Τρίτη 31 Ιουλίου 2012
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ: Σε μια κλωστή η κυβέρνηση!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ: Σε μια κλωστή η κυβέρνηση!: Η χθεσινή σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών ήταν μια πολύ δύσκολη στιγμή για την κυβέρνηση. Η εβδομάδα που ακολου...
Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012
Απλοποίηση ελληνικής γλώσσας..
Ι αλίθια ίνε ότι πράγματι θα απλοπιιθί ι γλόσα κε θα δεν θα χριάζετε να ταλεπορούντε τα πεδιά μας με τιν εκμάθισι τις γραματικίς. Εξάλου, ίνε κε πιο ορέα ι ικόνα τις απλοπιιμένις γλόσας.
|
Κυριακή 29 Ιουλίου 2012
Όταν ο Μπαρόζο πουλά προστασία στην Ελλάδα...
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ
Αφού ήρθε και πήρε ότι ζήτησε, ο κ. Μπαρόζο αποχώρησε αφήνοντας πλούσιες νουθετήσεις στους υπεξούσιους ιθαγενείς της αποικίας που λέγεται Ελλάδα. «Ο πρωθυπουργός με διαβεβαίωσε ότι η Ελλάδα θα τηρήσει τις δεσμεύσεις που προέρχονται από το Β’ Μνημόνιο, αλλά χρειάζονται αποτ
Αυτά για να ξέρουμε την αλήθεια περί επαναδιαπραγμάτευσης. Καταλάβατε τώρα γιατί όποιος έχει εμφανιστεί έως σήμερα να διεκδικεί επαναδιαπραγμάτευση μνημονίων ή δανειακών συμβάσεων, δεν αναφέρεται ποτέ συγκεκριμένα τι και ποιους όρους θέλεις να επαναδιαπραγματευθεί. Η επαναδιαπραγμάτευση είναι απλά για λαϊκή κατανάλωση. Όπως είπε κι ο Σαμαράς προσφάτως, την επαναδιαπραγμάτευση την εννοούσε σε βάθος τετραετίας και αφού η χώρα αποδείξει ότι ξέρει να ακολουθεί εντολές και μνημόνια. Όποιος νομίζει ότι επαναδιαπραγμάτευση σημαίνει κάτι άλλο, τότε απλά εθελοτυφλεί, αν δεν κάνει τίποτε άλλο πολύ χειρότερο.
Και για να μας δείξει πόσο μεγάλη κατανόηση τον διακρίνει, μας έταξε και 12 δις ευρώ για την επόμενη τριετία από τα ευρωπαϊκά κονδύλια. Αν σκεφτεί κανείς ότι μόνο το 2012 το ΑΕΠ της Ελλάδας θα υποχωρήσει τουλάχιστον κατά 14 δις ευρώ, καταλαβαίνει ακόμη κι ο ποιο ανίδεος ότι τα 12 δις ευρώ έχουν μικρότερη αξία για τον πληθυσμό απ’ ότι οι χάντρες και τα κομπολόγια που αντάλλασαν οι παλιοί αποικιοκράτες με τους ιθαγενείς λίγο πριν τους εξοντώσουν μαζικά.
Έτσι ακριβώς πουλάνε προστασία οι γκάνγκστερ. Αν με πληρώσεις θα είσαι καλύτερα, αλλά αν μου πας κόντρα θα τα βρεις πολύ πιο σκούρα! Αυτό μας λέει κι ο κ. Μπαρόζο. Αλήθεια, ξέρετε τι εστί Μπαρόζο;
Ο κύριος αυτός υπήρξε ο πρώτος πρωθυπουργός της Πορτογαλίας όταν η χώρα του μπήκε στο ευρώ. Εφάρμοσε τόσο άγρια λιτότητα, που από τότε δεν μπόρεσε ποτέ να συνέλθει η οικονομία της Πορτογαλίας. Από τότε πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Μέχρι σήμερα που βρίσκεται υπό διαδικασία χρεοκοπίας.
Όμως ένα από τα χειρότερα σκάνδαλα ήταν η μετατροπή των κρατικών ορφανοτροφείων σε πόλους προσέλκυσης της διεθνούς παιδεραστίας. Υπουργοί και στελέχη της κυβέρνησής του βρέθηκαν μπλεγμένα σ’ ένα απίστευτο κύκλωμα διεθνούς παιδεραστίας με θύματα τα παιδιά που φιλοξενούσαν τα κρατικά ιδρύματα. Το σκάνδαλο αυτό είχε τέτοια έκταση που ταρακούνησε συθέμελα την Πορτογαλική κοινωνία. Λίγο πριν οι δικαστικές αρχές της Πορτογαλίας πλησιάσουν κοντά στον τότε πρωθυπουργό Μπαρόζο, ο οποίος για πολλούς φέρεται ότι ήταν ο ιθύνων νους του κυκλώματος, ο ενάρετος αυτός κύριος φρόντισε να την κοπανήσει από τη χώρα του και να γίνει πρόεδρος της Κομισιόν. Με τον τρόπο αυτό γλύτωσε την δικαστική έρευνα και πιθανώς την φυλακή, γιατί απέκτησε ισόβια ασυλία ως αξιωματούχος της ΕΕ.
Μιας και μιλάμε για αυτόν τον κύριο που έχει το θράσος να απευθύνεται στον ελληνικό λαό, αξίζει τον κόπο να υπενθυμίσουμε σε όσους θέλουν να ξεχνάνε, ότι ο κ. Μπαρόζο προεδρεύει ενός από τους πιο παρασιτικούς, γραφειοκρατικούς και απόλυτα διεφθαρμένους μηχανισμούς στην υφήλιο, την Κομισιόν. Από το 1994 το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο, το όργανο που υποτίθεται ότι ελέγχει το καλώς έχειν στις εισπράξεις και στις δαπάνες της Κομισιόν, διαρκώς βρίσκει προβλήματα διαχείρισης στα κονδύλια. Στην τελευταία έκθεση για το οικονομικό έτος 2010 αναφέρει τα εξής: «Το Ελεγκτικό Συνέδριο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, συνολικά, τα συστήματα εποπτείας και ελέγχου είναι μερικώς αποτελεσματικά για τη διασφάλιση της νομιμότητας και
κανονικότητα των πληρωμών στις οποίες βασίζονται οι λογαριασμοί. Οι πολιτικές ομάδες για Γεωργία και Φυσικούς Πόρους και του Ταμείου Συνοχής, Ενέργειας
Μάλιστα η Κομισιόν μετά την αναγκαστική παραίτηση ολόκληρης της Επιτροπής επί Σαντέρ το 1999, όταν ήρθε στο φως της δημοσιότητας ο κυκεώνας χρηματισμού και σκανδάλων διαχείρισης, φρόντισε να δημιουργήσει εποπτικά όργανα απολύτως ελεγχόμενα και καθόλου ανεξάρτητα.
Άλλωστε, με το σόι του Μπαρόζο η χώρα μας δεν διασταυρώνει για πρώτη φορά τις τύχες της στην ιστορία. Ένας κλάδος της οικογένειας Μπαρόζο βρέθηκε στην μεσαιωνική ενετική Κρήτη. Ο κλάδος αυτός, όπως κι όλη η οικογένεια, ήταν πάππου προς πάππου Εβραίοι τοκογλύφοι. Οι Μπαρόζοι που έφτασαν στην Κρήτη και των οποίων το οικόσημο σώζεται στο ιστορικό μουσείο του Ηρακλείου, δεν άφησαν πίσω τους τίποτε άλλο εκτός από ιστορίες ληστείας και συμμορίτικης δράσης για τον προσωπικό τους πλουτισμό. Στα δικά τους χνάρια και ένας από τους σύγχρονους μακρινούς τους επιγόνους, ήρθε στην Ελλάδα με τους ίδιους ακριβώς σκοπούς. Μόνο που αυτή την φορά δεν αφορά μόνο την Κρήτη.
Δημοσιεύτηκε στο Χωνί, 29/7/2012, dimitriskazakis.blogspot.com
Αφού ήρθε και πήρε ότι ζήτησε, ο κ. Μπαρόζο αποχώρησε αφήνοντας πλούσιες νουθετήσεις στους υπεξούσιους ιθαγενείς της αποικίας που λέγεται Ελλάδα. «Ο πρωθυπουργός με διαβεβαίωσε ότι η Ελλάδα θα τηρήσει τις δεσμεύσεις που προέρχονται από το Β’ Μνημόνιο, αλλά χρειάζονται αποτ
Αυτά για να ξέρουμε την αλήθεια περί επαναδιαπραγμάτευσης. Καταλάβατε τώρα γιατί όποιος έχει εμφανιστεί έως σήμερα να διεκδικεί επαναδιαπραγμάτευση μνημονίων ή δανειακών συμβάσεων, δεν αναφέρεται ποτέ συγκεκριμένα τι και ποιους όρους θέλεις να επαναδιαπραγματευθεί. Η επαναδιαπραγμάτευση είναι απλά για λαϊκή κατανάλωση. Όπως είπε κι ο Σαμαράς προσφάτως, την επαναδιαπραγμάτευση την εννοούσε σε βάθος τετραετίας και αφού η χώρα αποδείξει ότι ξέρει να ακολουθεί εντολές και μνημόνια. Όποιος νομίζει ότι επαναδιαπραγμάτευση σημαίνει κάτι άλλο, τότε απλά εθελοτυφλεί, αν δεν κάνει τίποτε άλλο πολύ χειρότερο.
Και για να μας δείξει πόσο μεγάλη κατανόηση τον διακρίνει, μας έταξε και 12 δις ευρώ για την επόμενη τριετία από τα ευρωπαϊκά κονδύλια. Αν σκεφτεί κανείς ότι μόνο το 2012 το ΑΕΠ της Ελλάδας θα υποχωρήσει τουλάχιστον κατά 14 δις ευρώ, καταλαβαίνει ακόμη κι ο ποιο ανίδεος ότι τα 12 δις ευρώ έχουν μικρότερη αξία για τον πληθυσμό απ’ ότι οι χάντρες και τα κομπολόγια που αντάλλασαν οι παλιοί αποικιοκράτες με τους ιθαγενείς λίγο πριν τους εξοντώσουν μαζικά.
Έτσι ακριβώς πουλάνε προστασία οι γκάνγκστερ. Αν με πληρώσεις θα είσαι καλύτερα, αλλά αν μου πας κόντρα θα τα βρεις πολύ πιο σκούρα! Αυτό μας λέει κι ο κ. Μπαρόζο. Αλήθεια, ξέρετε τι εστί Μπαρόζο;
Ο κύριος αυτός υπήρξε ο πρώτος πρωθυπουργός της Πορτογαλίας όταν η χώρα του μπήκε στο ευρώ. Εφάρμοσε τόσο άγρια λιτότητα, που από τότε δεν μπόρεσε ποτέ να συνέλθει η οικονομία της Πορτογαλίας. Από τότε πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Μέχρι σήμερα που βρίσκεται υπό διαδικασία χρεοκοπίας.
Όμως ένα από τα χειρότερα σκάνδαλα ήταν η μετατροπή των κρατικών ορφανοτροφείων σε πόλους προσέλκυσης της διεθνούς παιδεραστίας. Υπουργοί και στελέχη της κυβέρνησής του βρέθηκαν μπλεγμένα σ’ ένα απίστευτο κύκλωμα διεθνούς παιδεραστίας με θύματα τα παιδιά που φιλοξενούσαν τα κρατικά ιδρύματα. Το σκάνδαλο αυτό είχε τέτοια έκταση που ταρακούνησε συθέμελα την Πορτογαλική κοινωνία. Λίγο πριν οι δικαστικές αρχές της Πορτογαλίας πλησιάσουν κοντά στον τότε πρωθυπουργό Μπαρόζο, ο οποίος για πολλούς φέρεται ότι ήταν ο ιθύνων νους του κυκλώματος, ο ενάρετος αυτός κύριος φρόντισε να την κοπανήσει από τη χώρα του και να γίνει πρόεδρος της Κομισιόν. Με τον τρόπο αυτό γλύτωσε την δικαστική έρευνα και πιθανώς την φυλακή, γιατί απέκτησε ισόβια ασυλία ως αξιωματούχος της ΕΕ.
Μιας και μιλάμε για αυτόν τον κύριο που έχει το θράσος να απευθύνεται στον ελληνικό λαό, αξίζει τον κόπο να υπενθυμίσουμε σε όσους θέλουν να ξεχνάνε, ότι ο κ. Μπαρόζο προεδρεύει ενός από τους πιο παρασιτικούς, γραφειοκρατικούς και απόλυτα διεφθαρμένους μηχανισμούς στην υφήλιο, την Κομισιόν. Από το 1994 το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο, το όργανο που υποτίθεται ότι ελέγχει το καλώς έχειν στις εισπράξεις και στις δαπάνες της Κομισιόν, διαρκώς βρίσκει προβλήματα διαχείρισης στα κονδύλια. Στην τελευταία έκθεση για το οικονομικό έτος 2010 αναφέρει τα εξής: «Το Ελεγκτικό Συνέδριο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, συνολικά, τα συστήματα εποπτείας και ελέγχου είναι μερικώς αποτελεσματικά για τη διασφάλιση της νομιμότητας και
κανονικότητα των πληρωμών στις οποίες βασίζονται οι λογαριασμοί. Οι πολιτικές ομάδες για Γεωργία και Φυσικούς Πόρους και του Ταμείου Συνοχής, Ενέργειας
Μάλιστα η Κομισιόν μετά την αναγκαστική παραίτηση ολόκληρης της Επιτροπής επί Σαντέρ το 1999, όταν ήρθε στο φως της δημοσιότητας ο κυκεώνας χρηματισμού και σκανδάλων διαχείρισης, φρόντισε να δημιουργήσει εποπτικά όργανα απολύτως ελεγχόμενα και καθόλου ανεξάρτητα.
Άλλωστε, με το σόι του Μπαρόζο η χώρα μας δεν διασταυρώνει για πρώτη φορά τις τύχες της στην ιστορία. Ένας κλάδος της οικογένειας Μπαρόζο βρέθηκε στην μεσαιωνική ενετική Κρήτη. Ο κλάδος αυτός, όπως κι όλη η οικογένεια, ήταν πάππου προς πάππου Εβραίοι τοκογλύφοι. Οι Μπαρόζοι που έφτασαν στην Κρήτη και των οποίων το οικόσημο σώζεται στο ιστορικό μουσείο του Ηρακλείου, δεν άφησαν πίσω τους τίποτε άλλο εκτός από ιστορίες ληστείας και συμμορίτικης δράσης για τον προσωπικό τους πλουτισμό. Στα δικά τους χνάρια και ένας από τους σύγχρονους μακρινούς τους επιγόνους, ήρθε στην Ελλάδα με τους ίδιους ακριβώς σκοπούς. Μόνο που αυτή την φορά δεν αφορά μόνο την Κρήτη.
Δημοσιεύτηκε στο Χωνί, 29/7/2012, dimitriskazakis.blogspot.com
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ: Οι Λαοί έρχονται στο Προσκήνιο – Ο φόβος αλλάζει σ...
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ: Οι Λαοί έρχονται στο Προσκήνιο – Ο φόβος αλλάζει σ...: Μια συνομιλία του συγγραφέα-δημοσιογράφου Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη με τον Σαλέμ Μπεν Γιαχία (Salem Ben Yahia), μέλος του Εργατικού Κό...
Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012
Άρθρο του : Παναγιώτη Καπλάνη
Η ζωή μας παίζεται κορώνα-γράμματα και ομως το κέρμα το ρίχνουμε ΕΜΕΙΣ.
Κόψε κάθε σύνδεση με το κατεστημένο.
Αποσύνδεσε την τηλεόραση (αν θες κράτα τη συσκευή για να βλέπεις κανένα dvd, αλλιώς πέτα την), μην αγοράζεις εφημερίδες, μην ακούς "δημοσιογραφικές ειδήσεις".
Ζήσε τη ζωή σου αγνοώντας τα παπαγαλάκια του εχθρού σου
Το παιχνίδι που παίζουν στην πλάτη σου δεν είναι οικονομικό, είναι παιχνίδι υποταγής και ελέγχου!
Το ζητούμενο δεν είναι μονο το χρήμα, είναι η εξουσία, είναι η ζωή σου!
Σταμάτα να πληρώνεις οτιδήποτε δεν χρειάζεσαι ή δεν έχεις επιλέξει ΕΣΥ.
Απέφυγε το φθόριο σε οποιαδήποτε μορφή του.
Σταμάτα να πληρώνεις οποιοδήποτε δάνειο.
Πρόσεχε τι τρως.
Ενημερώσου ΣΩΣΤΑ πριν κάνεις ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ εμβόλιο (ακόμα και τα παιδικά).
Μην εφαρμόζεις ΤΙΠΟΤΑ απ' όσα σε διατάζουν αυτοί που καταριέσαι.
Αρνήσου να πληρώσεις ΦΠΑ στις αγορές σου, αρνήσου να πληρώνεις εφορίες και διάφορες άλλες εισφορές.
Τίποτα απ' αυτά δεν καταλήγει σε κρατικά ταμεία, τίποτα απ' αυτά δεν χρησιμοποιείται προς το δημόσιο όφελος.
ΟΛΑ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑΛΗΓΟΥΝ ΣΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥΣ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΒΕΤΙΑΣ.
Η πιο αποτελεσματική αντίδραση, είναι η ΜΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ.
Η επιβολή τους βασίζεται στην υπακοή σου, αν σταματήσεις να υπακούς απλά ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ
ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΥΠΑΚΟΥΣ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΖΕΙΣ
ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΛΟΙ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΟΥ.Οργανωσου στην γειτονια σου,φτιαξε πυρηνες αντιστασης και ανυπακοης με φιλους και τις παρεες τους..Κοψτε την τροφη που θελει το αδηφαγο συστημα τους.Επιλεξτε και συζητηστε και αλλους τροπους πολιτικης και κοινωνικης αντιστασης και ανταλλαξτε τις ιδεες και τροπους εφαρμογης τους με οσους περισσοτερους μπορειτε..Παψτε να περιγραφετε μονο το προβλημα και τι αντιπροσωπευει το εθελοδουλο και παραδωμενο στις υποταγες των διεθνων τοκογλυφων και τρωκτικων μεσω απο φατσοβιβλια και ιστολογια και οτι απορεει απο την σχεση τους αυτη που χτυπα τον κοινωνικο ιστο τις τυχες μας και τις ζωες μας και προκρινετε συζητησεις που θετουν βασεις αντιστασης ,οργανωσης ,επαφης,δημιουργιας πυρηνων (εστω και μικρων αλλα με ξεκαθαρα προταγματα)…
Ας περασουμε στην δραση λοιπον..Οι τυχες ειναι μονο στα χερια μας.Μην ελπιζετε σε αλλους σωτηρες,ουρανοκατεβατους η μη.Εμπρος λοιπον να δημιουργησετε μικρες αλυσιδωτες εκρηξεις που το ωστικο τους κυμα θα σπρωξει τον λαο μας στην λευτερια. Όλοι οι εφιάλτες τελειώνουν με το ξύπνημα.
Θα τρέξεις να κρυφτείς ή απλά θ' ανοίξεις τα μάτια
Κόψε κάθε σύνδεση με το κατεστημένο.
Αποσύνδεσε την τηλεόραση (αν θες κράτα τη συσκευή για να βλέπεις κανένα dvd, αλλιώς πέτα την), μην αγοράζεις εφημερίδες, μην ακούς "δημοσιογραφικές ειδήσεις".
Ζήσε τη ζωή σου αγνοώντας τα παπαγαλάκια του εχθρού σου
Το παιχνίδι που παίζουν στην πλάτη σου δεν είναι οικονομικό, είναι παιχνίδι υποταγής και ελέγχου!
Το ζητούμενο δεν είναι μονο το χρήμα, είναι η εξουσία, είναι η ζωή σου!
Σταμάτα να πληρώνεις οτιδήποτε δεν χρειάζεσαι ή δεν έχεις επιλέξει ΕΣΥ.
Απέφυγε το φθόριο σε οποιαδήποτε μορφή του.
Σταμάτα να πληρώνεις οποιοδήποτε δάνειο.
Πρόσεχε τι τρως.
Ενημερώσου ΣΩΣΤΑ πριν κάνεις ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ εμβόλιο (ακόμα και τα παιδικά).
Μην εφαρμόζεις ΤΙΠΟΤΑ απ' όσα σε διατάζουν αυτοί που καταριέσαι.
Αρνήσου να πληρώσεις ΦΠΑ στις αγορές σου, αρνήσου να πληρώνεις εφορίες και διάφορες άλλες εισφορές.
Τίποτα απ' αυτά δεν καταλήγει σε κρατικά ταμεία, τίποτα απ' αυτά δεν χρησιμοποιείται προς το δημόσιο όφελος.
ΟΛΑ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑΛΗΓΟΥΝ ΣΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥΣ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΒΕΤΙΑΣ.
Η πιο αποτελεσματική αντίδραση, είναι η ΜΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ.
Η επιβολή τους βασίζεται στην υπακοή σου, αν σταματήσεις να υπακούς απλά ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ
ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΥΠΑΚΟΥΣ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΖΕΙΣ
ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΛΟΙ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΟΥ.Οργανωσου στην γειτονια σου,φτιαξε πυρηνες αντιστασης και ανυπακοης με φιλους και τις παρεες τους..Κοψτε την τροφη που θελει το αδηφαγο συστημα τους.Επιλεξτε και συζητηστε και αλλους τροπους πολιτικης και κοινωνικης αντιστασης και ανταλλαξτε τις ιδεες και τροπους εφαρμογης τους με οσους περισσοτερους μπορειτε..Παψτε να περιγραφετε μονο το προβλημα και τι αντιπροσωπευει το εθελοδουλο και παραδωμενο στις υποταγες των διεθνων τοκογλυφων και τρωκτικων μεσω απο φατσοβιβλια και ιστολογια και οτι απορεει απο την σχεση τους αυτη που χτυπα τον κοινωνικο ιστο τις τυχες μας και τις ζωες μας και προκρινετε συζητησεις που θετουν βασεις αντιστασης ,οργανωσης ,επαφης,δημιουργιας πυρηνων (εστω και μικρων αλλα με ξεκαθαρα προταγματα)…
Ας περασουμε στην δραση λοιπον..Οι τυχες ειναι μονο στα χερια μας.Μην ελπιζετε σε αλλους σωτηρες,ουρανοκατεβατους η μη.Εμπρος λοιπον να δημιουργησετε μικρες αλυσιδωτες εκρηξεις που το ωστικο τους κυμα θα σπρωξει τον λαο μας στην λευτερια. Όλοι οι εφιάλτες τελειώνουν με το ξύπνημα.
Θα τρέξεις να κρυφτείς ή απλά θ' ανοίξεις τα μάτια
Πέμπτη 26 Ιουλίου 2012
Η Ελλάδα έρμαιο της κρίσης βιωσιμότητας του ευρώ και των δικών της πολιτευτών...
Μόλις χθες ανακοινώθηκε ότι ένας από τους 5 πιο ισχυρούς τραπεζικούς ομίλους στις ΗΠΑ και παγκόσμια, η Citigroup Inc, ανέβασε τις πιθανότητες η Ελλάδα να εγκαταλείψει το ευρώ μέσα στους επόμενους 12 έως 18 μήνες σε περίπου 90%, λόγω της παρατεταμένης οικονομικής αδυναμίας και τη διασπορά της μέσα στη ζώνη του ευρώ.
Σε σημείωμα των αναλυτών της, η Citigroup ανανέωσε την πρόβλεψη της για έξοδο της Ελλάδας από την νομισματική ένωση των 17 από την προηγούμενη εκτίμηση του 50% σε 75%, και είπε ότι πιθανότατα θα συμβεί μέσα στα επόμενα δύο έως τρία τρίμηνα. Συγκεκριμένα, η τράπεζα εκτιμά ότι η έξοδος της Ελλάδας θα συμβεί την 1η Ιανουαρίου 2013, αν και σημειώνει ότι δεν αποτελεί πρόβλεψη, ή συγκεκριμένη ημερομηνία.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Μήπως ότι θέλουν να μας διώξουν από το ευρώ και να μας πάνε σε εθνικό νόμισμα; Ούτε κατά διάνοια. Η όξυνση των προβλημάτων στην Ελλάδα συνδέεται οργανικά με την κατάσταση συνολικά στην ευρωζώνη. Όχι μόνο η ευρωζώνη, το ίδιο το ευρώ και η αρχιτεκτονική του έχουν μετατραπεί σε επίκεντρο της κρίσης παγκόσμια, αλλά ολόκληρη η περιοχή έχει αρχίσει να μετατρέπεται – όλο και πιο φανερά – σε πεδίο ανοιχτής αντιπαράθεσης δυο πόλων: Αυτό που εκφράζεται κατά κυρίαρχο ρόλο από τις ΗΠΑ και το άλλο που εκφράζει η Γερμανία. Η αντιπαράθεση αυτή που λίγο λείπει να μετεξελιχθεί σε ανοιχτό πόλεμο με όλα τα διπλωματικά και οικονομικά μέσα, δεν αφορά την διάλυση ή μη της ευρωζώνης. Κανείς από τους δυο πόλους δεν θέλει να διαλυθεί η ευρωζώνη που μπορεί ακόμη και σ’ αυτές τις συνθήκες να αποδίδει τα υψηλότερα ποσοστά κέρδους απ’ όλα τα ανεπτυγμένα κέντρα της παγκόσμιας οικονομίας. Η σύγκρουση έχει επικεντρωθεί στο ποιος θα την ελέγξει οικονομικά και πολιτικά, αλλά και πως θα πρέπει να μετασχηματιστεί έτσι ώστε να γίνει βιώσιμη.
Οι αγορές με την σειρά τους έπεσαν πάνω στην Ισπανία αυτή την εβδομάδα, καθώς οι επενδυτές πιέζουν κυβέρνηση και ευρωζώνη για ένα πακέτο διάσωσης. Χθες, η τιμή που η Ισπανία πρέπει να πληρώσει για να δανειστεί χρήματα για 10 χρόνια ανέβηκε πάνω από 7%, το κόστος που οι ειδικοί λένε ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να αντέξει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η απόδοση του 10ετούς ομολόγου της Ισπανίας αυξήθηκε σε υψηλό του 7,75% την Τρίτη, προτού πέσει και πάλι χθες στο 7,37%. Ανάλογη πίεση δέχεται και η Ισπανία.
Στις συστάσεις τους περιλαμβάνονται η έγκαιρη μερική αμοιβαιοποίηση του χρέους και η δημιουργία ενός διακρατικού εποπτικού οργανισμού για τον χρηματοοικονομικό κλάδο με μεγαλύτερη εξουσία από ό,τι τα κρατικά όργανα.
Ζητούν ακόμη να αναλάβει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τον ρόλο του έσχατου δανειστή. Δηλαδή να κόψει νόμισμα και να χρηματοδοτήσει απευθείας τα κράτη.
Επειδή ο μόνιμος μηχανισμός σταθερότητας ESM είναι κατά την άποψη τους πολύ μικρός για να βοηθήσει κράτη όπως η Ισπανία και η Ιταλία, οι 17 ειδικοί προτείνουν ως άμεσο μέτρο τη δημιουργία ενός ταμείου εξόφλησης χρέους. Σε αυτό θα συγκεντρωθούν όλα τα χρέη των κρατών της ευρωζώνης τα οποία υπερβαίνουν το 60% του ΑΕΠ. Σε αντάλλαγμα, τα κράτη θα υποχρεωθούν να εξοφλούν τα χρέη τους τακτικά και σε είδος. Με ότι κι αν σημαίνει αυτό.
Ως μακροπρόθεσμο στόχο η οικονομολόγοι βλέπουν μια δημοσιονομική ένωση στην οποία δεν θα κοινοποιούνται ούτε τα τραπεζικά, ούτε τα χρέη των κρατών-μελών της ευρωζώνης. Για αυτό το λόγο, τονίζουν, θα πρέπει να εγκαθιδρυθεί, μεταξύ άλλων, μια κοινή τραπεζική ένωση με κεντρική εποπτεία. Επιπλέον, θα πρέπει να δημιουργηθούν μηχανισμοί που θα διασφαλίζουν τον έλεγχο των δημοσιονομικών των κρατών-μελών της ευρωζώνης, όπως επίσης και η δυνατότητα εξόδου μιας χώρας από το ευρώ σε περίπτωση που δεν τηρεί τα κοινά δημοσιονομικά κριτήρια.
Πρόκειται για την τρελή χαρά των απανταχού κερδοσκόπων. Μόνο που η Γερμανία και η ελεγχόμενη απ’ αυτήν ΕΚΤ τσινάνε γιατί πολύ απλά δεν βλέπουν τίποτε από το όλο σχέδιο που να τους ωφελεί. Οι Γερμανοί είναι πιο παραδοσιακοί στον επεκτατισμό τους. Διαλύουν τα κράτη και προσαρτούν με όρους αποικιοκρατίας τις περιφέρειες που τους ενδιαφέρουν. Μια τέτοια ενοποίηση ονειρεύονται και ήδη έχουν ξεκινήσει να την κάνουν πράξη με την καταστροφή της Ελλάδας και την προσάρτησή της ως τυπικό προτεκτοράτο με γκαουλάιτερ και όλα τα αναγκαία αξεσουάρ.
Εξάλλου, σύμφωνα με έκθεση του οίκου Moody’s η απόφαση της ΕΚΤ να μην κάνει αποδεκτά ελληνικά ομόλογα ή εγγυήσεις ως εχέγγυα δανείων, υπογραμμίζει την πίεση που υφίστανται οι τράπεζες σε χώρες της Ευρωζώνης που τελούν υπό κρίση, αλλά και ένδειξη αβεβαιότητας σχετικά με το εάν η Ελλάδα θα μείνει στη ζώνη του ευρώ.
Όλα αυτά υποδηλώνουν όχι μόνο το γεγονός που σημειώσαμε, ότι το βάθεμα της κρίσης βιωσιμότητας του ευρώ έχει μετεξελιχθεί σε ένα άγριο παιχνίδι ηγεμονίας και επικυριαρχίας, αλλά και το γεγονός ότι η κατάσταση στην Ελλάδα είναι ένας από τους άσσους σ’ αυτό το παιχνίδι και για τους δυο βασικούς παίχτες. Η χώρα παίζεται στα χαρτιά με ανείπωτες συνέπειες για το λαό της. Από αυτό το παιχνίδι δεν βγαίνει κανείς μπλοφάροντας, αλλά ανακτώντας επειγόντως την κυριαρχία του και αλλάζοντας εντελώς του κανόνες του παιχνιδιού προς όφελός του. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο με έναν τρόπο: προχωρώντας τώρα, πριν είναι πολύ αργά, σε μονομερή καταγγελία του δημόσιου χρέους και στην διαγραφή του, αλλά και στην έξοδο από το ευρώ με τους δικούς μας όρους πριν μας βάλουν σε ειδικό καθεστώς εκποίησης και πατρωνίας μέσα στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ΕΜΣ). Εδώ και τώρα, πριν η χώρα διαμελισθεί κυριολεκτικά προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα αντίπαλα στρατόπεδα.
Κι ενώ το παιχνίδι σε βάρος της χώρας και του λαού της έχει αγριέψει σε τέτοιο βαθμό που να απειλείται η ίδια η επιβίωσή τους, το επίσημο πολιτικό σύστημα παραμένει στον αυτόματο πιλότο, ενώ οι επίδοξοι ανατροπείς του βάζουν πλάτες.
Όπως και να ‘χει, η πράξη αποδεικνύει ότι ο λαός δεν μπορεί να εμπιστεύεται το σύνολο των κομματικών μηχανισμών του πολιτικού συστήματος. Οι μισοί από δαύτους είναι δοσίλογοι και ξεπουλημένοι, ενώ οι άλλοι μισοί τόσο ηλίθιοι και αναίσθητοι για το τι συμβαίνει στην πραγματικότητα, που αυτός ο βαθμός ηλιθιότητας και αναισθησίας ισοδυναμεί με προδοσία. Μόνο στις δικές του δυνάμεις μπορεί να έχει εμπιστοσύνη ο λαός αν θέλει να γλυτώσει από τον Αρμαγεδδών που έχει εγκατασταθεί στην χώρα του.
Σχόλιο της Ημέρας, 26/7/2013, dimitriskazakis.blogspot.com
Σε σημείωμα των αναλυτών της, η Citigroup ανανέωσε την πρόβλεψη της για έξοδο της Ελλάδας από την νομισματική ένωση των 17 από την προηγούμενη εκτίμηση του 50% σε 75%, και είπε ότι πιθανότατα θα συμβεί μέσα στα επόμενα δύο έως τρία τρίμηνα. Συγκεκριμένα, η τράπεζα εκτιμά ότι η έξοδος της Ελλάδας θα συμβεί την 1η Ιανουαρίου 2013, αν και σημειώνει ότι δεν αποτελεί πρόβλεψη, ή συγκεκριμένη ημερομηνία.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Μήπως ότι θέλουν να μας διώξουν από το ευρώ και να μας πάνε σε εθνικό νόμισμα; Ούτε κατά διάνοια. Η όξυνση των προβλημάτων στην Ελλάδα συνδέεται οργανικά με την κατάσταση συνολικά στην ευρωζώνη. Όχι μόνο η ευρωζώνη, το ίδιο το ευρώ και η αρχιτεκτονική του έχουν μετατραπεί σε επίκεντρο της κρίσης παγκόσμια, αλλά ολόκληρη η περιοχή έχει αρχίσει να μετατρέπεται – όλο και πιο φανερά – σε πεδίο ανοιχτής αντιπαράθεσης δυο πόλων: Αυτό που εκφράζεται κατά κυρίαρχο ρόλο από τις ΗΠΑ και το άλλο που εκφράζει η Γερμανία. Η αντιπαράθεση αυτή που λίγο λείπει να μετεξελιχθεί σε ανοιχτό πόλεμο με όλα τα διπλωματικά και οικονομικά μέσα, δεν αφορά την διάλυση ή μη της ευρωζώνης. Κανείς από τους δυο πόλους δεν θέλει να διαλυθεί η ευρωζώνη που μπορεί ακόμη και σ’ αυτές τις συνθήκες να αποδίδει τα υψηλότερα ποσοστά κέρδους απ’ όλα τα ανεπτυγμένα κέντρα της παγκόσμιας οικονομίας. Η σύγκρουση έχει επικεντρωθεί στο ποιος θα την ελέγξει οικονομικά και πολιτικά, αλλά και πως θα πρέπει να μετασχηματιστεί έτσι ώστε να γίνει βιώσιμη.
Οι αγορές με την σειρά τους έπεσαν πάνω στην Ισπανία αυτή την εβδομάδα, καθώς οι επενδυτές πιέζουν κυβέρνηση και ευρωζώνη για ένα πακέτο διάσωσης. Χθες, η τιμή που η Ισπανία πρέπει να πληρώσει για να δανειστεί χρήματα για 10 χρόνια ανέβηκε πάνω από 7%, το κόστος που οι ειδικοί λένε ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να αντέξει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η απόδοση του 10ετούς ομολόγου της Ισπανίας αυξήθηκε σε υψηλό του 7,75% την Τρίτη, προτού πέσει και πάλι χθες στο 7,37%. Ανάλογη πίεση δέχεται και η Ισπανία.
Στις συστάσεις τους περιλαμβάνονται η έγκαιρη μερική αμοιβαιοποίηση του χρέους και η δημιουργία ενός διακρατικού εποπτικού οργανισμού για τον χρηματοοικονομικό κλάδο με μεγαλύτερη εξουσία από ό,τι τα κρατικά όργανα.
Ζητούν ακόμη να αναλάβει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τον ρόλο του έσχατου δανειστή. Δηλαδή να κόψει νόμισμα και να χρηματοδοτήσει απευθείας τα κράτη.
Επειδή ο μόνιμος μηχανισμός σταθερότητας ESM είναι κατά την άποψη τους πολύ μικρός για να βοηθήσει κράτη όπως η Ισπανία και η Ιταλία, οι 17 ειδικοί προτείνουν ως άμεσο μέτρο τη δημιουργία ενός ταμείου εξόφλησης χρέους. Σε αυτό θα συγκεντρωθούν όλα τα χρέη των κρατών της ευρωζώνης τα οποία υπερβαίνουν το 60% του ΑΕΠ. Σε αντάλλαγμα, τα κράτη θα υποχρεωθούν να εξοφλούν τα χρέη τους τακτικά και σε είδος. Με ότι κι αν σημαίνει αυτό.
Ως μακροπρόθεσμο στόχο η οικονομολόγοι βλέπουν μια δημοσιονομική ένωση στην οποία δεν θα κοινοποιούνται ούτε τα τραπεζικά, ούτε τα χρέη των κρατών-μελών της ευρωζώνης. Για αυτό το λόγο, τονίζουν, θα πρέπει να εγκαθιδρυθεί, μεταξύ άλλων, μια κοινή τραπεζική ένωση με κεντρική εποπτεία. Επιπλέον, θα πρέπει να δημιουργηθούν μηχανισμοί που θα διασφαλίζουν τον έλεγχο των δημοσιονομικών των κρατών-μελών της ευρωζώνης, όπως επίσης και η δυνατότητα εξόδου μιας χώρας από το ευρώ σε περίπτωση που δεν τηρεί τα κοινά δημοσιονομικά κριτήρια.
Πρόκειται για την τρελή χαρά των απανταχού κερδοσκόπων. Μόνο που η Γερμανία και η ελεγχόμενη απ’ αυτήν ΕΚΤ τσινάνε γιατί πολύ απλά δεν βλέπουν τίποτε από το όλο σχέδιο που να τους ωφελεί. Οι Γερμανοί είναι πιο παραδοσιακοί στον επεκτατισμό τους. Διαλύουν τα κράτη και προσαρτούν με όρους αποικιοκρατίας τις περιφέρειες που τους ενδιαφέρουν. Μια τέτοια ενοποίηση ονειρεύονται και ήδη έχουν ξεκινήσει να την κάνουν πράξη με την καταστροφή της Ελλάδας και την προσάρτησή της ως τυπικό προτεκτοράτο με γκαουλάιτερ και όλα τα αναγκαία αξεσουάρ.
Εξάλλου, σύμφωνα με έκθεση του οίκου Moody’s η απόφαση της ΕΚΤ να μην κάνει αποδεκτά ελληνικά ομόλογα ή εγγυήσεις ως εχέγγυα δανείων, υπογραμμίζει την πίεση που υφίστανται οι τράπεζες σε χώρες της Ευρωζώνης που τελούν υπό κρίση, αλλά και ένδειξη αβεβαιότητας σχετικά με το εάν η Ελλάδα θα μείνει στη ζώνη του ευρώ.
Όλα αυτά υποδηλώνουν όχι μόνο το γεγονός που σημειώσαμε, ότι το βάθεμα της κρίσης βιωσιμότητας του ευρώ έχει μετεξελιχθεί σε ένα άγριο παιχνίδι ηγεμονίας και επικυριαρχίας, αλλά και το γεγονός ότι η κατάσταση στην Ελλάδα είναι ένας από τους άσσους σ’ αυτό το παιχνίδι και για τους δυο βασικούς παίχτες. Η χώρα παίζεται στα χαρτιά με ανείπωτες συνέπειες για το λαό της. Από αυτό το παιχνίδι δεν βγαίνει κανείς μπλοφάροντας, αλλά ανακτώντας επειγόντως την κυριαρχία του και αλλάζοντας εντελώς του κανόνες του παιχνιδιού προς όφελός του. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο με έναν τρόπο: προχωρώντας τώρα, πριν είναι πολύ αργά, σε μονομερή καταγγελία του δημόσιου χρέους και στην διαγραφή του, αλλά και στην έξοδο από το ευρώ με τους δικούς μας όρους πριν μας βάλουν σε ειδικό καθεστώς εκποίησης και πατρωνίας μέσα στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ΕΜΣ). Εδώ και τώρα, πριν η χώρα διαμελισθεί κυριολεκτικά προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα αντίπαλα στρατόπεδα.
Κι ενώ το παιχνίδι σε βάρος της χώρας και του λαού της έχει αγριέψει σε τέτοιο βαθμό που να απειλείται η ίδια η επιβίωσή τους, το επίσημο πολιτικό σύστημα παραμένει στον αυτόματο πιλότο, ενώ οι επίδοξοι ανατροπείς του βάζουν πλάτες.
Όπως και να ‘χει, η πράξη αποδεικνύει ότι ο λαός δεν μπορεί να εμπιστεύεται το σύνολο των κομματικών μηχανισμών του πολιτικού συστήματος. Οι μισοί από δαύτους είναι δοσίλογοι και ξεπουλημένοι, ενώ οι άλλοι μισοί τόσο ηλίθιοι και αναίσθητοι για το τι συμβαίνει στην πραγματικότητα, που αυτός ο βαθμός ηλιθιότητας και αναισθησίας ισοδυναμεί με προδοσία. Μόνο στις δικές του δυνάμεις μπορεί να έχει εμπιστοσύνη ο λαός αν θέλει να γλυτώσει από τον Αρμαγεδδών που έχει εγκατασταθεί στην χώρα του.
Σχόλιο της Ημέρας, 26/7/2013, dimitriskazakis.blogspot.com
HeLLeNiCReVeNgE: ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ Ο ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΜΑΣ
HeLLeNiCReVeNgE: ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΙΤΑΓΗ Ο ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΜΑΣ: Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου Κυρίαρχη διαπίστωση όλων των Ελλήνων, αυτές τις δύσκολες ώρες για το Έθνος μας, είναι ότι ο ι πολιτικο...
Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012
Από την λαική δεξιά στην ακροδεξιά του ευρώ...
Από παλιά παρακολουθώντας ή διαβάζοντας μια πρωθυπουργική ομιλία πάντα έμενα με την εξής απορία: Πόσο μασκαράς, ψεύτης και απατεώνας μπορεί να είναι κάποιος; Στο ερώτημα αυτό ποτέ δεν βρήκα την απάντηση. Κάθε φορά ερχόταν ο εκάστοτε πρωθυπουργός αυτής της χώρας και έδινε μια νέα διάσταση στο ερώτημα. Γι’ αυτό και νομίζω ότι δεν υπάρχει απάντηση. Είναι ένα είδος μεταφυσικού ερωτήματος, όπως, π.χ., πόσο μεγάλος είναι ο Θεός, ή πόσο μακριά είναι ο ορίζοντας.
Το ίδιο μεταφυσικό ερώτημα με απασχόλησε διαβάζοντας και την χθεσινή ομιλία του κ. Σαμαρά στην κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ: Πόσο μασκαράς, ψεύτης και απατεώνας μπορεί να είναι κάποιος; Ο κ. Σαμαράς οφείλω να πω ότι τίμησε την παράδοση που θέλει κάθε νέο πρωθυπουργό να είναι ακόμη χειρότερος του προηγούμενου. Όπου κι αν είχαν θέσει τον πήχη οι προκάτοχοί του, αυτός τον ξεπέρασε.
Καταρχάς το πρωταρχικό του μέλημα είναι να πείσει τους ακροατές του και κυρίως τον εαυτό του, ότι η κυβέρνησή του έχει ορίζοντα τετραετίας. Νομίζει, αυτός και οι επιτελείς του, ότι ζούμε σε ομαλές συνθήκες κι έτσι μπορούν να ξεγελάσουν τον κόσμο με το γνωστό πολύ παλιό και ξεθωριασμένο κυβερνητικό τρικ: όλα θα φτιάξουν σε βάθος τετραετίας. Κι έτσι ότι είχαν υποσχεθεί προεκλογικά μετατίθεται για το τέλος της τετραετίας, που δεν πρόκειται να έρθει ποτέ. Όλα αυτά καλά, αλλά ξεχνούν κάτι πολύ σοβαρό: ούτε η χώρα, ούτε ο λαός της έχουν βάθος τετραετίας. Για την συντριπτική πλειοψηφία των ελλήνων είναι ζήτημα αν υπάρχει βάθος έτους. Δηλαδή αν αντέχουν έως το τέλος του 2012. Ενώ η χώρα πνέει τα λοίσθια στη δίνη μιας ύφεσης, η οποία έχει μεταβληθεί σε κατάρρευση. Τώρα, πώς σκέφτονται να την σκαπουλάρουν ο Σαμαράς και οι δικοί του όταν πολύ σύντομα ακόμη και οι εκείνοι που τους ψήφησαν θα τους κυνηγάνε, είναι ένα ζήτημα. Μια έμμεση απάντηση πάντως δίνει η ομιλία του.
Πριν όμως φτάσουμε σ’ αυτό, ας θαυμάσουμε τις ιστορικές αποτιμήσεις του κ. Σαμαρά και των που του γράφουν τις ομιλίες. εισοδήματος που δεν υπάρχει, τη λεηλασία του δημόσιου πλούτου από κυκλώματα επιτήδειων, την ασυδοσία των συντεχνιών, την ατιμωρησία των παρανόμων, τη δημιουργία ασύλου για πάσης φύσεως παράνομες πράξεις στα Πανεπιστήμια, τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, τη συνεχή υποχώρηση της ανταγωνιστικότητας και τη συσσώρευση χρέους που πνίγει τη χώρα.Αιτήματα
Αλήθεια, σε ποιες , αναφέρεται ο κ. Σαμαράς; Μήπως στο ότι είχε την ευαρέσκεια ο να αναγνωρίσει στον ελληνικό λαό το δικαίωμα της ψήφου που φρόντισε κατόπιν με κάθε μέσο και τρόπο να το νοθεύσει, να το ξεφτιλίσει όσο δεν έπαιρνε; Ποιες ήταν οι ; Το Καραμανλής ή τανκς; Οι δολοφονημένοι από την κρατική καταστολή; Η μετατροπή των ΔΕΚΟ και του κράτους σε φέουδο του κυβερνώντος κόμματος και των επιχειρηματικών κυκλωμάτων εντός και εκτός Ελλάδας που το στήριζαν; Η ανυπαρξία συνδικαλιστικής ελευθερίας; Το της εσχάτης προδοσίας; Η που δεν έγινε ποτέ; Ο ενδοτισμός και η εθελοδουλία του ;Αιτήματα
Τι μεταπολίτευση έφερε ο Καραμανλής και το κόμμα του, μας την περιγράφει ο Παύλος Μπακογιάννης, βουλευτής και υπουργός της ΝΔ: [1] Μήπως τελικά η εμπλοκή του Π. Μπακογιάννη με την ΝΔ και με την οικογένεια του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, τον οποίο τόσο αδρά ζωγραφίζει μ’ αυτά που γράφει μαζί με όλο το ανφάν γκατέ της μεταπολιτευτικής πολιτικής νομεκλατούρας, ήταν που του στοίχισε την ζωή; Δεν γνωρίζουμε. Το σίγουρο είναι ότι αυτά ο Παύλος Μπακογιάννης τα έγραφε το 1977!Αιτήματα
Ο Καραμανλής είχε μόνο μια έννοια. Να μην επιτρέψει την εγκαθίδρυση της δημοκρατίας στην Ελλάδα. Ήθελε να τσακίσει τις δημοκρατικές προσδοκίες ενός λαού που είχε νικήσει την αμερικονατοϊκή χούντα και ήθελε επιτέλους δημοκρατία. Αντί γι’ αυτό ο Καραμανλής έστησε έναν εικονικό κοινοβουλευτισμό με μια υπερτροφική εκτελεστική εξουσία, η οποία επέτρεπε την κυβερνητική απολυταρχία. Δείτε τι έλεγε για τον χαρακτήρα της πολιτείας που ήθελε να εγκαθιδρύσει το 1975: [2]Αιτήματα
Βέβαια, δεν ήταν η που ήθελε την εκτελεστική εξουσία υποταγμένη στην νομοθετική, δηλαδή στο κοινοβούλιο, αλλά η δημοκρατία. Ενισχυμένη εκτελεστική εξουσία ισοδυναμεί με κυβερνητική αυθαιρεσία και ασυδοσία. Αυτό θεμελίωσε ως μεταπολίτευση ο Καραμανλής μαζί με όλες τις πρακτικές που σήμερα εμφανίζεται δήθεν να καταδικάζει ο κ. Σαμαράς. Ούτε βέβαια είναι σωστό ότι η δημοκρατία γεννά τα κινήματα και την δικτατορία, όπως ισχυρίζεται ο μέγας αυτός , ο οποίος είχε τόση σχέση με την δημοκρατία όσο οι ναζί φίλοι του στην κατοχή. Αυτό που επιτρέπει τις δικτατορίες είναι η καταπάτηση των βασικών πολιτικών ελευθεριών και πρωτίστως της λαϊκής κυριαρχίας. Οι χούντες και τα πραξικοπήματα είχαν πάντα σαν αφετηρία τους τις εκτροπές της εκτελεστικής εξουσίας, δηλαδή την αυθαιρεσία της κυβέρνησης. Γι’ αυτό κι όσο πιο δημοκρατικό είναι το πολίτευμα, όσο πιο ισχυροί είναι οι αντιπροσωπευτικοί θεσμοί, όσο περισσότερα και πιο ανελαστικά είναι τα πολιτικά δικαιώματα του λαού και οι δυνατότητες άσκησής τους, όσο πιο ελεγχόμενη από το ίδιο το εκλογικό σώμα είναι η εκτελεστική εξουσία, τόσο πιο δύσκολες είναι οι εκτροπές, τα πραξικοπήματα και οι χούντες.Αιτήματα
Αυτή ήταν η αληθινή πρόθεση και του Καραμανλή. Ήθελε μια πολιτεία όπου εύκολα μια κυβέρνηση θα μπορούσε να επιβάλει καθεστώς εκτροπής, ακόμη και με στρατιωτικό νόμο, παρά κι ενάντια στον λαό. Και για να το κάνει αυτό ήθελε ένα σύνταγμα που να της επιτρέπει να ελέγχει το κοινοβούλιο, αλλά και να στερεί από τον λαό την δυνατότητα κάθε ουσιαστικής πολιτικής παρέμβασης. Αυτές μάλλον τις δοξάζει σήμερα ο κ. Σαμαράς που επιτρέπουν στην κυβέρνησή του να συνεχίζει την εκτροπή που ζούμε από το 2010 έως σήμερα με την καταπάτηση κάθε έννοιας δικαιώματος του ελληνικού λαού μαζί και της εθνικής του κυριαρχίας. Όμως, όπως θα μάθει πολύ σύντομα, η ψήφος δεν είναι κολυμβήθρα του Σιλωάμ, ούτε νομιμοποιεί την καταπάτηση αναπαλλοτρίωτων δικαιωμάτων της χώρας και του λαού. Ο δοσίλογος δεν μπορεί να κρυφτεί στην κάλπη, όσο κι αν το προσπαθεί.Αιτήματα
Αυτό βέβαια που κάνει εντύπωση με τις ομιλίες του κ. Σαμαρά είναι το χιούμορ του. Μπορεί να μην φαίνεται από πρώτη ματιά, αλλά αν το καλοσκεφτεί κανείς τι άλλο θα μπορούσε να εκφράζει η παρακάτω τοποθέτηση: Αιτήματα
Πέρα από τα αστεία, θα θέλαμε πάρα πολύ να μάθουμε πώς είναι δυνατό κάτι τέτοιο. Πώς γίνεται να αποδέχεσαι τους στόχους του μνημονίου και ταυτόχρονα να ισχυρίζεσαι ότι θα αρνηθείς . Σε συνθήκες τόσο βαθιάς ύφεσης και κρίσης υπερχρέωσης το να αποδέχεσαι σαν στόχο , είναι σαν να αποδέχεσαι την πορεία προς την καταστροφή.Αιτήματα
Παρεμπιπτόντως, η δεν ταυτίζεται με τον , όπως μας δουλεύουν οι ιερείς του νεοφιλελευθερισμού, αλλά με το χτύπημα του κρατικού παρασιτισμού. Κι αυτός δεν εξαρτάται από το αν υπάρχει πρωτογενές έλλειμμα ή πλεόνασμα, αλλά από το για ποιον δουλεύει το κράτος και από πού προσπορίζεται τα έσοδά του. Όσο το κράτος απογυμνώνεται από τις κοινωνικές του λειτουργίες και δαπάνες, ενώ ταυτόχρονα με τις αποκρατικοποιήσεις και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας του στερούν την δυνατότητα αυτοδύναμης παραγωγής εισοδήματος, τότε το κράτος αυτό γίνεται πιο παρασιτικό, πιο αντικοινωνικό, πιο άχρηστο και επιβλαβές για την κοινωνία.Αιτήματα
Πέρα όμως απ’ αυτό. Που πέτυχε αυτή η συνταγή που ακολουθεί τυφλοσούρτι η κυβέρνηση; Πότε και που έβγαλε μια χώρα από την ύφεση και την υπερχρέωση η πολιτική του εκμηδενισμένου ελλείμματος και των ; Για την μείωση του δημόσιου χρέους δεν μιλάμε γιατί πλέον το χιούμορ γίνεται κοροϊδία και δεν αξίζει ούτε καν να ασχοληθούμε. Ακόμη και το ίδιο το ΔΝΤ στην έκθεσή του για την Ελλάδα τον Μάρτιο του 2012 τόνιζε: [3] Οι μοναδικές περιπτώσεις που αναφέρει το ΔΝΤ ότι το πείραμα πέτυχε είναι η Γερμανία και το Χονγκ Κονγκ, χωρίς βέβαια να υπολογίζει το εδικό ρόλο των χωρών αυτών στην παγκόσμια οικονομία, αλλά και κάποιες από τις Βαλτικές χώρες, όπου ξέχασε να πει ότι μπορεί η εγχείρηση να πέτυχε, αλλά ο ασθενής, δηλαδή η κοινωνία, απέθανε. Αιτήματα
Κι ενώ δηλώνει ότι , υποστηρίζει ότι [4] Σε απλά ελληνικά αυτό σημαίνει ότι επειδή οικονομικά δεν πρόκειται να αποδώσει το πρόγραμμα, χρειάζεται περισσότερη πολιτική βούληση και διαρκώς περισσότερες εσωτερικής υποτίμησης ανεξάρτητα από το πόσο επώδυνες θα αποδειχτούν για την κοινωνία. Όμως όλα αυτά απαιτούν πολιτικές δυνάμεις και κυβερνήσεις τόσο αποκομμένες από τις λαϊκές προσδοκίες, τόσο δοσιλογικές και εθελόδουλες που να μην τους καίγεται καρφί για την χώρα και το λαό της.Αιτήματα
Αυτό είναι το νόημα των λόγων του κ. Σαμαρά. Γι’ αυτό άλλωστε και δεν λέει κουβέντα για το ποιες πολιτικές θεωρεί ότι ενισχύουν την ύφεση. Ποιες πολιτικές, δηλαδή, προτίθεται να επαναδιαπραγματευθεί. Σε βάθος τετραετίας φυσικά κι αφού έχουν στοιχίσει στην κοινωνία χιλιάδες πρόσθετες αυτοκτονίες από απελπισία, εκατομμύρια ανέργους και εξαθλιωμένα νοικοκυριά.
Όμως, μην ανησυχείτε! Ο κ. Σαμαράς μας διαβεβαιώνει ότι πρόκειται Πώς; Ε, αυτό το κρατά μυστικό για να το μάθουμε στο τέλος της τετραετίας. Όσοι, δηλαδή, από εμάς θα έχουμε επιβιώσει για να δούμε το αν θα υπάρχει Ελλάδα μετά από τέσσερα χρόνια.Αιτήματα
Μπορεί ο κ. Σαμαράς να μην ξέρει πώς θα γίνει, αλλά είναι σίγουρος ότι μέσα σε μια τετραετία μπορούμε να την κατεβάσουμε στο 10%! [από το 24% που είναι σήμερα η ανεργία] Μέσα σε τέσσερα χρόνια η ανεργία μπορεί να υποχωρήσει από το υψηλότερο σημείο που έφτασε ποτέ στις τελευταίες δεκαετίες, στο χαμηλότερο σημείο που έφτασε από το 2009! Μέσα στη φετινή χρονιά θα έχουμε αρχίσει να συγκρατούμε την ύφεση. Και στις αρχές του 2014 θα μπορέσουμε να περάσουμε στην Ανάκαμψη.»
Για να καταλάβει ο αδαής πόσο ανοησίες είναι όλα αυτά, πρέπει να σημειώσουμε ότι για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος μείωσης της ανεργίας κατά 14 ποσοστιαίες μονάδες μέσα σε τέσσερα χρόνια, θα πρέπει να μειώνονται οι άνεργοι κάθε χρόνο κατά 200 χιλιάδες. Αυτό απαιτεί πρόσθετες επενδύσεις της τάξης των 20 δις ευρώ κατ’ έτος και ρυθμό ανόδου του ΑΕΠ τουλάχιστον 4% ετήσια. Κι όλα αυτά θα γίνουν εν μέσω στραγγαλιστικής λιτότητας και διαρθρωτικής ύφεσης που προβλέπεται να ξεπεράσει το 7% το 2012. Δεν σας είπα ότι ο κ. Σαμαράς έχει χιούμορ; Μόνο που αυτό το χιούμορ είναι μακάβριο, γιατί κοστίζει σε ανθρώπινες ζωές και μάλιστα κατά χιλιάδες.
Εκεί βέβαια που βγήκε ο αληθινός εαυτός του κ. Σαμαρά είναι όταν έδειξε τους υπερμεγέθεις κυνόδοντες: «Όταν μέσα σε τέτοια ανεργία, ασκούνται τέτοιες συνδικαλιστικές πρακτικές που απειλούν με κλείσιμο κι άλλα εργοστάσια, δεν θα μείνουμε αδρανείς να κοιτάμε απελπισμένους εργαζόμενους να χάνουν τη δουλειά τους.
Τα εργασιακά δικαιώματα είναι ιερά. Αλλά για να υπάρχουν εργασιακά δικαιώματα πρέπει να υπάρχει εργασία! Αν βρεθεί κάποιος στην ανεργία, καταργούνται με τον πιο βάναυσο τρόπο όλα τα εργασιακά του δικαιώματα. Ώστε έτσι. Για την εκτίναξη της ανεργίας δεν φταίει η βάναυση κατάργηση κάθε εργασιακού δικαιώματος, που επιβλήθηκε από το καθεστώς των μνημονίων, ούτε η θεσμοθέτηση της ασυδοσίας της εργοδοσίας μετατρέποντας ακόμη και την γενιά των 700, σε γενιά των 500! Όχι βέβαια. Για την ανεργία φταίνε οι απολυμένοι εργάτες που απεργούν ενάντια στις απολύσεις τους. Ενώ αν είχαν αποδεχτεί ήσυχα κι ωραία τις απολύσεις και ενέδιδαν στην ασυδοσία της εργοδοσίας, τότε θα προστατεύονταν με τον καλύτερο τρόπο τα εργασιακά δικαιώματα! Το μόνο που μένει μετά από μια τέτοια επιχειρηματολογία είναι το δρομοκραίτειο ίδρυμα για όλους μας.Αιτήματα
Το πρόβλημα του Σαμαρά δεν είναι η απεργία, αλλά η καταστολή κάθε διαμαρτυρίας. Γι’ αυτό και ξαφνικά θυμήθηκε τους : να αναστατώνουν την πόλη κάθε τόσο, να καίνε μαγαζιά, να καταστρέφουν περιουσίες, να σπρώχνουν κόσμο στην ανεργία. Και κάποιοι να τους προστατεύουν. Και η Πολιτεία να μην αντιδρά… Αυτά τελείωσαν! Θα προχωρήσουμε πολύ σύντομα σε όλες εκείνες τις αλλαγές και τα μέτρα για να σταματήσει η εγκληματική ασυδοσία των κουκουλοφόρων. Για να αποκαλυφθεί ποιοι είναι και ποιοι βρίσκονται από πίσω τους. Και να δω τότε, αν θα βρεθούν κάποιοι να τους… υπερασπιστούν!Αιτήματα
Γιατί κάτι μου λέει ότι πολύ σύντομα θα δούμε στους δρόμους να καίνε και να σπάνε προκειμένου να δικαιολογήσει η συγκυβέρνηση την επιβολή καταστολής φασιστικού τύπου; Όπως Εσπάνια, όπου το φρανκικό κράτος καταστολής που ποτέ δεν διαλύθηκε δείχνει όλο το μεγαλείο του εναντίον των εργατών. Αν ήθελε ο κ. Σαμαράς να βρει τους δεν είχε παρά να ψάξει στους δικούς του παρακρατικούς και στις δυνάμεις των πραιτοριανών που δουλεύουν για το επίσημο κράτος.Αιτήματα
Η αλήθεια όμως είναι άλλη. Το ξεκαθάρισε η έκθεση του ΔΝΤ που αναφέραμε: αν θέλεις να εφαρμόσεις ένα πρόγραμμα εσωτερικής υποτίμησης που δεν πρόκειται να πετύχει τότε χρειάζεσαι ισχυρή πολιτική βούληση, δηλαδή σιδερένια πυγμή που πρέπει να επιβληθεί σε μια κοινωνία που δεν πρόκειται απλά να ματώσει, αλλά να αιμορραγήσει μέχρις θανάτου. Αυτό ετοιμάζεται να κάνει κι ο Σαμαράς. Θέλει να στήσει ένα καθαρόαιμα φασιστικό κράτος καταστολής, γιατί πιστεύει ότι αυτό θα σώσει αυτόν και την συμμορία του ευρώ από την κοινωνική οργή και εξέγερση. Πολύ σύντομα θα καταλάβει πόσο έξω έχει πέσει.
[1] Παύλος Μπακογιάννης Ανατομία της Ελληνικής Πολιτικής, Παπαζήσης, 1977, σελ. 232-3, 237.
[2] Κωνσταντίνος Καραμανλής, Αρχείο, τομ. 8ος, Ίδρυμα Κωνστ. Γ. Καραμανλή, σελ. 342.
[3] IMF Country Report No. 12/57, March 2012, σελ. 49.
[4] Στο ίδιο.
Σχόλιο της Ημέρας, 25/7/2012, dimitriskazakis.blogspot.com
Το ίδιο μεταφυσικό ερώτημα με απασχόλησε διαβάζοντας και την χθεσινή ομιλία του κ. Σαμαρά στην κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ: Πόσο μασκαράς, ψεύτης και απατεώνας μπορεί να είναι κάποιος; Ο κ. Σαμαράς οφείλω να πω ότι τίμησε την παράδοση που θέλει κάθε νέο πρωθυπουργό να είναι ακόμη χειρότερος του προηγούμενου. Όπου κι αν είχαν θέσει τον πήχη οι προκάτοχοί του, αυτός τον ξεπέρασε.
Καταρχάς το πρωταρχικό του μέλημα είναι να πείσει τους ακροατές του και κυρίως τον εαυτό του, ότι η κυβέρνησή του έχει ορίζοντα τετραετίας. Νομίζει, αυτός και οι επιτελείς του, ότι ζούμε σε ομαλές συνθήκες κι έτσι μπορούν να ξεγελάσουν τον κόσμο με το γνωστό πολύ παλιό και ξεθωριασμένο κυβερνητικό τρικ: όλα θα φτιάξουν σε βάθος τετραετίας. Κι έτσι ότι είχαν υποσχεθεί προεκλογικά μετατίθεται για το τέλος της τετραετίας, που δεν πρόκειται να έρθει ποτέ. Όλα αυτά καλά, αλλά ξεχνούν κάτι πολύ σοβαρό: ούτε η χώρα, ούτε ο λαός της έχουν βάθος τετραετίας. Για την συντριπτική πλειοψηφία των ελλήνων είναι ζήτημα αν υπάρχει βάθος έτους. Δηλαδή αν αντέχουν έως το τέλος του 2012. Ενώ η χώρα πνέει τα λοίσθια στη δίνη μιας ύφεσης, η οποία έχει μεταβληθεί σε κατάρρευση. Τώρα, πώς σκέφτονται να την σκαπουλάρουν ο Σαμαράς και οι δικοί του όταν πολύ σύντομα ακόμη και οι εκείνοι που τους ψήφησαν θα τους κυνηγάνε, είναι ένα ζήτημα. Μια έμμεση απάντηση πάντως δίνει η ομιλία του.
Πριν όμως φτάσουμε σ’ αυτό, ας θαυμάσουμε τις ιστορικές αποτιμήσεις του κ. Σαμαρά και των που του γράφουν τις ομιλίες. εισοδήματος που δεν υπάρχει, τη λεηλασία του δημόσιου πλούτου από κυκλώματα επιτήδειων, την ασυδοσία των συντεχνιών, την ατιμωρησία των παρανόμων, τη δημιουργία ασύλου για πάσης φύσεως παράνομες πράξεις στα Πανεπιστήμια, τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, τη συνεχή υποχώρηση της ανταγωνιστικότητας και τη συσσώρευση χρέους που πνίγει τη χώρα.Αιτήματα
Αλήθεια, σε ποιες , αναφέρεται ο κ. Σαμαράς; Μήπως στο ότι είχε την ευαρέσκεια ο να αναγνωρίσει στον ελληνικό λαό το δικαίωμα της ψήφου που φρόντισε κατόπιν με κάθε μέσο και τρόπο να το νοθεύσει, να το ξεφτιλίσει όσο δεν έπαιρνε; Ποιες ήταν οι ; Το Καραμανλής ή τανκς; Οι δολοφονημένοι από την κρατική καταστολή; Η μετατροπή των ΔΕΚΟ και του κράτους σε φέουδο του κυβερνώντος κόμματος και των επιχειρηματικών κυκλωμάτων εντός και εκτός Ελλάδας που το στήριζαν; Η ανυπαρξία συνδικαλιστικής ελευθερίας; Το της εσχάτης προδοσίας; Η που δεν έγινε ποτέ; Ο ενδοτισμός και η εθελοδουλία του ;Αιτήματα
Τι μεταπολίτευση έφερε ο Καραμανλής και το κόμμα του, μας την περιγράφει ο Παύλος Μπακογιάννης, βουλευτής και υπουργός της ΝΔ: [1] Μήπως τελικά η εμπλοκή του Π. Μπακογιάννη με την ΝΔ και με την οικογένεια του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, τον οποίο τόσο αδρά ζωγραφίζει μ’ αυτά που γράφει μαζί με όλο το ανφάν γκατέ της μεταπολιτευτικής πολιτικής νομεκλατούρας, ήταν που του στοίχισε την ζωή; Δεν γνωρίζουμε. Το σίγουρο είναι ότι αυτά ο Παύλος Μπακογιάννης τα έγραφε το 1977!Αιτήματα
Ο Καραμανλής είχε μόνο μια έννοια. Να μην επιτρέψει την εγκαθίδρυση της δημοκρατίας στην Ελλάδα. Ήθελε να τσακίσει τις δημοκρατικές προσδοκίες ενός λαού που είχε νικήσει την αμερικονατοϊκή χούντα και ήθελε επιτέλους δημοκρατία. Αντί γι’ αυτό ο Καραμανλής έστησε έναν εικονικό κοινοβουλευτισμό με μια υπερτροφική εκτελεστική εξουσία, η οποία επέτρεπε την κυβερνητική απολυταρχία. Δείτε τι έλεγε για τον χαρακτήρα της πολιτείας που ήθελε να εγκαθιδρύσει το 1975: [2]Αιτήματα
Βέβαια, δεν ήταν η που ήθελε την εκτελεστική εξουσία υποταγμένη στην νομοθετική, δηλαδή στο κοινοβούλιο, αλλά η δημοκρατία. Ενισχυμένη εκτελεστική εξουσία ισοδυναμεί με κυβερνητική αυθαιρεσία και ασυδοσία. Αυτό θεμελίωσε ως μεταπολίτευση ο Καραμανλής μαζί με όλες τις πρακτικές που σήμερα εμφανίζεται δήθεν να καταδικάζει ο κ. Σαμαράς. Ούτε βέβαια είναι σωστό ότι η δημοκρατία γεννά τα κινήματα και την δικτατορία, όπως ισχυρίζεται ο μέγας αυτός , ο οποίος είχε τόση σχέση με την δημοκρατία όσο οι ναζί φίλοι του στην κατοχή. Αυτό που επιτρέπει τις δικτατορίες είναι η καταπάτηση των βασικών πολιτικών ελευθεριών και πρωτίστως της λαϊκής κυριαρχίας. Οι χούντες και τα πραξικοπήματα είχαν πάντα σαν αφετηρία τους τις εκτροπές της εκτελεστικής εξουσίας, δηλαδή την αυθαιρεσία της κυβέρνησης. Γι’ αυτό κι όσο πιο δημοκρατικό είναι το πολίτευμα, όσο πιο ισχυροί είναι οι αντιπροσωπευτικοί θεσμοί, όσο περισσότερα και πιο ανελαστικά είναι τα πολιτικά δικαιώματα του λαού και οι δυνατότητες άσκησής τους, όσο πιο ελεγχόμενη από το ίδιο το εκλογικό σώμα είναι η εκτελεστική εξουσία, τόσο πιο δύσκολες είναι οι εκτροπές, τα πραξικοπήματα και οι χούντες.Αιτήματα
Αυτή ήταν η αληθινή πρόθεση και του Καραμανλή. Ήθελε μια πολιτεία όπου εύκολα μια κυβέρνηση θα μπορούσε να επιβάλει καθεστώς εκτροπής, ακόμη και με στρατιωτικό νόμο, παρά κι ενάντια στον λαό. Και για να το κάνει αυτό ήθελε ένα σύνταγμα που να της επιτρέπει να ελέγχει το κοινοβούλιο, αλλά και να στερεί από τον λαό την δυνατότητα κάθε ουσιαστικής πολιτικής παρέμβασης. Αυτές μάλλον τις δοξάζει σήμερα ο κ. Σαμαράς που επιτρέπουν στην κυβέρνησή του να συνεχίζει την εκτροπή που ζούμε από το 2010 έως σήμερα με την καταπάτηση κάθε έννοιας δικαιώματος του ελληνικού λαού μαζί και της εθνικής του κυριαρχίας. Όμως, όπως θα μάθει πολύ σύντομα, η ψήφος δεν είναι κολυμβήθρα του Σιλωάμ, ούτε νομιμοποιεί την καταπάτηση αναπαλλοτρίωτων δικαιωμάτων της χώρας και του λαού. Ο δοσίλογος δεν μπορεί να κρυφτεί στην κάλπη, όσο κι αν το προσπαθεί.Αιτήματα
Αυτό βέβαια που κάνει εντύπωση με τις ομιλίες του κ. Σαμαρά είναι το χιούμορ του. Μπορεί να μην φαίνεται από πρώτη ματιά, αλλά αν το καλοσκεφτεί κανείς τι άλλο θα μπορούσε να εκφράζει η παρακάτω τοποθέτηση: Αιτήματα
Πέρα από τα αστεία, θα θέλαμε πάρα πολύ να μάθουμε πώς είναι δυνατό κάτι τέτοιο. Πώς γίνεται να αποδέχεσαι τους στόχους του μνημονίου και ταυτόχρονα να ισχυρίζεσαι ότι θα αρνηθείς . Σε συνθήκες τόσο βαθιάς ύφεσης και κρίσης υπερχρέωσης το να αποδέχεσαι σαν στόχο , είναι σαν να αποδέχεσαι την πορεία προς την καταστροφή.Αιτήματα
Παρεμπιπτόντως, η δεν ταυτίζεται με τον , όπως μας δουλεύουν οι ιερείς του νεοφιλελευθερισμού, αλλά με το χτύπημα του κρατικού παρασιτισμού. Κι αυτός δεν εξαρτάται από το αν υπάρχει πρωτογενές έλλειμμα ή πλεόνασμα, αλλά από το για ποιον δουλεύει το κράτος και από πού προσπορίζεται τα έσοδά του. Όσο το κράτος απογυμνώνεται από τις κοινωνικές του λειτουργίες και δαπάνες, ενώ ταυτόχρονα με τις αποκρατικοποιήσεις και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας του στερούν την δυνατότητα αυτοδύναμης παραγωγής εισοδήματος, τότε το κράτος αυτό γίνεται πιο παρασιτικό, πιο αντικοινωνικό, πιο άχρηστο και επιβλαβές για την κοινωνία.Αιτήματα
Πέρα όμως απ’ αυτό. Που πέτυχε αυτή η συνταγή που ακολουθεί τυφλοσούρτι η κυβέρνηση; Πότε και που έβγαλε μια χώρα από την ύφεση και την υπερχρέωση η πολιτική του εκμηδενισμένου ελλείμματος και των ; Για την μείωση του δημόσιου χρέους δεν μιλάμε γιατί πλέον το χιούμορ γίνεται κοροϊδία και δεν αξίζει ούτε καν να ασχοληθούμε. Ακόμη και το ίδιο το ΔΝΤ στην έκθεσή του για την Ελλάδα τον Μάρτιο του 2012 τόνιζε: [3] Οι μοναδικές περιπτώσεις που αναφέρει το ΔΝΤ ότι το πείραμα πέτυχε είναι η Γερμανία και το Χονγκ Κονγκ, χωρίς βέβαια να υπολογίζει το εδικό ρόλο των χωρών αυτών στην παγκόσμια οικονομία, αλλά και κάποιες από τις Βαλτικές χώρες, όπου ξέχασε να πει ότι μπορεί η εγχείρηση να πέτυχε, αλλά ο ασθενής, δηλαδή η κοινωνία, απέθανε. Αιτήματα
Κι ενώ δηλώνει ότι , υποστηρίζει ότι [4] Σε απλά ελληνικά αυτό σημαίνει ότι επειδή οικονομικά δεν πρόκειται να αποδώσει το πρόγραμμα, χρειάζεται περισσότερη πολιτική βούληση και διαρκώς περισσότερες εσωτερικής υποτίμησης ανεξάρτητα από το πόσο επώδυνες θα αποδειχτούν για την κοινωνία. Όμως όλα αυτά απαιτούν πολιτικές δυνάμεις και κυβερνήσεις τόσο αποκομμένες από τις λαϊκές προσδοκίες, τόσο δοσιλογικές και εθελόδουλες που να μην τους καίγεται καρφί για την χώρα και το λαό της.Αιτήματα
Αυτό είναι το νόημα των λόγων του κ. Σαμαρά. Γι’ αυτό άλλωστε και δεν λέει κουβέντα για το ποιες πολιτικές θεωρεί ότι ενισχύουν την ύφεση. Ποιες πολιτικές, δηλαδή, προτίθεται να επαναδιαπραγματευθεί. Σε βάθος τετραετίας φυσικά κι αφού έχουν στοιχίσει στην κοινωνία χιλιάδες πρόσθετες αυτοκτονίες από απελπισία, εκατομμύρια ανέργους και εξαθλιωμένα νοικοκυριά.
Όμως, μην ανησυχείτε! Ο κ. Σαμαράς μας διαβεβαιώνει ότι πρόκειται Πώς; Ε, αυτό το κρατά μυστικό για να το μάθουμε στο τέλος της τετραετίας. Όσοι, δηλαδή, από εμάς θα έχουμε επιβιώσει για να δούμε το αν θα υπάρχει Ελλάδα μετά από τέσσερα χρόνια.Αιτήματα
Μπορεί ο κ. Σαμαράς να μην ξέρει πώς θα γίνει, αλλά είναι σίγουρος ότι μέσα σε μια τετραετία μπορούμε να την κατεβάσουμε στο 10%! [από το 24% που είναι σήμερα η ανεργία] Μέσα σε τέσσερα χρόνια η ανεργία μπορεί να υποχωρήσει από το υψηλότερο σημείο που έφτασε ποτέ στις τελευταίες δεκαετίες, στο χαμηλότερο σημείο που έφτασε από το 2009! Μέσα στη φετινή χρονιά θα έχουμε αρχίσει να συγκρατούμε την ύφεση. Και στις αρχές του 2014 θα μπορέσουμε να περάσουμε στην Ανάκαμψη.»
Για να καταλάβει ο αδαής πόσο ανοησίες είναι όλα αυτά, πρέπει να σημειώσουμε ότι για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος μείωσης της ανεργίας κατά 14 ποσοστιαίες μονάδες μέσα σε τέσσερα χρόνια, θα πρέπει να μειώνονται οι άνεργοι κάθε χρόνο κατά 200 χιλιάδες. Αυτό απαιτεί πρόσθετες επενδύσεις της τάξης των 20 δις ευρώ κατ’ έτος και ρυθμό ανόδου του ΑΕΠ τουλάχιστον 4% ετήσια. Κι όλα αυτά θα γίνουν εν μέσω στραγγαλιστικής λιτότητας και διαρθρωτικής ύφεσης που προβλέπεται να ξεπεράσει το 7% το 2012. Δεν σας είπα ότι ο κ. Σαμαράς έχει χιούμορ; Μόνο που αυτό το χιούμορ είναι μακάβριο, γιατί κοστίζει σε ανθρώπινες ζωές και μάλιστα κατά χιλιάδες.
Εκεί βέβαια που βγήκε ο αληθινός εαυτός του κ. Σαμαρά είναι όταν έδειξε τους υπερμεγέθεις κυνόδοντες: «Όταν μέσα σε τέτοια ανεργία, ασκούνται τέτοιες συνδικαλιστικές πρακτικές που απειλούν με κλείσιμο κι άλλα εργοστάσια, δεν θα μείνουμε αδρανείς να κοιτάμε απελπισμένους εργαζόμενους να χάνουν τη δουλειά τους.
Τα εργασιακά δικαιώματα είναι ιερά. Αλλά για να υπάρχουν εργασιακά δικαιώματα πρέπει να υπάρχει εργασία! Αν βρεθεί κάποιος στην ανεργία, καταργούνται με τον πιο βάναυσο τρόπο όλα τα εργασιακά του δικαιώματα. Ώστε έτσι. Για την εκτίναξη της ανεργίας δεν φταίει η βάναυση κατάργηση κάθε εργασιακού δικαιώματος, που επιβλήθηκε από το καθεστώς των μνημονίων, ούτε η θεσμοθέτηση της ασυδοσίας της εργοδοσίας μετατρέποντας ακόμη και την γενιά των 700, σε γενιά των 500! Όχι βέβαια. Για την ανεργία φταίνε οι απολυμένοι εργάτες που απεργούν ενάντια στις απολύσεις τους. Ενώ αν είχαν αποδεχτεί ήσυχα κι ωραία τις απολύσεις και ενέδιδαν στην ασυδοσία της εργοδοσίας, τότε θα προστατεύονταν με τον καλύτερο τρόπο τα εργασιακά δικαιώματα! Το μόνο που μένει μετά από μια τέτοια επιχειρηματολογία είναι το δρομοκραίτειο ίδρυμα για όλους μας.Αιτήματα
Το πρόβλημα του Σαμαρά δεν είναι η απεργία, αλλά η καταστολή κάθε διαμαρτυρίας. Γι’ αυτό και ξαφνικά θυμήθηκε τους : να αναστατώνουν την πόλη κάθε τόσο, να καίνε μαγαζιά, να καταστρέφουν περιουσίες, να σπρώχνουν κόσμο στην ανεργία. Και κάποιοι να τους προστατεύουν. Και η Πολιτεία να μην αντιδρά… Αυτά τελείωσαν! Θα προχωρήσουμε πολύ σύντομα σε όλες εκείνες τις αλλαγές και τα μέτρα για να σταματήσει η εγκληματική ασυδοσία των κουκουλοφόρων. Για να αποκαλυφθεί ποιοι είναι και ποιοι βρίσκονται από πίσω τους. Και να δω τότε, αν θα βρεθούν κάποιοι να τους… υπερασπιστούν!Αιτήματα
Γιατί κάτι μου λέει ότι πολύ σύντομα θα δούμε στους δρόμους να καίνε και να σπάνε προκειμένου να δικαιολογήσει η συγκυβέρνηση την επιβολή καταστολής φασιστικού τύπου; Όπως Εσπάνια, όπου το φρανκικό κράτος καταστολής που ποτέ δεν διαλύθηκε δείχνει όλο το μεγαλείο του εναντίον των εργατών. Αν ήθελε ο κ. Σαμαράς να βρει τους δεν είχε παρά να ψάξει στους δικούς του παρακρατικούς και στις δυνάμεις των πραιτοριανών που δουλεύουν για το επίσημο κράτος.Αιτήματα
Η αλήθεια όμως είναι άλλη. Το ξεκαθάρισε η έκθεση του ΔΝΤ που αναφέραμε: αν θέλεις να εφαρμόσεις ένα πρόγραμμα εσωτερικής υποτίμησης που δεν πρόκειται να πετύχει τότε χρειάζεσαι ισχυρή πολιτική βούληση, δηλαδή σιδερένια πυγμή που πρέπει να επιβληθεί σε μια κοινωνία που δεν πρόκειται απλά να ματώσει, αλλά να αιμορραγήσει μέχρις θανάτου. Αυτό ετοιμάζεται να κάνει κι ο Σαμαράς. Θέλει να στήσει ένα καθαρόαιμα φασιστικό κράτος καταστολής, γιατί πιστεύει ότι αυτό θα σώσει αυτόν και την συμμορία του ευρώ από την κοινωνική οργή και εξέγερση. Πολύ σύντομα θα καταλάβει πόσο έξω έχει πέσει.
[1] Παύλος Μπακογιάννης Ανατομία της Ελληνικής Πολιτικής, Παπαζήσης, 1977, σελ. 232-3, 237.
[2] Κωνσταντίνος Καραμανλής, Αρχείο, τομ. 8ος, Ίδρυμα Κωνστ. Γ. Καραμανλή, σελ. 342.
[3] IMF Country Report No. 12/57, March 2012, σελ. 49.
[4] Στο ίδιο.
Σχόλιο της Ημέρας, 25/7/2012, dimitriskazakis.blogspot.com
Τρίτη 24 Ιουλίου 2012
Επιτροπές Αντίστασης, ακλόνητοι, παντού!
2:19 μ.μ. (Πριν από 9 ώρες)
 | | |||
Επιτροπές Αντίστασης, ακλόνητοι, παντού!
Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη
Ένα καυτό καλοκαιρινό πρωϊνό του 490 π.Χ. στον Μαραθώνα, οι Έλληνες έφθασαν στη νίκη απέναντι στους μισθοφόρους της τότε «νεοταξικής» αυτοκρατορίας χάρη σε δύο κύριες αρετές: την γενναιότητα και την ανυποχώρητη στάση τους.
Η μοίρα τους, αν υποχωρούσαν, ήταν η ολοκληρωτική εξαφάνισή τους, κι αυτό το γνώριζαν καλά!
Ένα άλλο καλοκαιρινό πρωϊνό, αυτό της 17ης Ιουνίου του 2012, οι σύγχρονοι Έλληνες ξεκίνησαν, αποφασισμένοι όπως όλα έδειχναν, να αποτελειώσουν τους νέους βάρβαρους επίβουλους που, συνεπικουρούμενοι από τους νέους εφιάλτες, εξυφαίνουν την υποδούλωσή τους. Στον δρόμο, όμως, δείλιασαν και υποχώρησαν και, ενώ έπρεπε να στείλουν σε μονοψήφιο εκλογικό ποσοστό το δωσιλογικό πολιτικό καραγκιοζιλίκι που ρήμαξε την χώρα, του έδωσαν …παράταση ζωής και την δυνατότητα να σχηματίσει την τελευταία κατοχική κοινοβουλευτική κυβέρνηση για μερικούς ακόμα μήνες.
Είναι σχεδόν βέβαιο για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι ο νέος κυβερνητικός σχηματισμός-Ντε Λα Ρούα είτε θα γκρεμιστεί από έναν οργισμένο λαϊκό ξεσηκωμό ή θα αντικατασταθεί από μια ανοικτά αυταρχική εξουσία.
Οι περισσότερες εκδοχές για το εκλογικό αποτέλεσμα περιστρέφονται γύρω από την παραδοχή ότι «ο φόβος νίκησε την ελπίδα», όπως έγραψε και ο Economist. Εικασίες για «εκλογές της Singular» πλανιούνται επίσης, ανεπιβεβαίωτα, στον ορίζοντα. Σοβαρές, τέλος, ενστάσεις ακούγονται για την αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να ξεκαθαρίσει ότι η παραμονή στο ευρώ ταυτίζεται με την υποδούλωση των Ελλήνων, την εξαθλίωση της κοινωνίας, την καταστροφή κάθε ίχνους παραγωγικής δυνατότητας και την εγκατάλειψη της χώρας από τις νέες ηλικίες. Ο εγκλωβισμός του στο δίλημμα «μένουμε στο ευρώ ή όχι», με απολογητική στάση, επισκίασε την καταγγελία του μνημονίου και ευνόησε την αντιδραστική, φοβική προπαγάνδα.
Γρήγορα θα φανεί ότι οι ροζ αριστερές πολιτικές της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ και το καθεστωτικό μόρφωμα της ΔΗΜΑΡ οδηγούν σε αναγκαστική σύμπλευση με τις νεοφιλελεύθερες επιλογές του μνημονίου και των τοκογλύφων.
Είναι φανερό ότι το σύστημα της χρεοκρατίας επιδιώκει να ανασυγκροτηθεί μέσα από μια αναδιάταξη δυνάμεων, συστρατεύοντας κάθε δωσιλογική και «διεθνιστική» συνιστώσα του και αναθέτοντας την …νόμιμη αντιπολίτευση σε ροζ κινήματα και πολύχρωμες, όσο το δυνατόν ανώδυνες, εξεγέρσεις.
Αυτό, όμως, που έπαιξε τον κύριο λόγο για την στάση του λαού μας στις πρόσφατες εκλογές –και σε όλη την διετή περίοδο των αντιμνημονιακών αγώνων- είναι ότι οι σημερινοί Έλληνες δεν έχουν ακόμα συνειδητοποιήσει αυτό που ήξεραν καλά οι αρχαίοι Αθηναίοι. Ότι, δηλαδή, δεν έχουν κανένα περιθώριο να κάνουν βήματα πίσω, να δεχθούν συμβιβασμούς υποχωρώντας σε τερατώδεις εκβιασμούς, όπως αυτοί για το ευρώ, την συντήρηση των ανύπαρκτων πλέον προνομίων τους, την απειλή του διχασμού.
Η νεοταξική πλανητική αυτοκρατορία των επικυρίαρχων τραπεζιτών και πολυεθνικών, όπως διαφαίνεται μέσα από τις διακηρύξεις τους και τις κατά καιρούς «μυστικές» συναντήσεις τους, έχει καταστρώσει σαφές σχέδιο «τελικής λύσης» για κάθε «απείθαρχο» πολίτη και λαό του κόσμου.
Οι Έλληνες δεν έχουν κατανοήσει βαθειά, ίσως μάλιστα δεν τολμούν να συνειδητοποιήσουν τον εφιάλτη, ότι ο βρώμικος πόλεμος που γίνεται εναντίον μας δεν είναι μόνο για τους μισθούς, τις συντάξεις, τις ιδιωτικοποιήσεις. Είναι για την οριστική μας χειραγώγηση, τον έλεγχο των συνειδήσεων –κρυφά και παντοιοτρόπως-, την οριστική εξαφάνιση κάθε ίχνους ανεξαρτησίας, ιστορίας, πατρίδας. Αν δεν προστρέξουμε σύσσωμοι και αποφασισμένοι σε αυτή την καθοριστική μάχη, όπως οι Αθηναίοι το 490 π.Χ., τότε η χώρα θα βυθιστεί στην τελική παρακμή της και ο ύπουλος πόλεμος φθοράς που γίνεται εναντίον μας για χρόνια θα καταφέρει τα δραματικότερα ιστορικά πλήγματα.
Στο σημείο που έχουμε φτάσει, η μόνη επιλογή ελπίδας για την εθνική μας επιβίωση είναι ο μετωπικός και ξεκάθαρος εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας,Patria o Muerte, Ελευθερία ή Θάνατος, αυτό που θέσπισαν οι πρόγονοί μας, αυτό που είπε ο Γκεβάρα στην ομιλία του στα Ηνωμένα Έθνη το 1964.
Κι εδώ είναι οι ευθύνες των αληθινά αντιμνημονιακών, αντικατοχικών δυνάμεων από τους αγνούς πατριώτες της λαϊκής δεξιάς, τους Ανεξάρτητους Έλληνες, τις αντισυστημικές συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, τα νέα κόμματα και κινήματα: ΕΠΑΜ, Σπίθες κ.ά. έως τις πατριωτικές αριστερές και εξωκοινοβουλευτικές δυνάμεις.
Οφείλουν να υπερβούν άμεσα όλες τις γνωστές παθογένειες που κουβαλάμε σαν λαός, αλλά σε μεγάλες ιστορικές καμπές τα καταφέρνουμε να τις ελέγχουμε, τις ιδεολογικές αγκυλώσεις, τις μικροψυχίες, τους αρχηγισμούς, και να συμπτυχθούν το γρηγορότερο σε ένα πανεθνικό απελευθερωτικό μέτωπο. Ένα μέτωπο που δεν θα ψαρεύει στα θολά νερά οπαδούς και ψηφοφόρους, δεν θα στηρίζεται σε προσωποπαγείς επιλογές, αλλά θα ενώσει όλες τις προσωπικότητες που πρωτοστάτησαν στον αντιμνημονιακό αγώνα, τις ιστορικές φυσιογνωμίες που μπήκαν μπροστά, μαζί με τους νέους αγωνιστές που θα αναδειχθούν μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια και τις προϋποθέσεις.
Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (Ε.ΠΑ.Μ.) μετά το Σύνταγμα έκανε την πιο σοβαρή και μαζική προσπάθεια για την οικοδόμηση ενός τέτοιου μετώπου, αλλά δεν είχε τον χρόνο, τα μέσα και τις σωστές ευκαιρίες. Έτσι, ο κόσμος στράφηκε προς τις πιο πρόσφορες ευκαιριακές λύσεις, λόγω των διαδοχικών εκλογικών αναμετρήσεων.
Το σύστημα μπορεί να νομίζει ότι πήρε μια ανάσα ακόμα αλλά στο χέρι μας είναι να του επιφέρουμε την ασφυξία και να στείλουμε τους ενόχους στην κρεμάλα.
Το πρώτο βήμα είναι η συγκρότηση μαχητικών Επιτροπών Λαϊκής Αντίστασης παντού, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε περιοχή. Όλες οι παραπάνω δυνάμεις μαζί μπορούν να το καταφέρουν, να λύσουν τα προβλήματα επισιτισμού και αλληλεγγύης που αυξάνουν με γεωμετρική πρόοδο καθημερινά, να ριζοσπαστικοποιήσουν την αντιμνημονιακή πολιτική με καθαρές θέσεις σε κάθε κοινωνικό και εθνικό ζήτημα, να διεκδικήσουν σε μελλοντικές εκλογές την αυτοδυναμία και, το κυριότερο, να είναι έτοιμες να αντιμετωπίσουν μαχητικά την εναντίον μας επιβουλή, αν και όταν αυτή πάρει εκρηκτικά απειλητικές διαστάσεις.
Οι ιμπεριαλιστές και οι τοκογλύφοι θα επιχειρήσουν να επιβάλουν τα σχέδιά τους ακόμα και με μισθοφορικούς στρατούς. Εμείς, ας είμαστε έτοιμοι παντού, αποφασισμένοι και ακλόνητοι, να τους περιμένουμε!
[ ΗΕLLENIC NEXUS τ. 65, Ιουλ. 2012 ]
Κυριακή 22 Ιουλίου 2012
Μνημονιακές Δεσμεύσεις: Τίποτα δεν χρειάζεται να καταγγελθεί, όλα μπορούν να καταργηθούν
"Οι μνημονιακές δεσμεύσεις της χώρας μπορεί να καταργηθούν χωρίς σημαντικά νομικά προβλήματα. (Εξυπακούεται ότι υφίστανται, προφανώς, πολύπλοκες πολιτικές και οικονομικές διαστάσεις του θέματος, για τις οποίες μερικές σκέψεις αναπτύσσονται στο τέλος του άρθρου.) Η επιχειρηματολογία που ακολουθεί συνοψίζεται στις εξής δύο κεντρικές θέσεις:
α) Τα μνημόνια καθ' εαυτά δεν αποτελούν διεθνείς συμβάσεις, συνεπώς από αυτά δεν απορρέουν διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας, ούτε οι σχετικοί νόμοι που τα εφαρμόζουν έχουν τυπική ισχύ ανώτερη από το νόμο.
β) Δεδομένου ότι οι δανειακές συμβάσεις, που αποτελούν διεθνή συνθήκη, δεν έχουν κυρωθεί σύμφωνα με τη συνταγματική διαδικασία, οι σχετικές υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτές δεν έχουν υπερνομοθετική ισχύ, ως κανόνες διεθνούς δικαίου.
Συνεπώς, όλοι οι μνημονιακοί νόμοι μπορεί να καταργηθούν με μεταγενέστερο νόμο, με απλή πλειοψηφία, χωρίς να απαιτείται προηγούμενη καταγγελία οποιασδήποτε σύμβασης.
1. Τα μνημόνια αποτελούν πολιτικό πρόγραμμα και όχι διεθνείς κανόνες δικαίου
Συνεπώς, όλοι οι μνημονιακοί νόμοι μπορεί να καταργηθούν με μεταγενέστερο νόμο, με απλή πλειοψηφία, χωρίς να απαιτείται προηγούμενη καταγγελία οποιασδήποτε σύμβασης.
1. Τα μνημόνια αποτελούν πολιτικό πρόγραμμα και όχι διεθνείς κανόνες δικαίου
Στο ερώτημα για τη νομική φύση του μνημονίου η απάντηση που δόθηκε από το...
Συμβούλιο της Επικρατείας στην πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας 668/2012 είναι ορθή και συνοψίζεται στο ότι τα μνημόνια αποτελούν πολιτικό πρόγραμμα και όχι διεθνή σύμβαση.
Συμβούλιο της Επικρατείας στην πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας 668/2012 είναι ορθή και συνοψίζεται στο ότι τα μνημόνια αποτελούν πολιτικό πρόγραμμα και όχι διεθνή σύμβαση.
(Αντιθέτως, κατά τη γνώμη μου, είναι εσφαλμένη η κρίση του Δικαστηρίου περί συνταγματικότητας των ρυθμίσεων του μνημονίου που παραβιάζουν βασικά θεμελιώδη κοινωνικά δικαιώματα).
Και τούτο γιατί τα ελάχιστα αναγκαία εννοιολογικά στοιχεία της διεθνούς συνθήκης, κατά το Σύνταγμα και το διεθνές δίκαιο είναι
α) να περιέχει αυτή κανόνες δικαίου και όχι απλώς προγραμματικές διατάξεις και
β) τα υποκείμενα του διεθνούς δικαίου τα οποία συμβάλλονται να στοχεύουν να προσδώσουν διεθνή νομική δεσμευτικότητα στους εν λόγω κανόνες.
Και τα δύο αυτά στοιχεία ελλείπουν από τα μνημόνια.
Αυτά χαρακτηρίζονται από τον ίδιο το νόμο ως «σχέδιο προγράμματος», ενώ τα ίδια προσδιορίζουν τις προβλέψεις τους ως «σχέδιο δράσης».
Εφόσον έτσι έχουν τα πράγματα, μένει να απαντηθεί το ερώτημα εάν τα μνημόνια αποτελούν απλώς πολιτικό πρόγραμμα ή συνιστούν παράλληλα διεθνή υποχρέωση της χώρας, που απορρέει από άλλο κανόνα δικαίου.
Δεδομένου ότι οι πολιτικές υποχρεώσεις ανελήφθησαν έναντι του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το ερώτημα θα πρέπει να απαντηθεί ξεχωριστά ως προς τον καθένα από τους διεθνείς αυτούς οργανισμούς.
2. Μνημόνια και ΔΝΤ
Και τα δύο αυτά στοιχεία ελλείπουν από τα μνημόνια.
Αυτά χαρακτηρίζονται από τον ίδιο το νόμο ως «σχέδιο προγράμματος», ενώ τα ίδια προσδιορίζουν τις προβλέψεις τους ως «σχέδιο δράσης».
Εφόσον έτσι έχουν τα πράγματα, μένει να απαντηθεί το ερώτημα εάν τα μνημόνια αποτελούν απλώς πολιτικό πρόγραμμα ή συνιστούν παράλληλα διεθνή υποχρέωση της χώρας, που απορρέει από άλλο κανόνα δικαίου.
Δεδομένου ότι οι πολιτικές υποχρεώσεις ανελήφθησαν έναντι του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το ερώτημα θα πρέπει να απαντηθεί ξεχωριστά ως προς τον καθένα από τους διεθνείς αυτούς οργανισμούς.
2. Μνημόνια και ΔΝΤ
Για τη χρηματοδότηση από το ΔΝΤ δεν συνάφθηκε σύμβαση, ούτε απαιτείται, σύμφωνα με τις σχετικές συνθήκες ένταξης της χώρας μας σε αυτό. Το ΔΝΤ διαμορφώνει τα «Προγράμματα Διαρθρωτικής Προσαρμογής» κατόπιν σχετικής «επιστολής πρόσκλησης» του ενδιαφερόμενου κράτους (letter of intent) που εγκρίνεται στη συνέχεια με απόφαση του Εκτελεστικού του Συμβουλίου.
Με αυτόν τον τρόπο το ΔΝΤ εμφανίζεται να μην αναμιγνύεται στις εσωτερικές υποθέσεις των κρατών, δεδομένου ότι απλώς ανταποκρίνεται στην πρόσκληση της «επιστολής προθέσεων».
(Η οποία, βεβαίως, είναι σχεδόν πανομοιότυπη σε όλες τις περιπτώσεις, εφόσον ουσιαστικά υπαγορεύεται από το ίδιο, στο πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης συνταγής της «Συναίνεσης της Ουάσιγκτον».
Συνεπώς, τα μέτρα που περιλαμβάνονται στο «letter of intent» συνιστούν απλώς προτεινόμενες πολιτικές ενός κυβερνητικού προγράμματος, η εγκατάλειψη των οποίων δεν συνιστά αθέτηση διεθνούς συμβατικής υποχρέωσης, αν και έχει -προφανώς- ως συνέπεια την διακοπή της περαιτέρω χρηματοδότησης από το ΔΝΤ.
3. Μνημόνιο και Δανειακές συμβάσεις
3. Μνημόνιο και Δανειακές συμβάσεις
Και οι δύο Δανειακές Συμβάσεις (του πρώτου και του δεύτερου μνημονίου) έπρεπε να κυρωθούν από τη Βουλή, σύμφωνα με το άρθρο 36 παρ. 2 του Συντάγματος, δεδομένου ότι δεν αποτελούν απλή σύμβαση κρατικού δανείου από αυτές που, κατά πάγια πρακτική, δεν κυρώνονται με τυπικό νόμο.
Και τούτο διότι αφορούν σε φορολογία, οικονομική συνεργασία και επιβαρύνουν ατομικά τους Έλληνες, εφόσον ρητά παραπέμπουν στους όρους του μνημονίου, ως προϋπόθεση εκτέλεσής τους.
Επομένως, εάν είχαν κυρωθεί σύμφωνα με το Σύνταγμα, θα θέσπιζαν διεθνείς υποχρεώσεις σε βάρος της χώρας, με τυπική ισχύ ανώτερη από το νόμο, σε αντίθεση με τον μη δεσμευτικό χαρακτήρα των μνημονίων.
Ανεξαρτήτως του ζητήματος της ανάγκης ύπαρξης αυξημένης ή όχι πλειοψηφίας για την κύρωση τους, καμιά από τις δύο δεν κυρώθηκε σύμφωνα με το Σύνταγμα. Η πρώτη κατατέθηκε προς κύρωση, αλλά μετά το σχετικό νομοσχέδιο αποσύρθηκε, η δεύτερη ψηφίστηκε δύο φορές ως σχέδιο[1], δεν ήρθε όμως ποτέ για κύρωση στη Βουλή μετά την υπογραφή της, όπως θα έπρεπε.
4. Μνημόνια και Ευρωπαϊκό Δίκαιο
Επομένως, εάν είχαν κυρωθεί σύμφωνα με το Σύνταγμα, θα θέσπιζαν διεθνείς υποχρεώσεις σε βάρος της χώρας, με τυπική ισχύ ανώτερη από το νόμο, σε αντίθεση με τον μη δεσμευτικό χαρακτήρα των μνημονίων.
Ανεξαρτήτως του ζητήματος της ανάγκης ύπαρξης αυξημένης ή όχι πλειοψηφίας για την κύρωση τους, καμιά από τις δύο δεν κυρώθηκε σύμφωνα με το Σύνταγμα. Η πρώτη κατατέθηκε προς κύρωση, αλλά μετά το σχετικό νομοσχέδιο αποσύρθηκε, η δεύτερη ψηφίστηκε δύο φορές ως σχέδιο[1], δεν ήρθε όμως ποτέ για κύρωση στη Βουλή μετά την υπογραφή της, όπως θα έπρεπε.
4. Μνημόνια και Ευρωπαϊκό Δίκαιο
Υποστηρίζεται η υποχρέωση του Ελληνικού Κράτους να υλοποιήσει τα μνημονικά μέτρα απορρέει από την Απόφαση 2010/320/ΕΕ του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την οποία προσδιορίσθηκαν τα δημοσιονομικά και οικονομικά μέτρα, που υποχρεούται να λάβει το ελληνικό κράτος για να περιορίσει το υπερβολικό έλλειμμα.
Ούτε όμως από την Απόφαση αυτή απορρέουν διεθνείς δεσμεύσεις για τη χώρα μας, διότι περιέχει ρυθμίσεις σε τομείς που η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει ούτε καν συντρέχουσα αρμοδιότητα, όπως η φορολογία, οι συντάξεις και οι μισθοί.
Ως γνωστό, η Ένωση ασκεί μόνον δοτές και περιορισμένες αρμοδιότητες, εκείνες δηλαδή που της έχουν παραχωρήσει τα κράτη με τις Συνθήκες.
Συνεπώς, δεν υπάρχουν νομικά προβλήματα για μία νέα κοινοβουλευτική πλειοψηφία που θα ήθελε να τερματίσει την καταστροφική εξάρτηση της χώρας από τις άδικες και αντιαναπτυξιακές δεσμεύσεις που της επιβλήθηκαν. Όλοι οι νόμοι του μνημονίου μπορεί να καταργηθούν με απλή πλειοψηφία.
Είναι, βέβαια, αλήθεια ότι σε μία τέτοια περίπτωση οι δανειστές μας μπορεί να καταγγείλουν από την δική τους μεριά την δανειακή σύμβαση, επικαλούμενοι ως λόγο καταγγελίας την κατάργηση των μνημονιακών νόμων.
Ούτε όμως από την Απόφαση αυτή απορρέουν διεθνείς δεσμεύσεις για τη χώρα μας, διότι περιέχει ρυθμίσεις σε τομείς που η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει ούτε καν συντρέχουσα αρμοδιότητα, όπως η φορολογία, οι συντάξεις και οι μισθοί.
Ως γνωστό, η Ένωση ασκεί μόνον δοτές και περιορισμένες αρμοδιότητες, εκείνες δηλαδή που της έχουν παραχωρήσει τα κράτη με τις Συνθήκες.
Συνεπώς, δεν υπάρχουν νομικά προβλήματα για μία νέα κοινοβουλευτική πλειοψηφία που θα ήθελε να τερματίσει την καταστροφική εξάρτηση της χώρας από τις άδικες και αντιαναπτυξιακές δεσμεύσεις που της επιβλήθηκαν. Όλοι οι νόμοι του μνημονίου μπορεί να καταργηθούν με απλή πλειοψηφία.
Είναι, βέβαια, αλήθεια ότι σε μία τέτοια περίπτωση οι δανειστές μας μπορεί να καταγγείλουν από την δική τους μεριά την δανειακή σύμβαση, επικαλούμενοι ως λόγο καταγγελίας την κατάργηση των μνημονιακών νόμων.
Τούτο δεν θα σημαίνει την έξοδο της χώρας από το Ευρώ, που είναι νομικά αδύνατη, δεδομένου ότι δεν υπάρχει παρόμοια πρόβλεψη στις Συνθήκες.
Θα συνεπάγεται, όμως, την διακοπή της χρηματοδότησης, πράγμα που δεν θα είναι χωρίς συνέπειες για τη χώρα, ενόψει του πρωτογενούς ελλείμματος που ακόμη αντιμετωπίζει.
Θα συνεπάγεται, όμως, την διακοπή της χρηματοδότησης, πράγμα που δεν θα είναι χωρίς συνέπειες για τη χώρα, ενόψει του πρωτογενούς ελλείμματος που ακόμη αντιμετωπίζει.
Καθόλου δεν είναι βέβαιο, όμως, ότι οι δανειστές μας θα επιλέξουν τη ρήξη. Και αυτό γιατί τότε θα είναι ελεύθερος ο δρόμος για την ενεργοποίηση του βασικού όπλου που έχει η χώρα μας βάσει του διεθνούς δικαίου:
Να επικαλεστεί «κατάσταση ανάγκης» για να διακόψει την πληρωμή του χρέους.
Σύμφωνα με το σχέδιο σύμβασης για την Ευθύνη των Κρατών από Παράνομες Πράξεις, που έγινε δεκτό από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 12 Δεκεμβρίου του 2001, τα κράτη μπορούν να επικαλεστούν κατάσταση ανάγκης ως λόγο μη συμμόρφωσης σε διεθνή τους υποχρέωση, εφόσον αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να εξασφαλισθεί ζωτικό τους συμφέρον έναντι άμεσου και επικείμενου κινδύνου.
Με άλλα λόγια, εάν ένα κράτος δεν μπορεί να εκπληρώσει ταυτόχρονα τις βασικές κοινωνικές του λειτουργίες και τις υποχρεώσεις του έναντι των δανειστών του, οφείλει να δώσει προτεραιότητα στις πρώτες.
Μάλιστα, ακόμη και το Διεθνές Κέντρο για την Διευθέτηση Επενδυτικών Διαφορών (International Centre for Settlement of Investment Disputes -ICSID-) το οποίο αποτελεί διαιτητικό/δικαιοδοτικό όργανο της Παγκόσμιας Τράπεζας, του δίδυμου δηλαδή οργανισμού του ΔΝΤ, σε αποφάσεις του σχετικές με τη στάση πληρωμής της Αργεντινής δέχθηκε την ύπαρξη παρόμοιου εθιμικού κανόνα του διεθνούς δικαίου.
Σύμφωνα με το σχέδιο σύμβασης για την Ευθύνη των Κρατών από Παράνομες Πράξεις, που έγινε δεκτό από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 12 Δεκεμβρίου του 2001, τα κράτη μπορούν να επικαλεστούν κατάσταση ανάγκης ως λόγο μη συμμόρφωσης σε διεθνή τους υποχρέωση, εφόσον αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να εξασφαλισθεί ζωτικό τους συμφέρον έναντι άμεσου και επικείμενου κινδύνου.
Με άλλα λόγια, εάν ένα κράτος δεν μπορεί να εκπληρώσει ταυτόχρονα τις βασικές κοινωνικές του λειτουργίες και τις υποχρεώσεις του έναντι των δανειστών του, οφείλει να δώσει προτεραιότητα στις πρώτες.
Μάλιστα, ακόμη και το Διεθνές Κέντρο για την Διευθέτηση Επενδυτικών Διαφορών (International Centre for Settlement of Investment Disputes -ICSID-) το οποίο αποτελεί διαιτητικό/δικαιοδοτικό όργανο της Παγκόσμιας Τράπεζας, του δίδυμου δηλαδή οργανισμού του ΔΝΤ, σε αποφάσεις του σχετικές με τη στάση πληρωμής της Αργεντινής δέχθηκε την ύπαρξη παρόμοιου εθιμικού κανόνα του διεθνούς δικαίου.
Την αρχή αυτή επιβεβαίωσε πρόσφατα σε σχέση με το χρέος της Ρωσίας και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Σάββατο 21 Ιουλίου 2012
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ
Πριν από 5 λεπτά στην περιοχή Athens ..Αιτήματα
Η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι ψάχνει να βρει 14,6 δις ευρώ για την επόμενη διετία. Για τον σκοπό αυτό σκοπεύει να ανεβάσει την μέση φορολογική επιβάρυνση ανά νοικοκυριό στα 2.000 ευρώ ετήσια. Τέρμα τα αφορολόγητα, ενώ τα τεκμήρια ξεκινούν πλέον από το γεγονός ότι μπορεί να ζει κάποιος και αναπνέει σημαίνει ότι αντιστοιχεί σε τεκμαρτό εισόδημα 3.000 ευρώ ετήσια.
Κι ενώ γίνονται όλα αυτά, οι γύπες έχουν αρχίσει να υπερίπτανται πάνω από την δημόσια περιουσία και το κουφάρι της ελληνικής οικονομίας.
Τελικά υπάρχουν χρήματα, ή όχι; Και βέβαια υπάρχουν. Μόνο το τελευταίο πεντάμηνο του 2012 (Ιανουάριος-Μάιος) στην κατηγορία των επενδύσεων χαρτοφυλακίου σημειώθηκε καθαρή εκροή ύψους 72,3 δισεκ. ευρώ (έναντι καθαρής εκροής 9,7 δισεκ. ευρώ την αντίστοιχη περίοδο του 2011). Ειδικότερα, καταγράφηκε εκροή κεφαλαίων κυρίως λόγω της αύξησης των τοποθετήσεων των εγχώριων θεσμικών επενδυτών σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια του εξωτερικού κατά 40,9 δισεκ. ευρώ καθώς και λόγω της μείωσης των τοποθετήσεων μη κατοίκων σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια που έχουν εκδοθεί από κατοίκους Ελλάδος κατά 30,8 δισεκ. ευρώ (εκροή).
Τι σημαίνει αυτό; Μέσα σ' ένα πεντάμηνο βγήκαν από την ελληνική οικονομία κεφάλαια αξίας 72,3 δις ευρώ, που ισούνται με το ΑΕΠ του πενταμήνου. Από αυτά τα 40,9 δις ευρώ έφυγαν από θεσμικούς επενδυτές -- κυρίως τράπεζες και επενδυτές -- για να αγοράσουν ομόλογα και έντοκα γραμμάτια του εξωτερικού. Ενώ τα 30,8 δις ευρώ έφυγαν αφού οι ξένοι κάτοχοί τους εξαργύρωσαν τους τίτλους εσωτερικού που κατείχαν.
Αντιλαμβάνεστε το ποσό; 72,3 δις ευρώ! Πρόκειται για εκροή κεφαλαίου από και προς τοποθετήσεις καθαρά κερδοσκοπικές. Από που τα βρήκαν και έβγαλαν έξω;
Την ίδια περίοδο του πενταμήνου έγινε καθαρή εισροή ύψους 79,0 δισεκ. ευρώ (έναντι καθαρής εισροής 21,5 δισεκ. ευρώ το αντίστοιχο πεντάμηνο του 2011) η οποία οφείλεται κυρίως στην αύξηση των καθαρών δανειακών υποχρεώσεων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα προς μη κατοίκους κατά 73,9 δισεκ. ευρώ (εισροή) και στη μείωση κατά 11,7 δισεκ. ευρώ των τοποθετήσεων των εγχώριων πιστωτικών ιδρυμάτων και θεσμικών επενδυτών σε καταθέσεις και repos στο εξωτερικό (εισροή). Ειδικότερα, ο καθαρός δανεισμός του τομέα της γενικής κυβέρνησης ανήλθε σε 74,5 δισεκ. ευρώ και αφορά το δανεισμό του δημόσιου τομέα από το EFSF και το ΔΝΤ. Η εξέλιξη αυτή αντισταθμίστηκε εν μέρει από τη μείωση των τοποθετήσεων μη κατοίκων σε καταθέσεις και repos στην Ελλάδα κατά 6,3 δισεκ. ευρώ (εκροή).
Με άλλα λόγια το ελληνικό δημόσιο δανείστηκε εκ νέου 74,5 δις για να πληρώσει τράπεζες και επενδυτές, οι οποίοι με τη σειρά τους τα πήραν και τα έβγαλαν έξω (72,3) σε κερδοσκοπικές τοποθετήσεις του εξωτερικού. Τόσο ωραία είναι τα πράγματα!
Την ίδια ώρα οι κυβερνώντες κόβουν και ράβουν νέο κουστουμάκι για τα νοικοκυριά με νέες φοροεπιδρομές και δραστικές περικοπές που θα φέρουν σε πλήρη απόγνωση το σύνολο σχεδόν των λαϊκών στρωμάτων. Κι όλα αυτά για 14,6 δις ευρώ! Αν ήθελαν θα μπορούσαν πανεύκολα να τα βρουν αν επέβαλαν έναν έκτακτο φόρο της τάξης του 20% για κάθε εκροή κεφαλαίου που αφορά σε τοποθετήσεις κερδοσκοπικού-παρασιτικού χαρακτήρα. Αν είχαν επιβάλει έναν τέτοιο φόρο θα είχαν αποκομίσει μόνο από το πρώτο πεντάμηνο του 2012 περί τα 14,5 δις ευρώ.
Όμως σε μια τέτοια περίπτωση θα έπρεπε να είχαν συγκρουστεί οι κυβερνώντες με το κύκλωμα των επιχειρηματικών και τραπεζικών συμφερόντων που υπηρετούν, όπως και με την Ευρωπαϊκή Ένωση που θεωρεί ως αμάρτημα καθοσιώσεως την φορολογία στην κίνηση του κεφαλαίου. Επομένως είναι αρκούντως πιο εύκολο να οδηγήσουν στην αυτοκτονία και την μαζική εξαθλίωση έναν ολόκληρο λαό, παρά να θίξουν τα συμφέροντα των πιο παρασιτικών κυκλωμάτων που εκμεταλλεύονται την χώρα για δεκαετίες.
Η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι ψάχνει να βρει 14,6 δις ευρώ για την επόμενη διετία. Για τον σκοπό αυτό σκοπεύει να ανεβάσει την μέση φορολογική επιβάρυνση ανά νοικοκυριό στα 2.000 ευρώ ετήσια. Τέρμα τα αφορολόγητα, ενώ τα τεκμήρια ξεκινούν πλέον από το γεγονός ότι μπορεί να ζει κάποιος και αναπνέει σημαίνει ότι αντιστοιχεί σε τεκμαρτό εισόδημα 3.000 ευρώ ετήσια.
Κι ενώ γίνονται όλα αυτά, οι γύπες έχουν αρχίσει να υπερίπτανται πάνω από την δημόσια περιουσία και το κουφάρι της ελληνικής οικονομίας.
Τελικά υπάρχουν χρήματα, ή όχι; Και βέβαια υπάρχουν. Μόνο το τελευταίο πεντάμηνο του 2012 (Ιανουάριος-Μάιος) στην κατηγορία των επενδύσεων χαρτοφυλακίου σημειώθηκε καθαρή εκροή ύψους 72,3 δισεκ. ευρώ (έναντι καθαρής εκροής 9,7 δισεκ. ευρώ την αντίστοιχη περίοδο του 2011). Ειδικότερα, καταγράφηκε εκροή κεφαλαίων κυρίως λόγω της αύξησης των τοποθετήσεων των εγχώριων θεσμικών επενδυτών σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια του εξωτερικού κατά 40,9 δισεκ. ευρώ καθώς και λόγω της μείωσης των τοποθετήσεων μη κατοίκων σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια που έχουν εκδοθεί από κατοίκους Ελλάδος κατά 30,8 δισεκ. ευρώ (εκροή).
Τι σημαίνει αυτό; Μέσα σ' ένα πεντάμηνο βγήκαν από την ελληνική οικονομία κεφάλαια αξίας 72,3 δις ευρώ, που ισούνται με το ΑΕΠ του πενταμήνου. Από αυτά τα 40,9 δις ευρώ έφυγαν από θεσμικούς επενδυτές -- κυρίως τράπεζες και επενδυτές -- για να αγοράσουν ομόλογα και έντοκα γραμμάτια του εξωτερικού. Ενώ τα 30,8 δις ευρώ έφυγαν αφού οι ξένοι κάτοχοί τους εξαργύρωσαν τους τίτλους εσωτερικού που κατείχαν.
Αντιλαμβάνεστε το ποσό; 72,3 δις ευρώ! Πρόκειται για εκροή κεφαλαίου από και προς τοποθετήσεις καθαρά κερδοσκοπικές. Από που τα βρήκαν και έβγαλαν έξω;
Την ίδια περίοδο του πενταμήνου έγινε καθαρή εισροή ύψους 79,0 δισεκ. ευρώ (έναντι καθαρής εισροής 21,5 δισεκ. ευρώ το αντίστοιχο πεντάμηνο του 2011) η οποία οφείλεται κυρίως στην αύξηση των καθαρών δανειακών υποχρεώσεων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα προς μη κατοίκους κατά 73,9 δισεκ. ευρώ (εισροή) και στη μείωση κατά 11,7 δισεκ. ευρώ των τοποθετήσεων των εγχώριων πιστωτικών ιδρυμάτων και θεσμικών επενδυτών σε καταθέσεις και repos στο εξωτερικό (εισροή). Ειδικότερα, ο καθαρός δανεισμός του τομέα της γενικής κυβέρνησης ανήλθε σε 74,5 δισεκ. ευρώ και αφορά το δανεισμό του δημόσιου τομέα από το EFSF και το ΔΝΤ. Η εξέλιξη αυτή αντισταθμίστηκε εν μέρει από τη μείωση των τοποθετήσεων μη κατοίκων σε καταθέσεις και repos στην Ελλάδα κατά 6,3 δισεκ. ευρώ (εκροή).
Με άλλα λόγια το ελληνικό δημόσιο δανείστηκε εκ νέου 74,5 δις για να πληρώσει τράπεζες και επενδυτές, οι οποίοι με τη σειρά τους τα πήραν και τα έβγαλαν έξω (72,3) σε κερδοσκοπικές τοποθετήσεις του εξωτερικού. Τόσο ωραία είναι τα πράγματα!
Την ίδια ώρα οι κυβερνώντες κόβουν και ράβουν νέο κουστουμάκι για τα νοικοκυριά με νέες φοροεπιδρομές και δραστικές περικοπές που θα φέρουν σε πλήρη απόγνωση το σύνολο σχεδόν των λαϊκών στρωμάτων. Κι όλα αυτά για 14,6 δις ευρώ! Αν ήθελαν θα μπορούσαν πανεύκολα να τα βρουν αν επέβαλαν έναν έκτακτο φόρο της τάξης του 20% για κάθε εκροή κεφαλαίου που αφορά σε τοποθετήσεις κερδοσκοπικού-παρασιτικού χαρακτήρα. Αν είχαν επιβάλει έναν τέτοιο φόρο θα είχαν αποκομίσει μόνο από το πρώτο πεντάμηνο του 2012 περί τα 14,5 δις ευρώ.
Όμως σε μια τέτοια περίπτωση θα έπρεπε να είχαν συγκρουστεί οι κυβερνώντες με το κύκλωμα των επιχειρηματικών και τραπεζικών συμφερόντων που υπηρετούν, όπως και με την Ευρωπαϊκή Ένωση που θεωρεί ως αμάρτημα καθοσιώσεως την φορολογία στην κίνηση του κεφαλαίου. Επομένως είναι αρκούντως πιο εύκολο να οδηγήσουν στην αυτοκτονία και την μαζική εξαθλίωση έναν ολόκληρο λαό, παρά να θίξουν τα συμφέροντα των πιο παρασιτικών κυκλωμάτων που εκμεταλλεύονται την χώρα για δεκαετίες.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)