Είναι απίστευτη η κοροϊδία που
συνεχίζεται σε βάρος του ελληνικού λαού. Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της
Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ σχετικά με την Ελλάδα στις 19/3
διαβάζουμε τα εξής: «Οι δημοσιονομικές επιδόσεις ακολουθούν πορεία επίτευξης
των στόχων του προγράμματος. Από τις προκαταρκτικές εκτιμήσεις προκύπτει ότι ο
στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα το 2013 επιτεύχθηκε με σημαντικό περιθώριο. Αν
και από αυτές τις καλύτερες από τo αναμενόμενο επιδόσεις μικρό μόνο μέρος θα
μεταφερθεί στο 2014, πιστεύουμε ότι οι δημοσιονομικοί στόχοι του 2014 θα
επιτευχθούν επίσης, λαμβάνοντας υπόψη τα εφαρμοζόμενα και σχεδιαζόμενα μέτρα.
Οι αρχές επανεπιβεβαίωσαν τη δέσμευσή τους όσον αφορά την υλοποίηση των
πολιτικών που απαιτούνται για να επιτευχθεί ο στόχος του 2015 για πρωτογενές
πλεόνασμα στο 3% του ΑΕΠ, συμπεριλαμβανομένης και της παράτασης των φορολογικών
μέτρων κατά περίπτωση, όπως της εισφοράς αλληλεγγύης.»
Και φυσικά για να μην ξεχνιόμαστε: «Οι αρχές δεσμεύονται να λάβουν όλα τα
αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίσουν ότι οι τράπεζες θα παραμείνουν υγιείς και
επαρκώς κεφαλαιοποιημένες και ότι θα είναι σε θέση να υποστηρίξουν την
οικονομική ανάκαμψη. Επισημαίνουμε τα αποτελέσματα των προσομοιώσεων ακραίων
καταστάσεων (stress tests) και τις συναφείς εκτιμήσεις κεφαλαιακών αναγκών της
Τράπεζας της Ελλάδος.»
Με άλλα λόγια η κυβέρνηση πέτυχε να της αναγνωρίσουν ένα ανύπαρκτο
πρωτογενές πλεόνασμα προκειμένου να τάξει λαγούς με πετραχήλια σε διάφορα
κοινωνικά στρώματα και έδωσε όλα τα άλλα. Νέες φορολογικές επιδρομές εναντίον
των νοικοκυριών, άνοιγμα των εγχώριων αγορών στην αυθαιρεσία, στα χαμηλού
κόστους και ποιότητας προϊόντα των πολυεθνικών, διάλυση σε ότι έχει απομείνει
από την εργατική νομοθεσία, το τσάκισμα της ΔΕΗ και της αγοράς ενέργειας έτσι
ώστε η χώρα να πάψει να διαθέτει ενιαίο σύστημα παραγωγής και διακίνησης
ενέργειας, επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων και γενικά του ξεπουλήματος κάθε
λογής περιουσιακών στοιχείων και φυσικά συνέχιση της χρηματοδότησης των
«συστημικών» τράπεζες από τον κρατικό κορβανά κατά πώς κρίνει το ευρωσύστημα.
Για άλλη μια φορά χάσαμε στην μοιρασιά του Χότζα. Η κυβέρνηση παρέδωσε τα
πάντα στην τρόικα και κράτησε το πρωτογενές πλεόνασμα. Θα ήθελα, ειλικρινά, να
δω πώς θα εμφανίσουν πρωτογενές πλεόνασμα Γενικής Κυβέρνησης, όταν επίσημα η
Eurostat και η ΕΚΤ στα πρώτα τρία τρίμηνα εμφανίζουν πρωτογενές έλλειμμα της
τάξης των 17 δις ευρώ, ή 12,4% του ΑΕΠ για το 2013, ενώ το δημοσιονομικό
έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης της ίδιας περιόδου ανέρχεται σε 22,6 δις ευρώ,
ή 16,5% του ΑΕΠ. Πώς είναι δυνατόν να εξαφανίσουν τα ελλείμματα αυτά στο
τέταρτο τρίμηνο; Μόνο με μαγικά.
Ξέρουμε πολύ καλά πόσο μεγάλοι απατεώνες είναι, αλλά αυτό ξεπερνά κάθε
προηγούμενο. Η στάση της κυβέρνησης θυμίζει την αποστροφή του Τζορτζ Χόρτον,
προξένου των ΗΠΑ στη Σμύρνη την εποχή της καταστροφής που διαπίστωνε μια
διαχρονική αλήθεια για το ελληνικό πολιτικό σύστημα: «Είναι απίστευτο –
αδιανόητο θα έλεγα – μέχρι που μπορούν να φτάσουν οι Έλληνες πολιτικοί για να
διατηρήσουν το κόμμα τους στην εξουσία έστω και μία εβδομάδα παραπάνω: μπορούν
να θυσιάσουν την πατρίδα τους ή και ανθρώπινες ζωές προκειμένου να κρατηθούν
στην κυβέρνηση.»[1]
Φανταστείτε λοιπόν τι είναι διατεθειμένοι να κάνουν οι κυβερνώντες σήμερα
προκειμένου να μην υποστούν την συντριβή που έρχεται. Μην πιστεύεται τις
δημοσκοπήσεις. Η ΝΔ υστερεί ήδη 15 ποσοστιαίες μονάδες από τον ΣΥΡΙΖΑ. Και η
ψαλίδα μεγαλώνει. Μόλις και μετά βίας πιάνει το 15%. Όσο για το ΠΑΣΟΚ ξεχάστε
το. Φανταστείτε λοιπόν τι είναι ικανή να κάνει η συμμορία που κυβερνά
προκειμένου να μην χάσει την εξουσία. Τι είναι ικανή να αποδεχτεί και να
προσυπογράψει προκειμένου να διατηρηθεί στην εξουσία, έστω και με ανοιχτό
πραξικόπημα. Με τις πλάτες πάντα του εξωτερικού παράγοντα.
Η ιδιοτέλεια των κυβερνώντων στην Ελλάδα σε συνδυασμό με την εθελοδουλία
τους απέναντι στις μεγάλες δυνάμεις αποτέλεσε ανέκαθεν ένα εκρηκτικό μείγμα που
καταδίκασε την χώρα στην οπισθοδρόμηση και σε καθεστώς προτεκτοράτου. Παλιά μας
στοίχισε μια μικρασιατική καταστροφή, σήμερα θα μας στοιχίσει πολύ περισσότερα.
Την ίδια την πατρίδα μας.
[1] Τζορτζ Χόρτον, Αναφορικά με την Τουρκία, Αθήνα, 1992, σ. 33.
Σχόλιο της Ημέρας, 21/3/2014, dimitriskazakis.blogspot.com