Την Τετάρτη 27 Αυγούστου 2014 στις 8:30 μμ ο τετραπύρηνος Αγ. Δημητρίου, Αλίμου, Αργυρούπολης, Ηλιούπολης,
θα προβάλει την κινηματογραφική ταινία "Φράουλες και αιμα",
στο υπαίθριο θέατρο Μαίρη Αρώνη στην πλατεία Καραΐσκάκη Αλίμου (Γούναρη και Ελ.Βενιζέλου).
Μετά το Β' παγκόσμιο πόλεμο η νεολαία χειραφετήθηκε και από
τότε ήταν πάντα στην πρωτοπορία των κινημάτων.
Αυτή την νεολαία αναζητούμε και σήμερα!
Θα ακολουθήσει ανοιχτή συζήτηση.
Σας περιμένουμε όλους εκεί.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ
Η ταινία.
Η Ταινία ακολουθεί πιστά μια ιστορική καταγραφή των γεγονότων
που έλαβαν χώρα στο εξέχον πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης Columbia,
την περίοδο 1966-68.
Έμφαση δίνεται στα γεγονότα του Απριλίου 1968 όταν
διαμαρτυρόμενοι φοιτητές κατέλαβαν το γραφείο του πρύτανη του πανεπιστημίου,
εκφράζοντας την ολοκληρωτική απόρριψη του ιμπεριαλισμού των HΠA μαζί με την εναντίωσή τους για όλα τα
μείζονα κοινωνικά ζητήματα
που καθόρισαν τη δεκαετία του '60.
Ο Αμερικάνος Σκηνοθέτης STUART HAGMANN,σκηνοθετεί εδώ με μοναδικό ύφος documentair μια ταινία δύσκολη εξ
ορισμού,
κόντρα σε ένα ολάκερο κατεστημένο και μπλοκ εξουσίας.Η
ταινία ακολουθεί την εξιστόρηση της εξέγερσης των φοιτητών,
οι οποίοι παλεύουν μεταξύ άλλων ενάντια στα κέντρα κατάταξης
για το στρατό που λειτουργούν στο εσωτερικό του πανεπιστημίου
και στις
φυλετικές διακρίσεις, ενώ κεντρικό σημείο της δράσης τους γίνεται ο αγώνας ενάντια
στο σύστημα και η αμφισβήτηση του ρόλου
της εκπαίδευσης, όπως αυτή εφαρμόζεται.
H
αναταραχή θα διαρκέσει δύο μήνες πριν διαλυθεί βίαια από την αστυνομία και την
εθνοφυλακή.
Ο τίτλος της ταινίας και του βιβλίου προέρχεται από την
απαξιωτική δήλωση ενός εκ των ακαδημαϊκών του Columbia,
του καθηγητή πολιτικής
φιλοσοφίας Χέρμπερτ Ντιν (Herbert L. Deane), σχετικά με τις απόψεις των φοιτητών για τη
γενικότερη
πολιτική του πανεπιστημίου: «Δε με ενδιαφέρουν περισσότερο από το αν τους
αρέσουν ή όχι οι φράουλες!»,
ανακοίνωσε σε ένα κατάμεστο αμφιθέατρο.
Χωρίς να ισοπεδώνει πρόσωπα και αισθήματα ο HAGMANN κατορθώνει να
παρουσιάσει έξοχα και το ατομικό αλλά και
το συλλογικό στοιχείο μέσα στην
ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ.
Η Κορύφωση της ταινίας είναι ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ και οι σκηνές που
παρουσιάζονται έχουν χαράξει πραγματικά την ιστορία
του Πολιτικού Κινηματογράφου
της δεκαετίας του 1970.
Η ταινία αν και γυρίστηκε το 70 διατηρεί ανεξίτηλη την
νεανική της φρεσκάδα και ανατρεπτικότητα.
Μαζί με τα υπέροχα τραγούδια της εποχής που όλα μεταφέρουν
κοινωνικα μηνύματα, ακούγονται κομμάτια από καλλιτέχνες
που συνέδεσαν τη ζωή
τους, με το ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ και ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ της δεκαετίας 1970 στις
ΗΠΑ
JOHN
LENNON, CROSBY STILL NASH AND YOUNG, BUFFY SAINTE MARIE, THUNDERCLAP NEWMAN,
κ.α.
