όλο αυτό το διάστημα, παρ’ όλες τις μικρές μας δυνάμεις. Σε αυτόν ακριβώς τον δρόμο θα εξακολουθήσουμε να βαδίζουμε, εμπλουτίζοντας τις εμπειρίες μας και χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα και τα εργαλεία που τίθενται στη διάθεσή μας. Ένα τέτοιο μέσο και ισχυρό εργαλείο είναι η καθιέρωση του Ε.Πα.Μ. σε μια μεγάλη πολιτική δύναμη ανατροπής που θα μπορεί πλέον να δημιουργεί κεντρικά γεγονότα και να επηρεάζει αποφασιστικά τις εξελίξεις. Διαφορετικά ο κίνδυνος εκφυλισμού μας σε ένα γκρουπούσκουλο διαμαρτυρίας είναι απολύτως υπαρκτός.

 

Ο κίνδυνος αυτός ελλοχεύει πάντα, παρά το γεγονός ότι η πρόταση μας για μονομερή διαγραφή του χρέους, ρήξη με τη Ε.Ε., για Εθνικό Κρατικό νόμισμα κτλ. βρίσκει ολοένα και μεγαλύτερη απήχηση και καταγράφεται ήδη με διψήφια νούμερα στις δημοσκοπήσεις. Ενώ για πρώτη φορά η δική μας απήχηση στον κόσμο καταγράφηκε με ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό. Όλοι όμως το αισθανόμαστε, ότι ωριμάζουν οι συνθήκες και ότι εμείς πρέπει να αδράξουμε την ευκαιρία που δεν θα παρουσιαστεί για δεύτερη φορά. Και οι ευρωεκλογές είναι ένα ορόσημο που δεν μπορούμε να το προσπεράσουμε έτσι.

 

Είναι γεγονός, ότι είμαστε οι μοναδικοί που προτείνουμε ολοκληρωμένο σχέδιο εξόδου από την κρίση στον αντίποδα των πολιτικών που ακολουθούνται και της σύγχυσης στις προτάσεις των υπολοίπων. Είναι καιρός, το σχέδιο αυτό να ξεφύγει από τα πλαίσια μικρών «ακροατηρίων» και να αποτελέσει το επίκεντρο συζήτησης μεγάλων «ακροατηρίων». Και αυτό δεν μπορεί να αποτελεί φόβο για ‘μας, αλλά σταθερή επιδίωξή μας. Γιατί μόνον έτσι θα πιάσουν τόπο οι αγώνες μας. Γιατί μόνον έτσι θα υλοποιηθούν οι στόχοι μας, που δεν αφιστάμεθα ούτε κατά κεραία. Και είμαστε όλοι εμείς εδώ για να το εγγυηθούμε.

 

Η Γενική Πολιτική Απεργία, όπως και οι εκλογές δεν αποτελούν αυτοσκοπό, αλλά τα μέσα για την επίτευξη του τελικού σκοπού. Και τίποτε δεν αποκλείει, αλλά τα πάντα μάλλον επιτάσσουν τον συνδυασμό των μέσων που διατίθενται.

 

Όπως έχουμε τονίσει πολλές φορές και το διαπιστώνουμε καθημερινά, ο δρόμος είναι μακρύς, δύσκολος και ανηφορικός, με χιλιάδες εμπόδια και παγίδες, ο αγώνας είναι μαραθώνιος και αυτό κουράζει και πολλές φορές απογοητεύει, αφού δεν φαίνονται αμέσως χειροπιαστά αποτελέσματα. Χρειάζεται υπομονή, επιμονή, δουλειά μυρμηγκιού και πίστη στο τελικό αποτέλεσμα. Χρειάζεται όμως ταυτόχρονα η εξυπνάδα και η ωριμότητα να «αρπάζουμε» τις ευκαιρίες που μας παρουσιάζονται και να χρησιμοποιούμε όλα τα μέσα που μπορούμε να έχουμε στη διάθεσή μας.

 

Από το Σεπτέμβρη που συνεδριάσαμε για τελευταία φορά μέχρι σήμερα έγιναν πολλά στην κατεύθυνση της υλοποίησης των αποφάσεών μας.

 

1. Η Πολιτική Γραμματεία, συνέχισε τις τακτικές εβδομαδιαίες συνεδριάσεις της και να επιλαμβάνεται όλων των τρεχόντων θεμάτων. Πληθώρα ανακοινώσεων δημοσιοποιήθηκαν για το σύνολο των θεμάτων που προέκυψαν.

 

2. Συνεχίσαμε να παροτρύνουμε συστηματικά τους πυρήνες για προτάσεις σχεδιασμού και υλοποίησης συγκεκριμένων δράσεων που αποσκοπούν στη προβολή του Ε.Πα.Μ., των πολιτικών του προταγμάτων, αλλά και του συντονισμού των αγώνων του ελληνικού λαού, αλλά και δράσεις αλληλεγγύης. Πολλές δράσεις υλοποιήθηκαν με μεγάλη επιτυχία, μολονότι η προβολή τους εξακολουθεί να υστερεί σημαντικά λόγω έλλειψης των κατάλληλων μέσων.

 

3. Σε υλοποίηση της απόφασης του προηγούμενου ΕΣΣ επεξεργαστήκαμε και στείλαμε προς διαβούλευση και ψηφοφορία σε όλους τους πυρήνες, ολοκληρωμένη εισήγηση της Π.Γ. για το θέμα των εκλογικών αναμετρήσεων που έχουμε μπροστά μας.

 

4. Με βάση την πολιτική συμμαχιών που είχαμε αποφασίσει στο Συνέδριο, αλλά και τις αποφάσεις του ΕΣΣ συνεχίσαμε τις προσπάθειες για κοινές δράσεις με άλλους πολιτικούς φορείς και κινήματα. Έτσι, προχωρήσαμε μαζί με το κίνημα «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ», το ΔΗΚΚΙ και το «Αριστερό ρεύμα» του ΣΥΡΙΖΑ στη διοργάνωση, το Νοέμβρη, μεγάλης κοινής εκδήλωσης στο Πολυτεχνείο, στη προσπάθειά μας για συγκρότηση ενός ευρύτατου δημοκρατικού και πατριωτικού Μετώπου για Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία και Κοινωνική Απελευθέρωση. Παρ’ όλη την κακοκαιρία που επικράτησε κατά τις ώρες της εκδήλωσης, αυτή σημείωσε μεγάλη επιτυχία ως προς την προσέλευση του κόσμου.

 

Με την πρωτοβουλία μας αυτή άνοιξαν οι προοπτικές ευρύτερων συνεργασιών στη βάση κοινών προταγμάτων, ενώ διευρύνθηκαν οι δυνατότητες προσέγγισης με χώρους που μέχρι τότε ήσαν δύσκολα προσπελάσιμοι από την πλευρά μας. Φάνηκαν όμως καθαρά και οι αδυναμίες των υπολοίπων να ξεπεράσουν δοσμένες νοοτροπίες και αγκυλώσεις. Παρ’ όλα αυτά, οι προσπάθειες συνεχίζονται ακατάπαυστα από την πλευρά μας.

 

5. Κορυφαίο γεγονός της περιόδου για το Ε.Πα.Μ. υπήρξε η πέρα από κάθε προσδοκία επιτυχία της Διεθνούς Συνάντησης των Αθηνών με συμμετοχή κινημάτων με παρόμοια με το Μέτωπό μας προτάγματα από ολόκληρη σχεδόν την Ευρώπη. Το γεγονός αυτό αποτελεί ορόσημο και σταθμό στην ιστορία του Μετώπου. Τώρα πια δεν είμαστε μόνοι. Η παρουσίαση των θέσεων μας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο και η υποστήριξη των θέσεων αυτών από τα αντίστοιχα κινήματα προσφέρουν πολλαπλά οφέλη για την υπόθεσή μας. Η δημιουργία επίσης ενός πανευρωπαϊκού Συντονιστικού όλων των κινημάτων αποτελεί για μας κορυφαία επιτυχία με πολλαπλά οφέλη που θα προκύπτουν με αυξανόμενη πυκνότητα από εδώ και εμπρός.

 

6. Τώρα δουλεύουμε εντατικά τη παρουσίαση του προγράμματός μας που, όπως προελέχθη, θα παρουσιαστεί επίσημα στις 22 Ιανουαρίου. Θα ακολουθήσουν παρόμοιες εκδηλώσεις παρουσίασης των θέσεων και του προγράμματός μας σε περιοδείες που θα ακολουθήσουν με αρχή από την περιφέρεια Αττικής και στην συνέχεια σε ολόκληρη την Ελλάδα. Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί η εξαιρετική επιτυχία που σημείωσαν οι περιοδείες κλιμακίων του Ε.Πα.Μ. με επί κεφαλής τον Γ. Γραμματέα σ. Δ. Καζάκη, στην Κρήτη, την Βόρεια Ελλάδα, την Δυτική Ελλάδα, στη Σάμο, στη Ρόδο και αλλού. Αυτές οι περιοδείες θα συνεχιστούν με εντεινόμενο ρυθμό, έχοντας επιπρόσθετα στα χέρια μας το ολοκληρωμένο πρόγραμμά μας.

 

Όλες αυτές οι κινήσεις είναι στρατηγικού χαρακτήρα στα πλαίσια μιας ολοκληρωμένης επικοινωνιακής στρατηγικής προσέγγισης ευρύτατων στρωμάτων του πληθυσμού για να καταστήσουν τις ιδέες και τα προτάγματά μας κυρίαρχα στην ελληνική κοινωνία.

 

7. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η απόφασή μας για μετακόμιση σε νέα γραφεία, τα οποία και ετοιμάζονται αυτή τη στιγμή. Στις νέες αυτές εγκαταστάσεις θα λειτουργήσει επιτέλους ο διαδικτυακός ραδιοτηλεοπτικός σταθμός σε δωδεκάωρη, κατ’ αρχήν, ημερήσια βάση με διευρυμένο πρόγραμμα πέραν της καθημερινής εκπομπής ΑΕ., όπως τουλάχιστον έχει προγραμματιστεί, καθώς επίσης και η νέα μηνιαία εφημερίδα του ΕΠΑΜ.

 

Τέλος ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει σε όλες τις συναγωνίστριες και τους συναγωνιστές που την Τετάρτη 8 Γενάρη έσπασαν το φόβο και τις απαγορεύσεις χουντικού τύπου και προσήλθαν στον προκαθορισμένο τόπο, διαδηλώνοντας την αντίθεσή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στη χουντική συγκυβέρνηση των ανδρεικέλων των Αθηνών. 

 

Αθήνα 8 Ιανουαρίου 2014

Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Σ.Σ. του Ε.Πα.Μ. (όπως ομόφωνα αποφάσισε)

 

 



 
Εθνικό Συντονιστικό Συμβούλιο 11 Ιανουαρίου 2014
Απολογισμός Οργανωτικού Γραφείου.
Συναγωνιστές συναγωνίστριες.
Μετά το 2ο ΕΣΣ, έχοντας πίσω μας το  κατά γενική ομολογία, υψηλού πολιτικού επιπέδου 2ο Συνέδριο του ΕΠαΜ, και την μονοθεματική δράση της ΕΡΤ, που μας απορρόφησε σχεδόν το σύνολο του δυναμικού μας όλο το καλοκαίρι, το οργανωτικό γραφείο προχώρησε στην ανασύνταξη των δυνάμεών του.
Επιγραμματικά σας παραθέτω τα πεπραγμένα των 3 περίπου μηνών για τα οποία θα υπάρξει περαιτέρω αναφορά παρακάτω.
1.Εκλέχτηκε νέος συντονιστής και τριμελές συντονιστικό με μια υποδειγματική δημοκρατική διαδικασία για την εναλλαγή των ρόλων και των θέσεων ευθύνης. Μια διαδικασία ανανέωσης που ισχυροποίησε την ενότητα και τη συνοχή των μελών του οργάνου.
2.Ανασυγκροτήθηκαν οι αρμοδιότητες των μελών του, με παράλληλη κοινοποίηση στους πυρήνες και ανάρτηση στο forum του ΕΠαΜ, οργανογράμματος με πλήρη στοιχεία επικοινωνίας  των μελών και των αρμοδιοτήτων τους .
3. Δημιουργήθηκε βιβλίο αποφάσεων συνέλευσης Ο.Γ. που ενημερώνει ο εκαστοτε πρόεδρος.
4. Δημιουργήθηκε το εγχειρίδιο  λειτουργίας του πυρήνα.
5. Θεσμοθετήθηκε ο εβδομαδιαίος απολογισμός των μελών για τις ενέργειες τους και τα πεπραγμένα τους με βάση την αρμοδιότητα που έχουν .
6. Ανατέθηκε σε μέλος του σώματος μετά από αυτοπροταση η καταγραφή των πρακτικών της συνέλευσης.
7. Έγιναν οι κεντρικές δράσεις του μετρό , και «ΕΠαΜ στον τοίχο με μπογιά», ενώ προτάθηκε στους πυρήνες η δράση «ποτέ την Κυριακή».
8. Καθιερώθηκε η περιοδεία κλιμακίου στην περιφέρεια.
9. Έγινε εκκαθάριση της βάσης μελών. Ενώ στο διάστημα αυτών των 3 περίπου μηνών είχαμε ίδρυση 5 νέων  πυρήνων και εκδήλωση ενδιαφέροντος 215 νέων εγγραφών, εκ των οποίων οι 110 έχουν ολοκληρωθεί και οι 105 είναι στο στάδιο της ολοκλήρωσης τους.
10.Φυσικα συνεχίζονται και οι από πριν καθιερωμένες, λειτουργίες του οργάνου δηλ. (διοργανώσεις πορειών , εκδηλώσεων , ομιλιών , διαμαρτυριών, δράσεων αλληλεγγύης, κλπ)
Κατά την ολοκλήρωση του 2ου ΕΣΣ, κάποιοι συναγωνιστές μέλη του Ο.Γ., είτε επειδή δεν  άντεξαν το βάρος των ευθυνών τους, είτε διότι εμφορούνταν  από άλλου είδους αντιλήψεις, που δημιουργούσαν εμπόδια  στην πρόοδο των εργασιών μας, είτε για άλλους προσωπικούς λόγους, αποχώρησαν.
Αυτό σε συνδυασμό με την εξάπλωση της εσωστρέφειας, από διάφορες πηγές άσκησης επιρροής, προερχόμενες κυρίως από συναγωνιστές, που είχαν διατελέσει μέλη οργάνων του Μετώπου κατά το παρελθόν,
είχε διαμορφωθεί ένα βαρύ κλίμα στις σχέσεις των οργάνων με τους πυρήνες μας, και ένα βαρύ φορτίο στο Ο.Γ.
Ο καθένας μπορεί να καταλάβει ότι προβλήματα σχέσεων, προκύπτουν κυρίως από την κακή επικοινωνία των οργάνων με τους πυρήνες. Όταν οι πυρήνες, ακόμα και αυτοί στους οποίους υπάρχουν  μέλη των οργάνων του Μετώπου, (δηλαδή εμείς ) δεν γνωρίζουν την δουλειά μας και το έργο που παράγουμε, (όσοι παράγουμε), είναι φυσιολογικό να βγάζουν αυθαίρετα συμπεράσματα τα οποία, όσο δεν παρεμβαίνουμε να τα διαλευκάνουμε, τόσο θα παγιώνονται σαν μια δεδομένη κατάσταση.
Με αυτά τα δεδομένα το Ο.Γ. σχεδίασε μια εντος εισαγωγικών επίθεση γνωριμίας προς τους πυρήνες. Κοινοποίησε το Οργανόγραμμα του,  με ένα υπόμνημα που επεξηγεί τι κάνει το κάθε θεσμικό μέλος του οργάνου. Επέτεινε την παρουσία των συνδέσμων στις συνελεύσεις των πυρήνων και των τομέων, κατέβασε τρεις φορές την πρόταση στην Π.Γ. για κοινή παρουσία Ο.Γ. και Π.Γ. σε συνελεύσεις πυρήνων η τομέων, κάτι το οποίο γίνεται μέχρι σήμερα αποσπασματικά. Συγκεκριμένα αυτό έγινε 2 φορές και έφερε θετικά αποτελέσματα.
Όμως πιστεύουμε ότι πρέπει να καθιερωθεί ένα πρόγραμμα παρουσίας μελών των δυο οργάνων με συγκεκριμένο θεματικό περιεχόμενο, σε συνελεύσεις πυρήνων η τομέων και να τηρείται αυστηρά.
Στο πλαίσιο αυτό και μετά από κοινή διαπίστωση ότι πολλοί πυρήνες στο σύνολο των μελών τους δεν γνώριζαν τον τρόπο για να θεσμίσουν  την λειτουργιά του πυρήνα τους , βάση του καταστατικού,
φτιάξαμε το εγχειρίδιο λειτουργιάς του πυρήνα , το ποιο αποτελεί έναν οδηγό, ώστε να υπάρχει μια κοινή περπατησιά στην λειτουργία των πυρήνων και να αποφύγουμε τους επικίνδυνους αυτοσχεδιασμούς. Μια δουλειά που έγινε για να μείνει παρακαταθήκη, στο οργανωτικό κομμάτι λειτουργίας, του μηχανισμού του επαμ, ενώ παράλληλα μπορεί να προσαρμόζεται κατά περιόδους, ανάλογα με τις νέες ανάγκες που θα προκύψουν στο Μέτωπο. Αυτός είναι και ο λόγος που υπάρχει η ένδειξη 1η έκδοση.
Παράλληλα σε συνεργασία με την ΠΓ και τον γ.γ εισαγάγαμε τον θεσμό της περιοδείας κλιμακίου από το κέντρο προς όλους τους νομούς της χώρας, με θεαματικά αποτελέσματα στην ενίσχυση, εμψύχωση και ίδρυση νέων πυρήνων, αλλά και την δυναμική εικόνα του Μετώπου προς τις τοπικές κοινωνίες.
Ενώ συγχρόνως διοργανώνονται συναντήσεις κλιμακίων του Ο.Γ.  με τομείς, πυρήνες και συντονιστές, με στόχο την επίλυση οργανωτικών προβλημάτων των πυρήνων .
Ο θεσμός του συνδέσμου και γενικότερα των αρμοδιοτήτων που έχει κάθε μέλος του ΟΓ, ενισχύθηκε με την καθιέρωση εβδομαδιαίου απολογισμού στο σώμα, πράγμα που ενδεχομένως να αυξάνει την αίσθηση πίεσης στα μέλη του Ο.Γ.,  αλλά αποτελεί και τον καθρέπτη των επιδόσεων μας.
 
 
Συναγωνιστές συναγωνίστριες.
Όλοι εμείς στο Οργανωτικό γραφείο χωρίς κάποιο άλλο κίνητρο παρά μόνο την πίστη μας στον αγώνα  έχουμε αναλάβει εθελοντικά ένα δύσκολο έργο . Προσφέρουμε αγόγγυστα τον χρόνο μας και παρά τις κρίσιμες οικονομικά συνθήκες  επιβαρυνόμαστε πολύ συχνά με προσωπικά έξοδα για μετακίνηση , επικοινωνία κλπ , συμβάλλοντας στην οργανωτική ανάπτυξη του Μετώπου.
Σκοπός του Ο.Γ. είναι να βοηθήσει τους πυρήνες να κατανοήσουν την δυναμική τους στις περιοχές ευθύνης τους, ώστε με βάση τα προτάγματα μας, να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες δράσης, χωρίς την ανάγκη κεντρικής καθοδήγησης.
Στο πλαίσιο αυτό η θέση και η παρότρυνση του Ο.Γ. προς τους πυρήνες είναι να αποφεύγουν τις αποφάσεις για μεγαλεπήβολες δράσεις που στις περισσότερες των περιπτώσεων μένουν στα λόγια και αφήνουν την πικρή γεύση της αποτυχίας στα μέλη μας .
Σκοπός των πυρήνων δεν είναι να ρίξουν μόνοι τους το σύστημα. Σκοπός των πυρήνων είναι να φέρουν τον κόσμο στο Μέτωπο και να κάνουν γνωστές τις θέσεις μας στην περιοχή τους.
Με λίγα λόγια ένα τραπεζάκι σε μια πλατεία η μια διανομή έντυπου υλικού στα καταστήματα, δρόμο - δρόμο , πόρτα - πόρτα. Συναντήσεις στα σπίτια για πολιτική συζήτηση με φίλους και γνωστούς . Δράσεις με αναρτήσεις πανό η συνθημάτων με μπογιά , αφισοκολλήσεις κλπ , μπορεί να μην φαντάζουν Χολιγουντιανές υπερπαραγωγές , αλλά είναι αυτές που σε συνδυασμό με τις κεντρικές εκδηλώσεις, θα φέρουν τον απλό πολίτη τον εργάτη και τον μικρομεσαίο στο Μέτωπο όπου και ανήκει.
Με βάση αυτή τη λογική όσες κεντρικές δράσεις κάναμε δημιούργησαν τις προϋποθέσεις εκπαιδευτικών δράσεων, ώστε να παροτρύνουν τα μέλη μας να τις επαναλάβουν, χωρίς  απαραίτητα την «εντολή» των οργάνων .
Η δράση του Μετρό καθώς επίσης και η δράση "ΕΠαΜ στον τοίχο με μπογιά", βοήθησε τους συναγωνιστές να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση. Θετικό ρόλο σε αυτό έπαιξε και η αποστολή φωτογραφιών (ομαδοποιημένων ανά περιοχή και με την προσθήκη περιγραφής από το Ο.Γ.) μέσω mail και η δημοσιοποίησή τους σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Επιπλέον, η κοινοποίηση των αντίστοιχων αναφορών (αλλά και των σχετικών σχολίων), βοήθησε να φουντώσει η άμιλλα μεταξύ των πυρήνων,  γεγονός που εμψυχώνει τους συναγωνιστές και δημιουργεί ένα κλίμα ενθουσιασμού στις δράσεις τους.
Η δημιουργία ιστοσελίδας την οποία θα διαχειρίζεται το Ο.Γ. και στην οποία θα αναρτώνται οι φωτογραφίες και τα βίντεο των δράσεων των πυρήνων ομαδοποιημένα και με την ανάλογη  περιγραφή από το Ο.Γ. κρίνεται απαραίτητη.
Αυτή τη στιγμή τρέχουν η διοργάνωση των ομιλιών των 100 ήμερων,
η εκδήλωση για τον Καποδίστρια στο Ναύπλιο ,
και η συνάντηση με τους συντονιστές για συζήτηση – ενημέρωση πάνω στην λειτουργία των πυρήνων.
Ενώ παράλληλα προετοιμάζουμε και τα νέα γραφεία του ΕΠαΜ.
Συναγωνιστές συναγωνίστριες.
Είναι βέβαιο ότι ο εχθρός του καλού είναι πάντα το καλύτερο και με βάση αυτήν την διαπίστωση , μπορούμε να κατανοήσουμε ότι σαν Όργανο υστερούμε στην διάρκεια της δυναμικής πολλών στελεχών μας.
Αυτό οφείλεται σε αντικειμενικές δυσκολίες αλλά και σε αδυναμία κατανόησης των δυνάμεων μας , με αποτέλεσμα να αναλαμβάνουμε ευθύνες που συχνά δεν έχουμε την δυνατότητα να φέρουμε εις πέρας .
Σε αυτό το σημείο αναλαμβάνω την προσωπική ευθύνη της λάθος εκτίμησης ότι μπορούσαν να κρατηθούν χειρόγραφα πρακτικά από κάποιον συναγωνιστή τα οποία θα αναρτώνταν άμεσα στο forum του ΕΠαΜ. Με αποτέλεσμα , εκτός από την ηχογράφηση του team speak και το βιβλίο του προέδρου με τις αποφάσεις, να μην έχουμε πλήρη και ολοκληρωμένα τα πρακτικά μας.
Στην επαφή του Ο.Γ. με τους πυρήνες και την παραγωγική συμμετοχή των συνδέσμων , έχουμε έντονο πρόβλημα στελεχών στο Αιγαίο , την Ήπειρο και τα Επτάνησα πλην της Κερκύρας. Εκεί λογω έλλειψης στελεχών με εντοπιότητα, γίνονται μεμονωμένες παρεμβάσεις - αποστολές από το Ο.Γ. (π.χ. Ζανιδάκης, Λιτσαρδόπουλος στα Ιωάννινα).
Στο κέντρο μετά από αλλεπάλληλες παραιτήσεις μελών για τους λόγους που προαναφέρθηκαν στην αρχή της εισήγησης, δεν έχουμε την δυναμική επαφή που πρέπει να έχουμε σαν Ο.Γ. στους τομείς Ν/Δ, Δ, και Β/Δ. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι πυρήνες δεν αποδίδουν έργο.
Σε γενικές γραμμές πιστεύουμε ότι στο ισοζύγιο θετικών – αρνητικών επιδόσεων, το Ο.Γ. είναι σαφώς στο κουτάκι των θετικών.
Συναγωνιστές, συναγωνίστριες.
Το επόμενο χρονικό διάστημα μέχρι το 3ο Συνέδριο του ΕΠαΜ
όλοι καταλαβαίνουμε ότι οι μηχανές του Μετώπου πρέπει να δουλέψουν στο κόκκινο.
Μπροστά μας έχουμε. Εκλογές , προσυνεδριακό, καταστατικό, αλλά
και ένα λαό προδομένο, δύσπιστο και απελπισμένο, που αναζητά εναγωνίως από κάπου να πιαστεί.
Το ΕΠαΜ είτε το θέλουμε είτε όχι, είναι η μόνη διέξοδος αυτήν την ιστορική στιγμή και ίσως η τελευταία ελπίδα για το λαό μας.
Μόνο που αυτή την ελπίδα πρέπει εμείς να του την δείξουμε!
Εμείς σαν Οργανωτικό γραφείο έχουμε χρέος, όχι μόνο να επαγρυπνούμε και να διαπιστώνουμε, αλλά να σηκώσουμε τα μανίκια και να βάλουμε τον μηχανισμό του Μετώπου σε πλήρη λειτουργία, διορθώνοντας τις όποιες δυσλειτουργίες.
Οργανωτικό Γραφείο.
Κεραμεικός - Αθήνα
11/01/2014
Προς το 3ο Εθνικό Συντονιστικό Συμβούλιο του ΕΠαΜ