ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΝΑ ΑΝΤΙΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΝΑ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ ΣΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ;
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ;
Δεν υπάρχει καμία αντίφαση και οι λόγοι είναι απλοί και έχουν να κάνουν με την προπαγάνδιση των θέσεων και των προτάσεων μας, καθώς και, κυρίως, με
την συσπείρωση και την πολιτική έκφραση του μεγίστου δυνατού αριθμού
πολιτών που διακρίνουν καθαρά την αναγκαιότητα ρήξης με την Ε.Ε. και την
ευρωζώνη.
Πως όλοι αυτοί θα εκφράσουν πολιτικά, αλλά και έμπρακτα την αντίθεσή τους;
Με την στήριξη του δήθεν αντισυστημικού φασιστικού συμπτώματος; Με την
αποχή; Το άκυρο και το λευκό; Μα είναι γνωστό ότι αυτά ενισχύουν
αποκλειστικά και μόνο τις καθεστωτικές δυνάμεις. Το καθεστώς θα κάνει ό,τι είναι δυνατό, για να μην υπάρξει συμμετοχή στις ευρωεκλογές.
Δεν είναι τυχαίο αλώστε , το ότι οι κυβερνώντες έχουν σαφή στόχο να
οδηγήσουν τον λαό σε μεγάλη αποχή από αυτήν την εκλογική αναμέτρηση: η
χρονική τοποθέτηση της διεξαγωγής των ευρωεκλογών την ίδια μέρα με την
επαναληπτική ψηφοφορία για τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές ,
φανερώνει πλήρως τις προσδοκίες και τις επιδιώξεις του. ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ
ΕΚΦΡΑΣΤΕΙ , ΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΤΡΟΠΟ ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ.
Η αποχή από αυτές μόνο το κατοχικό καθεστώς ευνοεί. Μόνο έτσι θα
διασωθούν οι πολιτικές δυνάμεις που το στηρίζουν.Σε μια εποχή απόλυτης φίμωσης και σύντομα ποινικοποίησης κάθε έκφρασης πολιτικής διαμαρτυρίας και κάθε διατύπωσης μιας εναλλακτικής άποψης, το βήμα των ευρωεκλογών είναι ένας προνομιακός χώρος για να ακουστεί δυνατά η φωνή μας, για να συσπειρώσουμε δίπλα στο Ε.Πα.Μ. τον κόσμο που ήδη έχει κατανοήσει την ανάγκη ρήξης με την ευρωζώνη και να διαμορφώσουμε τις συνθήκες δημιουργίας πλειοψηφικού ρεύματος μέσα στο λαό.
Στις ευρωεκλογές το Ε.Πα.Μ. θα έχει την ευκαιρία να βάλει δίπλα απ’ το «όχι» στην ευρωπαϊκή ένωση των τραπεζιτών και στον φασισμό της κομισιόν, ένα μεγάλο «ναι» σε μια πραγματική και διεθνιστική ένωση των εθνών και των λαών της Ευρώπης και ένα ναι στην ελληνική σημαία. Μέσω των ευρωεκλογών, δείχνουμε στους συμπολίτες μας τα στοιχεία που μας διαφοροποιούν από τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις που, είτε στηρίζουν την ευρωζώνη και την ΕΕ, είτε δεν θέτουν ως πρωταρχικό το αίτημα για την άμεση αποχώρηση από την ευρωζώνη και την ΕΕ, ειδικά όταν η τελευταία μετεξελίσσεται σε ευρωπαϊκή ομοσπονδία.
Δεν θα πρέπει να υποτιμηθεί η διάσταση της διεθνιστικής ένωσης των εθνών και των λαών της Ευρώπης, όπως εμείς την εκφράζουμε και όπως άρχισε να δομείται από την Διεθνή συνάντηση που διοργανώσαμε καλώντας κινήματα από όλο τον κόσμο και κυρίως από την Ευρώπη, τα οποία συντάσσονται πλήρως με την δικιά μας οπτική. Η ενότητα στη βάση της δημοκρατίας και του πατριωτισμού δεν αφορά μονάχα σε μία χώρα και μια πατρίδα, αλλά σε όλες τις χώρες, καθώς και την υποστήριξη και αλληλεγγύη μεταξύ όλων των κινημάτων αντίστασης σε μια βάση πραγματικού διεθνισμού. Μια αλληλεγγύη και υποστήριξη που ο ελληνικός λαός την έχει απόλυτα ανάγκη στη προσπάθειά του για ανατροπή στο εσωτερικό της χώρας.
Υπάρχουν όμως και δευτερεύοντα ζητήματα, που όμως καθόλου δεν πρέπει να τα υποτιμούμε. Ένα από αυτά είναι η δυνατότητα που θα αποκτήσουμε, όντας εκεί, μαθαίνοντας από «πρώτο χέρι» τις τάσεις που αναπτύσσονται σε διεθνές επίπεδο, τις σχέσεις, τα συμφέροντα, τις αλληλοσυνδέσεις και τις πληροφορίες που χρειάζονται για να ενημερώνουμε τον Ελληνικό λαό. Έτσι η είσοδός μας στο «άντρο» του εχθρού μπορεί να έχει πολλαπλά οφέλη για τον αγώνα μας.
Στο Ε.Πα.Μ. θεωρούμε λοιπόν ,ότι το βήμα των ευρωεκλογών που δίδεται στον Ελληνικό λαό, στην παρούσα φάση, μετά από τριάμισι χρόνια άγριας λιτότητας, αυταρχικής λογικής και φτωχοποίησης του, αποτελεί την «μεγάλη ευκαιρία» του, να «μαυρίσει» το καθεστώς, αντιδρώντας έμπρακτα, πέρα από τις διλημματικές λογικές, τους ψυχολογικούς εκβιασμούς και τις προαγόμενες θεωρίες «περί χαμένης ψήφου», που θα αναπτυχθούν από όλο το κοινοβουλευτικό σύστημα. Έτσι, συμμετέχουμε στη διαδικασία των ευρωεκλογών, αυτόνομα, με απολύτως εμφανή το όνομα και τα σύμβολά μας.»
Το ζήτημα των ευρωεκλογών έχει δύο διακριτές διαστάσεις.
Η Πρώτη είναι η πανευρωπαϊκή – διεθνής διάσταση και οι επιπτώσεις που δύνανται να φέρουν οι ευρωεκλογές σε ευρωπαϊκό, αλλά και διεθνές επίπεδο, συνεπώς η δική μας θέση δεν μπορεί παρά να λαμβάνει σοβαρά υπ’ όψη της αυτή τη διάσταση, άρα και πως το Ε.Πα.Μ. τοποθετείται και συμβάλει στη διαμόρφωσή της, ενώ
Η δεύτερη αφορά αποκλειστικά στο εσωτερικό πεδίο, πως, δηλαδή, το Ε.Πα.Μ. αντιλαμβάνεται τα καθήκοντά του και πως τα ασκεί με βάση τις αρχές του. Έτσι:
1. Η σταθεροποίηση της κρίσης στον Ευρωπαϊκό Νότο που έχει παγιωθεί μέχρι στιγμής, επιφέρει πολιτικές δημοσιονομικής πειθαρχίας (Μνημόνια κτλ.) και συνεπακόλουθα την εξαθλίωση όλο και περισσότερων κοινωνικών στρωμάτων. Εμείς μπορούμε να μείνουμε έξω από τον αγώνα της ανατροπής αυτών των πολιτικών, πράγμα που θα κάνουν όσοι συμμετέχουν σε μια ευρωβουλή που αντιτίθενται στις πολιτικές αυτές;
2. Από το 1979, για πρώτη φορά, οι ευρωεκλογές έχουν τόσο μεγάλη σημασία για τη συνοχή της ΕΕ και του εγχειρήματος της ομοσπονδοποίησής της. Έχουμε δικαίωμα να διευκολύνουμε τη διατήρηση αυτής της συνοχής, ή να πολεμήσουμε μαζί με άλλους για τον αποσυντονισμό της;
3. Οι ευρωεκλογές μπορούν να φέρουν την ΕΕ αντιμέτωπη με τα χρόνια προβλήματά της, που τόσα χρόνια επιμελώς τα κρύβει, προκαλώντας με τον τρόπο αυτό θεσμική κρίση με μεγάλες επιπτώσεις στην υπόθεση του εθνικού νομίσματος. Αυτή ακριβώς τη θεσμική κρίση, που μπορούν να προκαλέσουν οι ευρωεκλογές, φοβούνται όσο οτιδήποτε άλλο οι αξιωματούχοι της Ε.Ε.
4. Ευρωσκεπτικιστές με υψηλά ποσοστά, θα αμφισβητήσουν τις αποφάσεις της ΕΕ και θα καλέσουν, ή ακόμη και θα απαιτήσουν σε επιστροφή στα εθνικά νομίσματα και σε ενίσχυση της κάθε εθνικής κυριαρχίας. Αν εμείς δεν βρεθούμε μέσα σε αυτές τις δυνάμεις, ποια άλλη πολιτική δύναμη στην Ελλάδα μπορεί να συνεισφέρει στον αγώνα αυτόν;
5. Τα αντιευρωπαϊκά κόμματα Αγγλίας, Γαλλίας, Ολλανδίας, Αυστρίας, Ιταλίας, φιλοδοξούν να καταλάβουν το 1/3 των εδρών τουλάχιστον του ευρωκοινοβουλίου. Αν επαληθευτούν οι δημοσκοπήσεις και συμβεί αυτό, θα προκληθεί μεγάλη αναταραχή στην Ευρώπη και όλη η αμφισβήτηση θα μεταφερθεί στο εσωτερικό των χωρών και στα κοινοβούλιά τους, που θα έχει επιπτώσεις στη δυνατότητα κατάρτισης των καθ’ υπαγόρευση προϋπολογισμών, εφαρμογής κοινών πολιτικών κλπ. Πρεπει να βρεθουμε κι εμεις μέσα στις δυνάμεις αυτές που θα προκαλέσουν την αμφισβήτηση των πολιτικών του ευρωκοινοβουλίου, και να επιταχύνουμε αυτό για το οποίο παλεύουμε: την ολική ανατροπή
