«Αυτό που έχουμε αποφασίσει σήμερα είναι ένα σημαντικό δομικό στοιχείο, αλλά όχι περισσότερο,» δήλωσε ο υπουργός Εσωτερικών της Γερμανίας Τόμας ντε Μεζιέρ στους δημοσιογράφους. «Δεν είναι μόνο θέμα της μετεγκατάστασης 120.000 ανθρώπους που έχουν ανάγκη από βοήθεια, χρειαζόμαστε πιο θεμελιώδεις λύσεις.»
Αν σκεφτεί κανείς ότι η Γερμανία άνοιξε πρώτα το Μπούχεβαλντ και τώρα τελευταία το Ντάχαου, τα παλιά στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζί, ώστε να υποδεχθούν τους πρόσφυγες, μπορεί να αντιληφθεί κανείς τι εννοεί ως «θεμελιώδεις λύσεις» ο Γερμανός υπουργός.
Οι αρχηγοί των κυβερνήσεων της ΕΕ θα συνεχίσουν την αναζήτηση για απαντήσεις σε μια σύνοδο κορυφής την Τετάρτη, όπου θα συζητηθούν σχέδια για την ενισχυμένη επιτήρηση των συνόρων, πιο αποτελεσματική καταχώριση των νέων αφίξεων, καθώς και ενισχύσεις για χώρες στην πρώτη γραμμή όπως η Τουρκία, ο Λίβανος και η Ιορδανία. Με άλλα λόγια καθώς η Ελλάδα ως «χώρα υποδοχής» καταρρέει, οι επιτελείς της ΕΕ επιδιώκουν να αναχαιτήσουν την ροή προσφύγων επιδοτόντας Τουρκία, Λίβανο και Ιορδανία ώστε να γίνουν κι αυτές «χώρες υποδοχής», δηλαδή στρατόπεδα συγκέντρωσης και εγκλωβισμού.
Δεν είναι όμως μόνο οι πρόσφυγες από τη Συρία που ίσως να ξεπεράσουν το 1 εκατομύριο σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστία του ΟΗΕ. Ένα χρόνο θητείας του Πρόεδρου Ashraf Ghani, είναι τόσοι πολλοί οι Αφγανοί που θέλουν να εγκαταλείψουν τη χώρα ώστε οι αρχές πρέπει να παραγγείλουν περισσότερα μηχανήματα για να εκτυπώσουν αρκετά διαβατήρια. Οι Αφγανοί αποτελούν τουλάχιστον το 13% της ροής προσφύγων και μεταναστών προς τη Μεσόγειο.
Κι ενώ οι κυβερνήσεις στην ΕΕ, με πρώτη την κυβέρνηση Τσίπρα, παζαρεύει το αντίτιμο της επιδότησης για να μετατραπούν σε χώρα συγκέντρωσης και εγκλωβισμού προσφύγων και μεταναστών, το ερώτημα παραμένει. Γιατί θα πρέπει χώρες σαν την Ελλάδα να μετατρέπονται σε τόπους συγκέντρωσης και εγκλωβισμού;
Ποιές χώρες διέλυσαν κυριολεκτικά το Αφγανιστάν; Οι ΗΠΑ και η «συμμαχία των προθύμων», Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, κοκ. Γιατί λοιπόν να μην επιβληθεί σ” αυτές τις χώρες να περιθάλψουν τα θύματα της δικής τους πολεμικής επέμβασης στην περιοχή; Ποιοί εμπλέκονται σε επιχειρήσεις στη Συρία; Πάλι οι ίδιες χώρες. Γιατί λοιπόν να μην περιθάλψουν τα θύματα του δικού τους τυχοδιωκτισμού;
Από πού κι ως πού η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία να εμπλέκεται σε βομβαρδισμούς και πολεμικές επιχειρήσεις εναντίον χωρών και ύστερα θα πρέπει χώρες σαν την Ελλάδα να φορτώνονται την περίθαλψη των δικών τους θυμάτων; Η Ελλάδα δεν είναι δουλέμπορος για να συγκεντρώνει και να εγκλωβίζει στο έδαφός της πρόσφυγες και μετανάστες. Ιδίως όταν το 99% όσων ξεβράζονται στις ακτές της θέλουν να φύγουν για άλλες χώρες.
Η Ελλάδα οφείλει να καταγγείλει τις συνθήκες του Δουβλίνου και της Σένγκεν, ώστε να απεγκλωβιστούν οι εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες από την επικράτειά της. Πρέπει να απαιτήσει την εφαρμογή των διεθνών συνθηκών για τους πρόσφυγες και το μεταναστευτικό. Να απαιτήσει από τις εμπλεκόμενες χώρες σε πολέμους στη Μέση Ανατολή και αλλού, να αναλάβουν εξολοκλήρου την ευθύνη να περιθάλψουν τα θύματα των δικών τους τυχοδιωκτισμών. Να αρνηθεί την επιδότηση του δουλεμπορίου από την ΕΕ και να μετατρέψει το δουλεμπόριο ανθρώπινων ψυχών σε αδίκημα με χαρακτήρα ιδιωνύμου.
Η Ελλάδα θα πρέπει να φυλάσσει τα σύνορά της αποκλειστικά με ίδια μέσα. Με βάση τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από το Σύνταγμα και τις διεθνείς συμβάσεις περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Οφείλει να τιμωρεί παραδειγματικά τους δουλέμπορους και να περιθάλπτει τα θύματά τους. “Οχι σε στρατόπεδα συγκέντρωσεις, ούτε σκόρπιους στις πόλεις χωρίς στον ήλιο μοίρα, έρμαια των επιτήδειων και των ΜΚΟ τους. Αλλά σε επίσημους χώρους υποδοχής, καταγραφής και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης έως ότου μπορέσουν να φύγουν από τη χώρα. Και κυρίως, με συνεργασία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, να φροντίσει έτσι ώστε οι μάζες αυτές να εγκαταλείψουν την χώρα προς τους προορισμούς που οι ίδιες έχουν επιλέξει.
Οποιαδήποτε άλλη «λύση» συνιστά έμμεση ή άμεση ενίσχυση του δουλεμπορίου ανθρώπινων ψυχών. Φυσικά προς όφελος των ισχυρών που προκαλούν τις τεράστιες ροές μετακίνησης πληθυσμών για να καταστραφούν οι κοινωνίες και να πέσουν δραματικά οι όροι και οι συνθήκες εργασίες για τους εργαζόμενους παγκόσμια.
